Miami 2014

[lake]

Przecież nie zgłosił się do Casablanki

Ale będzie faworytem w Monte Carlo, Madrycie, Rzymie i Paryżu.

Wg Rafy i jego obozu na pewno

[DUN I LOVE]

Dobre.

[Robertinho]

Przecież nie zgłosił się do Casablanki

Ale będzie faworytem w Monte Carlo, Madrycie, Rzymie i Paryżu.

Wg Rafy i jego obozu na pewno

Poczekajmy też na buków. Jestem bardzo ciekaw kursów przed MC, no i przed samym finałem, jeśli w nim zagrają.

Co do samego meczu. Nadal słaby i niepewny, masakryczna ilość prostych błędów, do tego faktycznie jakiś nieruchawy jak na siebie. O Djokovicu póżniej i gdzie indziej. W każdym razie finał do jednej bramki i bardzo potrzebne przypomnienie wszystkim, kto na hard jest gospodarzem, a kto gościem.

[Rroggerr]

Czyli nic nie straciłem?

[lake]

2.10 - Djoko
1.72 - Nadal
To kursy po 7 wtopach Nadala z rzędu przed ich finałem w MC w 2012 roku. Tych z Madrytu i Rzymu z 2011 nawet nie podaje bo były jeszcze niższe. Nie sądze zatem żeby po 3 porażkach na hardzie nagle Serb miał stać sie faworytem buków na mączce. Ba, jestem przekonany że nawet jeśli Nadal zbierze baty we wszystkich ceglanych Mastersach to w razie ich finalu na RG i tak na Hiszpanie mniej będzie można zarobić.

[jonathan]

Oddam szacunek Agassiemu w tym miejscu. Dosyć istotny jest fakt, że takiej przewagi nad konkurencją nie miał nigdy (wyobrażacie sobie, żeby w swoich czasach zrobił finał Monte Carlo np. ?), ale też musiał grać 6 meczów w drodze po puchar (nie było wolnych rund, co mocno utrudniało wygrywanie czy robienie finałów dwa tygodnie pod rząd), a i finały grano do 3 wygranych setów.

26 mastersów Nadala to legendarny wyczyn, ale na drugim miejscu postawiłbym właśnie te 17 Agassiego, dalej dotychczasowe osiągnięcia Federera i Djokovicia na tej płaszczyźnie.

Pozwolę sobie jeszcze zauważyć, że Agassi zdobył te 17 tytułów na przestrzeni 15 lat, podczas gdy Nadal pobił jego osiągnięcie po sześciu sezonach (od kiego wygrał pierwszego Mastersa), a Federer i Djoković po ośmiu. Odnośnie tego dubletu Novaka, to można by go porównać z drugim dubletem Rogera w Indian Wells i Miami i powiedzieć, że w tym drugim turnieju Szwajcar rozegrał o dwa mecze więcej niż Serb (chodzi o walkowery) i oba finały był rozgrywane jeszcze w „best of five”.

Przyjacielem moim to mógł być błyskotliwy Nole z betonowego lata 2007, a nie liftujaca baba z finału AO 2012. Dziś na szczęście było tu trochę prawdziwego Djokovica, grającego z góry w dół, agresywnego, technicznego, a nie tego nudnego przebijacza, jakim stał się lata temu. Oby tak dalej.

Z tych technicznych spraw to oprócz świetnej siatki Djoković znakomicie odegrał chyba ze dwa slajsy Nadala, tak, że piłka była jeszcze bardziej podcięta i odbiła się niżej od kortu, a Rafa nie nadążał z podchodzeniem nogami i popełniał błędy. Novak zreturnował też prawie wszystkie serwisy Hiszpana. Natomiast kiedy ostatnio Nadal miał takie problemy z jego serwisem? Chyba trzy lata temu. A pamiętam, jak w Montrealu stawał bliżej do returnu i to była właściwa taktyka, choć fakt, że on był wtedy mocniejszy, a Serb nie serwował zbyt dobrze. Te i jeszcze kilka innych aspektów złożyły się na jeden z najbardziej jednostronnych meczów między nimi. Gdyby Djoković w jednej wymianie w drugim secie zamiast balona na środek kortu strzelił płaskim forehandem, miałby nawet podwójne przełamanie. Mimo to i tak za ten występ należą mu się najwyższe noty. To była demonstracja przewagi nad Nadalem na hardzie (np. technicznej) ze wzorowym wykonaniem. Mogę też sobie tylko wyobrażać, jak po nieudanym AO musi smakować ten dublet Djokovicia wywalczony po finałach z największymi rywalami. O ile jego radość po IW była stonowana (może ze względu na szacunek dla Federera i gry Rogera), to po Miami była euforia, zresztą najbardziej uprawniona właśnie po jego pojedynkach z Nadalem

[Jacuszyn]

[grzes430]

SONY OPEN TENNIS 2014
DOMINANT DJOKOVIC: HOW THE MIAMI FINAL WAS WON
Miami, U.S.A.

Spoiler:

World No. 2 Novak Djokovic defeated No. 1 Rafael Nadal 6-3, 6-3 in their 40th meeting in Sunday’s Sony Open Tennis final.

The top-seeded Spaniard, who was seeking a maiden Miami crown, maintains a 22-18 advantage over Djokovic in the pair’s FedEx ATP Head2Head series. Djokovic, however, has emerged victorious in 14 of their 21 meetings on hard courts, also picking up wins when the duo last met in Miami in 2007 and 2011.

Djokovic, a four-time champion in Crandon Park, also prevailing in 2007 (d. Canas), 2011 (d. Nadal) and 2012 (d. Murray), has passed Andre Agassi for third on the all-time Masters 1000 titles list with 18 trophies.

Djokovic Downs Nadal | Novak & Rafa: The Rivalry

Here is how the final unfolded.

FIRST SET – Djokovic 6-3

Proceedings commenced on a sun-drenched, yet windy, Miami afternoon with Djokovic taking the early initiative in front of a boisterous crowd.

The No. 2 seed burst out of the gates despite a sluggish start, having not played since Wednesday due to a semi-final walkover. Refusing to yield an inch from the baseline, both players opened with considerable heat on their groundstrokes.

Djokovic was forced to stave off a break point in the first game of the match, shedding some early rust. The Serb’s movement was not as fluid and his return not as sharp as it had been earlier in the week, and he was unable to penetrate Nadal’s serve in the initial stages.

But the Belgrade native settled in, surviving a 30/30 game on his serve at 2-2, rifling a cross-court backhand that drew an error from Nadal.

The World No. 1 dropped just one of nine service points through his first two service games, but he fell behind 0/30 while serving down 2-3 following two missed first serves. Djokovic would clip the back edge of the baseline with a forehand winner to give him a pair of break points, and he would convert on the first for the opening break of the match.

Djokovic continued his aggressive play as the set wore on, attacking the net often and pouncing on any short balls left hanging inside the baseline.

They would remain on serve for the remainder of the set, culminating with a Djokovic hold on a service winner.

Djokovic fired two aces and nine winners in the first set, winning four of five forays to the net.

The winner of the first set has claimed the last nine encounters in the rivalry.

SECOND SET – Djokovic 6-3

Djokovic continued to apply pressure on Nadal’s serve in the second set, securing a break of serve in the opening game with yet another cross-court backhand winner.

Nadal would respond with an immediate 0/30 look at Djokovic’s next service game, but the three-time champ would dig deep for the hold for 2-0.

Djokovic refused to allow Nadal to penetrate his defence with his deep cross-court topspin forehands to the deuce court, maintaining the pressure throughout the second set. He continued to empty his bag of tricks with effective slice approaches and superior net play.

The Spaniard would deny another break opportunity in the fifth game, despite hitting his first double fault of the match, and survived a deuce game serving down 2-4.

Nadal would not be as fortunate while serving to stay in the match at 3-5. Djokovic earned two match points at 15/40 after a deep return that caught Nadal off-balance, and claimed his fourth Miami title on the next point following a thrilling rally.

Nadal was unable to make inroads in his counterpart’s serve in the second set, winning just four of 21 return points. He would uncharacteristically hit 11 forehand unforced errors in the match, while Djokovic fired 22 total winners, including five off the backhand wing.

Djokovic captures his second Indian Wells-Miami double with the win, joining Roger Federer as the only players in history to achieve the feat.

http://www.atpworldtour.com/News/Tennis ... s-Won.aspx

[jonathan]

Djoković w Indian Wells i Miami rozegrał swoje najlepsze mecze przeciwko Federerowi i Nadalowi. Przypadek? Nie. Patrząc na Novaka już nie wiem który raz widzę, że to, że musi przedzierać się wcześniej przez gąszcz słabszych rywali (czasem na siłę – i właśnie wtedy się męczy), nie sprawia mu jakieś super satysfakcji. Przecież on już mnóstwo wygrał i to byłoby aż dziwne, gdyby z takimi przeciwnikami trzymał ciągle ten sam poziom, by bezdyskusyjnie ich ogrywać, samemu grając czasem jakby od niechcenia. Ale trzeba wykonywać taką profesjonalną robotę w pierwszych rundach, aby móc później wyjść skoncentrowanym jak zwykle na finały z Nadalem i Federerem i móc cieszyć się tak jak po Miami.

Oddam szacunek Agassiemu w tym miejscu. Dosyć istotny jest fakt, że takiej przewagi nad konkurencją nie miał nigdy (wyobrażacie sobie, żeby w swoich czasach zrobił finał Monte Carlo np. ?), ale też musiał grać 6 meczów w drodze po puchar (nie było wolnych rund, co mocno utrudniało wygrywanie czy robienie finałów dwa tygodnie pod rząd), a i finały grano do 3 wygranych setów.

Zapomniałem – zdaje się, że Agassi stwierdził nawet kiedyś, że trudniej wygrać Mastersa niż Szlema, bo w tym pierwszym turnieju można bardzo szybko trafić na kogoś z 20-tki.

[DUN I LOVE]

Zapomniałem – zdaje się, że Agassi stwierdził nawet kiedyś, że trudniej wygrać Mastersa niż Szlema, bo w tym pierwszym turnieju można bardzo szybko trafić na kogoś z 20-tki.

W jego przypadku trafić na kogoś z 20-tki brzmiało groźnie. Dzisiaj dla Novaka wizja gry z kimś z takich rejonów raczej nie jest problemem.

[jonathan]

W jego przypadku trafić na kogoś z 20-tki brzmiało groźnie. Dzisiaj dla Novaka wizja gry z kimś z takich rejonów raczej nie jest problemem.

Tylko że ranking Agassiego nie zawsze był najwyższy. Może i w Mastersach rzeczywiście wcześniej spotykał groźnych rywali, ale w finałach Szlemów to Djoković pokonywał znacznie trudniejszych rywali. Wygrał też aż z 8 z 9 Mastersów, a w jedynym, którego brakuje mu do kolekcji, czyli w Cincinnati, był czterokrotnie w finale. Jeśli już jestem przy Agassim i Djokoviciu, to jako trenera Novaka prędzej widziałbym właśnie Andre niż Beckera. W przeciwieństwie do Niemca coś łączy go z Serbem – miał genialny return, którym odbierał serwisy Samprasa, i genialnie grał z półwoleja. Mogliby być też równorzędnymi rywalami (ciekawe, jak wyglądałoby ich starcie zwłaszcza w AO, gdzie triumfowali czterokrotnie), choć w Djokoviciu widzę czasem wersję 3.0 Agassiego.

Ten meczbol z finału Miami był nawet bardziej efektowny niż meczbol z meczu z Federerem w World Tour Finals.

[Robertinho]

WYNIKI FINAŁÓW:



[2] Novak Djoković (SRB) d. [1] Rafael Nadal (ESP) 6-3 6-3
[1] Bob Bryan (USA)/Mike Bryan (USA) d. Juan Sebastian Cabal (COL)/Robert Farah (COL) 7-6(8) 6-4