mtenis.com.pl

Kolejne dobre wieści z grona tenisistów urodzinych w 1996 roku. Francuz Tatlot awansował do finału futuresa w Saint-Gervais!

Drugiego futuresa w karierze wygrał Enzo Couacaud (rocznik 1995) z Akademii Tenisa Mouratoglou, który zwyciężył w Turcji, tydzień wcześniej osiągając tam finał. W półfinale Francuz oddał Ricardo Ghedinowi (298. na świecie) z Włoch trzy gemy, więc z pewnością było to zasłużone zwycięstwo. Pouille, Couacaud i wspomniany przez Sempere Tatlot, to całkiem perspektywiczny tercet na przyszłość - Pouille wygrał w tym tygodniu futuresa w Estonii i mam nadzieję, że niedługo wskoczy na poziom regularnych zwycięstw w challengerach.

Rroggerr pisze:Pouille, Couacaud i wspomniany przez Sempere Tatlot, to całkiem perspektywiczny tercet na przyszłość - Pouille wygrał w tym tygodniu futuresa w Estonii i mam nadzieję, że niedługo wskoczy na poziom regularnych zwycięstw w challengerach.

A Halys?

Pouille zaaplikował ładnego rowerka Alvesowi. Może coś z niego wyrośnie.

DUN I LOVE pisze:A Halys?

Nie wiem, nie widziałem. Tatlot ma lepsze wyniki na razie.

DUN I LOVE pisze:A Halys?

Był w ćwierćfinale we wspomnianym przeze mnie Saint-Gervais. Niestety nigdy nie doszedł do 1/2 futuresa, ale wszystko jeszcze przed nim.

Serb Laslo Djere jest kolejnym 18-latkiem, który wygrał futuresa (w ojczystej Kikindzie). W finale w Godfrey był przedstawiciel rocznika 96 Amerykanin Noah Rubin, ale niestety przegrał.

Rroggerr, widziałeś Yibinga Wu? Jaka charakterystyka gry?

Niespełna 16-letni Andriej Rublew zrobił półfinał futuresa na Białorusi, pokonując w 1/4 rozstawionego z 1. numerem Francuza Julesa Marie (nr. 266 na świecie). Narobił mi apetytu Rosjanin - pozostała trójka półfinalistów jest zdecydowanie niżej rozstawiona niż Marie - zajmują odpowiednio 869 (Białorusin Szyla), 1122 (Ukrainiec Popławski, rywal Rublewa w 1/2) i 489. miejsce w rankingu (rozstawiony z trójką Gierasimow). Gdyby długowłosy Rosjanin wygrał, zostałby w wieku 15 lat i 9 miesięcy najmłodszym w historii zwycięzcą futuresa. Plan minimum to finał.

Duck Hee Lee zrobił kolejną ćwiartkę futuresa w Chinach - Hyeon Chung poddał mu mecz po pierwszym przegranym secie. Głośno było o głuchoniemym Koreańczyku, gdy po wygranej w kwietniu w wieku niespełna 15 lat został najmłodszym zawodnikiem w historii (?) klasyfikowanym w rankingu ATP. Wprawdzie trzeba mieć na uwadze, że azjatyckie futuresy są dużo gorzej obsadzone niż te w Europie, ale tak czy siak żaden ze współczesnych herosów tenisa nie był w stanie w takim wieku notować tak dobrych wyników, jak Lee. Po Kozlovie, najlepszy zawodnik swojego pokolenia i naprawdę bardzo duża nadzieja na przyszłość. Żeby dolać łyżki dziegciu, nie podoba mi się intensywność startów Lee - Kozlov prowadzony jest roztropniej i w tym sezonie wystąpił tylko w trzech lub bodaj czterech seniorskich turniejach, a spotkanie z Przysiężnym, gdzie po piłce meczowej Amerykanina zaczęły łapać skurcze, pokazuje, z jakimi obciążeniami dla tak młodego organizmu mamy do czynienia. Lee notuje bardzo dużo startów, występuje albo w futuresach, do których jest szumnie zapraszany, albo w juniorskich turniejach - zobaczymy, czy zarządzający jego karierą nie przeginają, bo chyba nie do końca radzą sobie z szumem, jaki otacza w chwili obecnej ich podopiecznego. Tak czy siak działacze ATP zacierają ręce, bo gdyby Koreańczyk przebił się chociażby do szerokiej czołówki cyklu, to by była niesamowita historia.

W 1. rundach challengerów odpadli Quinzi i Zverev. Włochowi nie wychodzi za bardzo transformacja na wyższy poziom, za to Zverev niewiele startuje - skupia się na treningach i sądząc po kolejnych jego występach w juniorskich turniejach, za rok może mocno wystrzelić.

Dalej grają Kokkinakis (dziś gra kolejny mecz w Kanadzie) i Coric (1/4 w Turcji). W Turcji dobrze radzi sobie też Coucaud.

Rublew w finale. Tam zmierzy się z turniejową "3" - Egor Gierasimow.

Ls do ITF-a w Calgary. W akcji między innymi Peliwo i Kokkinakis.
http://scores.itftennis.com/?alias=itf& ... N-05A-2013

Śledzę livescore i Kokkinakis marnuje trzeciego BP.

DUN I LOVE pisze:W akcji między innymi Peliwo i Kokkinakis.

Już nie.

Rublew przegrał po bardzo zaciętym meczu w trzech setach w finale w Mińsku. Ale objawił nam się kolejny wielki talent, szkoda.

Coric w finale z Coucaud w Turcji Edmund walczy właśnie o finał z Balleret.

Bardzo dobry tydzień dla młodych graczy!

Prócz Coricia swoje pierwsze futuresy w karierze wygrali 18-letni Kanadyjczyk Brayden Schnur (Calgary) i jego rówieśnik Włoch Mateo Donati (Kotka - miasto w Finalndii ). Jeszcze można dodać zwycięstwo 19-latka Francuza Laurenta Lokoli (Innsbruck). Szkoda tego Rublewa, niewiele zagrakło do triumfu.

Zawodzi mnie Ciorcila, startuje często, ale wyniki ma słabe niestety. Hyon Chung po Wimbledonie niestety zawodzi. Mam nadzieję, że to tylko chwilowy kryzys.

Z tych, których widziałem na pewno Szalony Macedończyk i Garin są zdecydowanie przed resztą stawki. Agresja, technika, różnorodność - po prostu dystansują tym innych młodych. Kozlov ma tę niesamowitą swobodę i zaskakiwanie, najlepiej miesza grę - ma tę odrobinę boskości z Martiny, a ja bardzo rzadko dokonuję takiego zestawienia. Christian natomiast to chyba najbardziej naturalny ofensor, z chyba najlepszym fh wśród młodych. Pociesza też to, że obaj wyglądają na całkiem mocnych psychicznie.

Obaj ewidentnie są materiałami na wielkich zawodników, obu też można koncertowo zmarnować.

Borna Coric też jak najbardziej świetny, o czym pisałem w jego temacie zawodniczym.

Co poza tym? Kokkinakis i Pouille niby fajni, ale jakoś tak bez ewidentnie zabójczych broni (obym się mylił), Kyrgios już bardziej - podoba mi się naturalność i soczystość jego uderzeń. Do Edmunda czy Milojevicia jakoś nie mogę się przekonać - niby tacy specyficzni zawodnicy, ale jednak ciężko się ich ogląda. Z pierwszego da się uratować głównie slajsa, z drugiego może serwis. Chung to też podobna bajka.

Quinzi i Vesely to chyba nie moja tenisowa bajka, niby fajnie rotują i umieją nieźle przyatakować (głównie z kontry), ale jednak to jest ten typ zawodnika, z którego bardzo łatwo robi się clayowego przebijacza. Choć podobają mi się dropszoty Czecha.

Alexa Zvereva i Andrieja Rublewa niestety nie widziałem.

Generalnie dominuje jednak ofensywny baseline i to cieszy, martwi natomiast, że takich radykalnych agresorów (prawie) nie ma, przez co ewolucja większości z tych zawodników może wyglądać jak ta Murraya czy Djokovicia.

Jacques D. pisze: Generalnie dominuje jednak ofensywny baseline i to cieszy, martwi natomiast, że takich radykalnych agresorów (prawie) nie ma, przez co ewolucja większości z tych zawodników może wyglądać jak ta Murraya czy Djokovicia.

Nie płakałbym, bo ewolucja poprzedniego pokolenia zakończyła się na poziomie Granollersa bez formy.

Czekamy, aż dojdą do głosu nastolatkowie. Obecnie młoda-stara generacja, poza Jerzym i Milosem, to gracze rodem z cyrku, mentalne Gulbisy, ukontentowane kasą, furami i dupami za przeproszeniem. Za pięć lat obudzą się z kolorowego snu i dotrze do nich, że zmarnowali życiową szansę.

Miałem okazję obejrzeć ostatnio część młodych talentów z Usa przy okazji turnieju Kalamazoo (amerykańskie mistrzostwa juniorów). Najbardziej obiecujący wydaje się być Noah Rubin, talent czystej wody, ballstriker przypominający trochę stylem Nishikoriego czy Denkę (ile czekam na jego następcę ). Paradoksalnie zwycięzca, Altamirano, nie robi na mnie wrażenia. Do tego ciekawym zawodnikiem jest Donaldson który pokazał się z dobrej strony w kwalifikacjach. Napisałbym, ze warto też zwróćić uwagę na Mcdonalda (jego mecz z goffinem jest na youtube), ale on wybrał studia zamiast kariery tenisowej (chociaż podejrzewam, że za 3 lata zdecyduje się na grę w tourze jak Isner czy Johnson).
Co do europejczyków to na pewno warto zwrócić uwagę na Rubleva - ofensywny zawodnik z rewelacyjnym forehandem którym swobodnie ustawia sobie wymiany. Trudno mi coś napisać o Zverevie ponieważ nie przyjrzałem mu się za dokładnie.
I kończąc napiszę, że bardzo mnie cieszą coraz lepsze wyniki Broady'ego - od 3 miesięcy zaczął coś wygrywać (jego wcześniejszą seniorską karierę pozostawię bez komentarza). Nie zauważyłem w tym temacie wzmianek o Pavlasku, a na pewno też zasługuje na uwagę.

Specjalnie poczekałem sobie do końca US Open z jakimś podsumowaniem.

Najbardziej utalentowany z tego grona jest jednak Kozlov - wg mnie to tenisista, którego skala talentu nakazuje prognozować, że Amerykanin może być kolejnym wielkim zawodnikiem z US. Gdyby był chociażby w pewnym stopniu porównywalnie tak mocny fizycznie (nie chodzi mi o warunki, ale o samą kondycję i przygotowanie fizyczne), jak Tomic i Nadal w jego wieku - pobiłby wszelkie możliwe rekordy. Jest trochę inaczej - z Edmundem w 1/4 Wimbledonu prowadził, dopóki nie zaczął mieć problem z mięśniami, z Przysiężnym po meczu w Newport zaczęły łapać go straszne skurcze, teraz na US Open w meczu z Austriakiem Miedlerem gładko przegrał, bo znowu miał jakieś problemy z nogą. Ale tenisowo to jest niesamowity potencjał, jak solidnie przepracuje zimę to już w przyszłym roku stać go na naprawdę duże rezultaty. Wszystko ma w swoim tenisie.

Drugi w kolejności jest chyba jednak Corić. Bronią go doskonałe wyniki - ale tenisowo też ma naprawdę dużo do zaoferowania. Agresywny baseliner, znakomity backhand, charakterek na korcie, świetny slajs i bardzo urozmaicony tenis - w to mi graj. Do tego Chorwat, Ivanisevic mentorem - strasznie lubię chłopaka już teraz.

Garin - nie ma może tak dobrych wyników jak Corić jeszcze, ale potencjał co najmniej podobny. Mając w pamięci jego mecz z Chardym - tak grający specjalista od mączki - wow. Przede wszystkim dobra technika i niesamowity forehand - kapitalne przyspieszenie ma z tej strony, coś a'la Gonzalez, wynikające z timingu i kapitalnego ustawienia ciała do uderzenia.

Za to Quinzi trochę się zatrzymał w rozwoju. Choć myślę, że to akurat typ tenisisty, który będzie potrzebował czasu, żeby przeskoczyć na wyższy poziom - ja to tłumaczę tak, że jest to strasznie rozemocjonowany nastolatek i dlatego pierwszego futuresa wygrał dopiero za czwartym finałem, a wygrywanie w chalkach też mu przychodzi z trudem. Pamiętam mecz z Chungiem na Wimbledonie - rozgrzewka, a po niej schodzi z kortu Quinzi z zacisniętą pięścią jakby co najmniej wygrał seta. Jeden z komentatorów mówi, że nigdy nie widział czegoś takiego. Plus te wypowiedzi Włocha - barwna postać już teraz.

Kompletnie nie zgadzam się z Jacquesem D. co do Kokkinakisa. Znakomite podanie jak na juniora i bardzo agresywna gra z obu stron - wg mnie obok Kyrgiosa to spośród tej grupy zawodników najbardziej naturalny ofensor. Stracił prawie pół roku przez kontuzję - ale US Open pokazuje, że wszystko wraca do normy. Wracając do jego atutów - skoro 16-latek jest w stanie przestawiać po korcie takich zawodników jak Verdasco (na Pucharze Hopmana) czy dobrze dysponowany Stevie Johnson (kwale do AO), to jak będzie wyglądać jego gra w męskim tourze, gdy jeszcze wzmocni się fizycznie? Trochę pechowo się ułożyło, że Australijczyk w finałach musiał mierzyć się z Kyrgiosem i Coricem - mam nadzieję, że w przyszłym roku po AO odpuści juniorskie zmagania. Na minus gra przy siatce.

Zverev? Kapitalny return, znakomity backhand, świetne warunki fizyczne - i jeżeli Niemiec zacznie je lepiej wykorzystywać, wzmocni forehand, poprawi serwis (z tego co mówił to właśnie nad podaniem najbardziej pracuje) - może zajść naprawdę daleko. Niemcy mają największy talent w swoim tenisie od kilku ładnych lat.

Rublewa najmniej widziałem, ale Rosjanin mówi o sobie, że może grać defensywę, może grać ofensywę, może grać przy siatce, więc łatwo się domyślić, jaki styl prezentuje. Rezultaty ma imponujące - pewnie trochę brakuje mu regularności, ale pojedyncze zwycięstwa nad Chungiem, Zverevem, bardzo dobre wyniki w futuresach nakazują bardzo wysoko w tej hierarchii talentów umieścić nazwisko Rosjanina. Niespełna 16-latek.

O Kyrgiosie pisaliśmy.

Coucaud, Donati, Edmund, Djere - po nich także można się spodziewać, że co najmniej do szerokiej czołówki są w stanie się dobić. Co daje dosyć szeroką (patrz wyżej) grupę perspektywicznych zawodników.

Rroggerr pisze: Kompletnie nie zgadzam się z Jacquesem D. co do Kokkinakisa. Znakomite podanie jak na juniora i bardzo agresywna gra z obu stron - wg mnie obok Kyrgiosa to spośród tej grupy zawodników najbardziej naturalny ofensor. Stracił prawie pół roku przez kontuzję - ale US Open pokazuje, że wszystko wraca do normy. Wracając do jego atutów - skoro 16-latek jest w stanie przestawiać po korcie takich zawodników jak Verdasco (na Pucharze Hopmana) czy dobrze dysponowany Stevie Johnson (kwale do AO), to jak będzie wyglądać jego gra w męskim tourze, gdy jeszcze wzmocni się fizycznie? Trochę pechowo się ułożyło, że Australijczyk w finałach musiał mierzyć się z Kyrgiosem i Coricem - mam nadzieję, że w przyszłym roku po AO odpuści juniorskie zmagania. Na minus gra przy siatce.

Bardzo możliwe, że masz rację, ja w męskie rozgrywki juniorskie dopiero się wdrażam. Thanasiego widziałem tak naprawdę dłużej tylko w przegranych meczach co też może wypaczać jego wizerunek w moich oczach.

Paru natomiast widziałem już trochę i spośród nich jeśli chodzi o moje preferencje:

1 Kozlov
2 Garin
3 Coric
4 Kyrgios

Z tym że jak na razie tylko Stefanie mogę powiedzieć, że ma pewne szanse na fanatyzm z mojej strony w przyszłości. Jeszcze dodatkowy plus za to, że jest z US i w ogóle nie gra podobnie do jakiegokolwiek zawodnika z tamtych stron. Zresztą, on jest cholernie oryginalny, jak na jakiekolwiek standardy.

Może od razu ustalmy pewną rzecz - krytykowanie Thanasiego czy wytykanie mu jakichkolwiek niedoskonałości, może spotkać się z bardzo surowymi konsekwencjami.

Zobaczyłem wczoraj Quinziego i doszedłem do wniosku, że Rroggerr (jak Ty w ogóle masz na imię? ) bardzo łagodnie ocenił jego obecny rozwój. Stagnacja to absolutne minimum, momentami Włoch grał kompromitująco nawet jak na juniora.