WTA - temat ogólny

[sheva]

"Radwańskomania" - tylko tak można opisać to co w chwili obecnej dzieje się w polskich mediach.
Opinie "ekspertów" z Domańskim i Fibakiem na czele o tym, że Agnieszka w niedługim czasie wygra Szlema i zostanie nr.1 rankingu wywołują we mnie niekontrolowane napady śmiechu.
Ja rozumiem, że polski sport potrzebuje gwiazd, a Isia jest w tej chwili tą najjaśniejszą, ale trochę obiektywizmu i pokory niektórym przydałoby się i to bardzo.

[Juan]

Nieśmiało przypominam o tym, że kiedy trzy lata temu Fibak powtarzał ustawicznie, że Radwańska będzie zawodniczką czołowej piątki, to też wszyscy się pukali w czoło i odsyłali go do psychiatryka. Ja zresztą też. Stonowanie nastrojów jest potrzebne, ale nie zmienia to faktu, że jeśli jest się w czołowej piątce, wygrało dwa turnieje Premier Mandatory, to naturalnym celem jest szlem.

[DUN I LOVE]

Jennifer Capriati dołączy do Międzynarodowej Galerii Sław

Była liderka rankingu WTA i trzykrotna mistrzyni turniejów wielkoszlemowych, Jennifer Capriati dołączy w lipcu do Międzynarodowej Galerii Sław.

Capriati zszokowała tenisowy świat w roku 1990, kiedy jako niespełna czternastolatka osiągnęła finał turnieju głównego cyklu WTA w Boca Raton. Sam sezon zakończyła w czołowej dziesiątce rankingu i pozostaje najmłodszą tenisistką, która dokonała tej sztuki (14 lat i osiem miesięcy).

Kolejne trzy sezony to przede wszystkim walka o dobre wyniki w turniejach wielkoszlemowych (trzy półfinały) i wygrane w mniejszych imprezach. Jako szesnastolatka zdobyła złoty medal olimpijski w Barcelonie, w finale pokonując samą Steffi Graf.

Głównym problemem Capriati były jednak sprawy osobiste. Jej perypetie poza kortem przez lata były pożywką dla amerykańskich tabloidów, a samą Amerykankę kilkukrotnie aresztowano, m. in. za włamanie do sklepu czy posiadanie marihuany. Problemy z narkotykami sprawiły, że w latach 1994-1995 zagrała zaledwie jeden zawodowy mecz w cyklu, całkowicie znikając ze sceny.

Największe sukcesy przyszły w roku 2001, kiedy wygrała wielkoszlemowe Austalian Open i Roland Garros (dramatyczny finał z Kim Clijsters) oraz zanotowała półfinały Wimbledonu i US Open. Dzięki tym wynikom w październiku 2001 objęła prowadzenie w rankingu, które łącznie utrzymała przez 18 tygodni. Trzeci i ostatni tytuł wielkoszlemowy wywalczyła w 2002 roku, także w Australii.

Sama Capriati docenia zaszczyt, który ją spotka: - To spełnienie marzeń, niesamowite doświadczenie. Kocham tenis i jestem zaszczycona, że znajdę się w Galerii Sław. Tenis był moją pasją, poświęciłam mu całe życie. Docenienie tego poświęcenia to prawdziwa wisienka na torcie. Bycie częścią tenisowej historii i uznanie jako jednej z najlepszych zawodniczek w historii to prawdziwy zaszczyt - skomentowała Amerykanka.

Podczas ceremonii, która odbędzie się 14 lipca w amerykańskim Newport, do Galerii Sław dołączą także Gustavo Kuerten, Manuel Orantes (byli zawodnicy), Mike Davies (menedżer i promotor tenisa) oraz Randy Snow (pośmiertnie, gwiazda tenisa na wózkach inwalidzkich).

http://www.sportowefakty.pl/tenis/27940 ... lerii-slaw

[robpal]

Kim Clijsters rezygnuje ze startu w Paryżu

Była liderka rankingu, Kim Clijsters, zrezygnowała ze tegorocznych startów na kortach ziemnych. W szczególności nie wystąpi w wielkoszlemowym Rolandzie Garrosie.

Jak donoszą Belgijskie media, Kim Clijsters wciąż zmaga się z kontuzją biodra (w Miami naderwała mięsień) i nie wystąpi w tym sezonie na kortach ziemnych: - Mój stan fizyczny nie pozwala mi na przygotowanie się do French Open - skomentowała krótko. Tenisistka z Bilzen pierwotnie miała powrócić do startów w Madrycie.

Wygrana na kortach Rolanda Garrosa była jednym z celów, które Belgijka postawiła sobie wznawiając karierę w 2009 roku. Clijsters jest dwukrotną finalistką paryskiego turnieju: w 2001 roku przegrała w trzech setach z Jennifer Capriati, a dwa lata później poniosła gładką porażkę z Justine Henin.

Clijsters planuje powrót do rozgrywek w holenderskim 's-Hertogenbosch, tydzień przed rozpoczęciem wielkoszlemowego Wimbledonu. Belgijka zapowiedziała jeszcze w styczniu, że rok 2012 będzie jej ostatnim w zawodowym cyklu.

http://www.sportowefakty.pl/tenis/28035 ... u-w-paryzu

[DUN I LOVE]

Marnie to wygląda. Obawiam się, że częste urazy zmuszą Kim do definitywnego zakończenia kariery.

[robpal]

Marnie to wygląda. Obawiam się, że częste urazy zmuszą Kim do definitywnego zakończenia kariery.

To i tak jej ostatni sezon. Pytanie, czy będzie w stanie w ogóle zagrać w nim dobre spotkanie...

[Robertinho]

Podobno Szarapa ścięła włosy. To chyba ciekawsze od tego, co może nas czekać na kortach.

[robpal]

Podobno Szarapa ścięła włosy.

No ścięła

[robpal]

E, to jednak żart Maryśki

[DUN I LOVE]

Martina Hingis poinformowała na twitterze o swoich najbliższych planach startowych. Oczywiście będzie to seria spotkań pokazowych.

1 - 20/05/2012 exhibition in france strasbourg
2 - 26/05/2012 exhibition in taiwan ( martina hingis against steffi graf )
3 - 05-08/06/2012 french open legend with davenport
4 - 09/06/2012 exhibition in croatia ( dubrosnik ) against iva majoli
5 - 12/06/2012 exhibition in moscow ( against elena dementieva )
6 - june 2012 wimbledon legend with lindsey davenport
7 - july 2012 world team tennis with ashley arklroad
8 - august 20120 montreal exhibition with navratilova

[robpal]

Barty ( ) zrobiła dziś finał ITF 50k w Nottingham i wygrała tam też debla.
Polecam mieć oko na tę dziewczynkę, może być naprawdę świetna.

[Barty]

Muszę jeszcze trochę schudnąć, wtedy będę się lepiej poruszać po korcie. Ale i tak uważam, że finał w Nottingham dobrze rokuję na dalszą część sezonu, czuję moc!

[robpal]

Będziesz miał okazję pokazać moc na Wimbledonie
W ręce Ashleigh Barty powędrowała ostatnia dzika karta do MDS kobiet

[jaccol55]

Tenisistka Agnieszka Radwańska będzie chorążym polskiej reprezentacji olimpijskiej podczas ceremonii otwarcia igrzysk w Londynie - poinformował w poniedziałek PKOl.

Radwańska będzie pierwszą kobietą, która wystąpi w tej roli na letnich igrzyskach. W 2006 roku z biało-czerwoną flagą podczas inauguracji zimowej olimpiady w Turynie defilowała snowboardzistka Paulina Ligocka.

23-letnia krakowianka w sobotę po raz pierwszy wystąpiła w finale turnieju Wielkiego Szlema - na trawiastych kortach Wimbledonu przegrała z Amerykanką Sereną Williams 1:6, 7:5, 2:6. Od poniedziałku jest wiceliderką światowego rankingu tenisistek, a w tym sezonie wygrała już trzy imprezy cyklu WTA Tour.

W 2008 roku na igrzyskach w Pekinie odpadła w drugiej rundzie gry pojedynczej i w pierwszej debla w parze z Martą Domachowską. W Londynie, gdzie rywalizacja o medale odbędzie się na kortach Wimbledonu, wystąpi w zarówno w singlu, jak i w grze podwójnej, wspólnie z młodszą siostrą Urszulą.

Radwańska jest kolejnym przedstawicielem środowiska tenisowego, który będzie niósł flagę narodową w trakcie uroczystości otwarcia londyńskich igrzysk. Wcześniej ogłoszono, że w tej roli wystąpią m.in. Rosjanka Maria Szarapowa oraz Serb Novak Djokovic i Hiszpan Rafael Nadal. Wciąż waha się Szwajcar Roger Federer, który w niedzielę po raz siódmy w karierze triumfował w Wimbledonie.

Pierwszym chorążym polskiej reprezentacji na letnią olimpiadę był w 1924 roku lekkoatleta Sławomir Szydłowski. Spośród sportowców, którym przypadł zaszczyt niesienia polskiej flagi podczas defilady w dniu inauguracji igrzysk, najwięcej było zapaśników, lekkoatletów, wioślarzy, ale tylko sztangista Waldemar Baszanowski dostąpił go trzykrotnie.

Zmarły w 2011 roku Baszanowski jest jednym z dwóch chorążych, którzy wrócili z igrzysk ze złotym medalem. Dokonał tego w 1964 w Tokio i cztery lata później w Meksyku. Mistrzem olimpijskim został też judoka Waldemar Legień w Barcelonie w 1992 roku.

Ceremonia otwarcia tegorocznych igrzysk odbędzie się 27 lipca na Stadionie Olimpijskim w Londynie.

http://sport.wp.pl/kat,1032979,title,Lo ... omosc.html

[Sempere]

Szarapowa została twarzą cukierków o nazwie Sugarpowa



Maria Szarapowa, była liderka rankingu i obecny numer trzy na świecie, chce zawojować świat słodyczy. W Bradeton tenisistka przedstawiła plany wypuszczenia na rynek cukierków o nazwie Sugarpowa.

Oficjalna premiera cukierków firmowanych przez tenisistkę z Niagania zaplanowana jest na 20 sierpnia, czyli dokładnie na tydzień przed startem wielkoszlemowego turnieju US Open.

- Maria zainwestowała w to przedsięwzięcie swoje pieniądze - przyznał jej menedżer Max Eisenbud.

Szarapowa jest jedną z najpopularniejszych tenisistek świata. Na korcie zarobiła już blisko 21,2 miliona dolarów. Mniej więcej na taką kwotę szacowane są jej roczne dochody uzyskiwane poza kortem, czyli środki z reklam i od sponsorów.

W czerwcu Rosjanka triumfowała w turnieju na kortach ziemnych im. Rolanda Garrosa w Paryżu. W ten sposób skompletowała Wielkiego Szlema w karierze, bowiem w 2004 roku wygrała Wimbledon, w 2006 roku US Open i dwa lata później Australian Open.

http://www.sportowefakty.pl/tenis/29961 ... -sugarpowa

[Piotrek]

Na Li do końca obecnego sezonu ma współpracować z Carlosem Rodriguezem. Tak przynajmniej ćwierkał Cronin.

[DUN I LOVE]

Na temat Isi się rozpisują.
http://espn.go.com/espnw/more-sports/83 ... -radwanska

[robpal]

U Christiny McHale zdiagnozowano mononukleozę, sezon w głowy.
Szkoda, wg mnie to jedna z bardziej utalentowanych zawodniczek młodego pokolenia

[sheva]

Wojciech Fibak: wróciła stara Radwańska



- Wiadomo, że walczy, że chce wygrać, ale już ma swoje widzimisię, różne humory i humorki. Ta Agnieszka powróciła niestety od porażki na igrzyskach - w rozmowie z eurosport.onet.pl Wojciech Fibak podsumowuje występ Agnieszki Radwańskiej w wielkoszlemowym US Open.

Jak pana odczucia po porażce Agnieszki Radwańskiej z Robertą Vinci w 4. rundzie US Open?

- Wyglądało to tak, jakby Agnieszka grała z moimi kolegami - Tadeuszem Nowickim, Tomem Okkerem czy Janem Kodszem. Bo tak jak wczoraj Vinci my graliśmy w latach 70. i 80. Więcej ataku, techniki, finezyjnych, lżejszych uderzeń. Jedyna różnica, że my byliśmy dwa razy szybsi i dwa razy częściej atakowaliśmy. Okazuje się, że ten tenis jest tak zupełnie inny, że nawet ktoś z takim wyczuciem i talentem jak Agnieszka może być zdezorientowany. Nie zawsze wszystko leży w sile. Przecież Azarenka czy Szarapowa biją mocniej, a Agnieszka daje sobie z nimi radę. A jednak czasami taka techniczna gra może bardziej destabilizować niż mocne uderzenia. Zresztą Agnieszka wie o tym najlepiej, bo ona sama często używa takich metod. Trafiła kosa na kamień.

Nie da się jednak ukryć, że Radwańska złapała zadyszkę, i nie chodzi tu tylko o mecz z Vinci.

- Powróciła ta stara Agnieszka, o której zapomnieliśmy. Agnieszka mniej entuzjastyczna, mniej zmotywowana. Wiadomo, że walczy, że chce wygrać, ale już ma swoje widzimisię, różne humory i humorki. Ta Agnieszka powróciła niestety od porażki na igrzyskach. Od tego czasu ten krótki amerykański sezon jest nieudany. Nie odnalazła się ani fizycznie, ani psychicznie.

Będzie gorzej?

- Teraz znowu jest dłuższa przerwa w kalendarzu. Dużo zależy od tego, jakie będzie miała losowanie w następnym turnieju. Bo jeżeli trafi na Cetkovską, Venus Williams czy inną tenisistkę, która nie będzie rozstawiona, a nie pozwoli Agnieszce złapać rytmu, to potem może być jej trudno się odnaleźć. Natomiast jeśli wygra dwa-trzy mecze, zacznie bronić punktów z zeszłego sezonu. A nawet jeśli nie, to w najgorszym razie i tak będzie piąta-szósta. To nie jest koniec świata.

Jakiś czas temu mówił pan, że Agnieszka może być pierwsza...

- Ja zawsze mówiłem, że z takim talentem, gdyby była bardziej profesjonalna, Radwańska powinna być w dziesiątce. Przyszedł trener Tomasz Wiktorowski, nadszedł czas profesjonalizmu. Awansowała do piątki, teraz jest druga. Obiektywnie numerem 1 powinna być Serena, dalej Azarenka i Szarapowa. Te trzy tenisistki powinny być wyżej, później Agnieszka. U Radwańskiej zaczął się profesjonalizm, tylko teraz jest jakiś kryzys. Znakomity okres, z małymi wpadkami, trwał od lata zeszłego roku do Wimbledonu. Nieszczęście rozpoczęło się od bolesnej, najbardziej przykrej porażce w karierze na igrzyskach. Ciągle odczuwa to brzemię.

To dalej siedzi w głowie?

- To jest głowa, ale to przechodzi na wszystko. Odczuwa to i fizycznie, i psychicznie. Oczywiście, że cały sport rozgrywa się w głowie, natomiast gdy się przegrywa, to bardziej zaczyna dokuczać i ramię, i bark, i stopa. Nie ma takiego entuzjazmu, motywacji, traci się pewność gry. Agnieszkę zawodzi instynkt.

A może Radwańska nie ma już z czego wykrzesać tych sił?

- Nie, nie, ja bym się z tym nie zgodził. To jednak jest tenis kobiecy, bardzo często są to mecze dwusetowe, nie ma tu aż takich męczarni.

Która będzie Radwańska na koniec roku?

- Od lat twierdzę, że w czołówce kobiecego tenisa mamy kryzys. Kiedyś były dwie Belgijki, siostry Williams, Lindsay Davenport, Amelie Mauresmo. A teraz? Radwańska może być czwarta. Serena powinna być liderką. Może wygrać US Open, może wygrać masters. Ona nie traci żadnych punktów, bo żadnych punktów nie broni. Szarapowa też powróci, Azarenka pewnie się utrzyma. Radwańska będzie czwarta, tak mi się wydaje. Nie ma takiej siły rażenia, ale ma ten wyjątkowy talent, smykałkę, szybkie nogi. Ma wiele zalet.

http://eurosport.onet.pl/tenis/wojciech ... omosc.html

[sheva]

Tekst Tomasza Lorka o Kim Clijsters

Tomasz Lorek: Na korcie będzie smutniej...

Dwoistość natury. Wzruszona, z trudem wypowiadająca słowa po rewelacyjnym finale turnieju WTA w Brisbane w 2010 roku, gdy przekazywała pieniążki na cierpiące dzieciaczki… Wściekła, zdenerwowana po ekspresowej porażce z Nadią Pietrową (0-6, 1-6) w trzeciej rundzie Aussie Open w 2010 roku. Odnosząca się z szacunkiem do historii, tańcząca w zieleni na cześć wspaniałej kobiety i tenisistki, Evonne Goolagong. Otwierały się drzwi do windy na Rod Laver Arena, a ona niezwykłym uśmiechem potrafiła nadać światu pozytywny kolor. Macierzyństwo młodszej siostry Elke (niegdyś nr 1 w deblu wśród juniorek), sprawiło, że Kim dłużej zatrzymywała się na światłach. Zobaczyła cóż to za radość patrzeć na budzącego się brzdąca. Przy całej złożoności i trudzie wychowania, wiedziała, że warto mieć czasami oczy na zapałki za cenę uśmiechu córeczki… I kiedy przed finałami Wielkiego Szlema słyszała setki pytań o taktykę, o nawierzchnię, o presję, sięgała po telefon, wykręcała numer do siostry, żeby posłuchać głosu szczerości, porozmawiać o pieluchach, zupce, zapaleniu oskrzeli i wspólnej rodzinnej kolacji. Uwielbiająca luz, łamiąca stereotypy. Kiedy inni(e) na turniejach Wielkiego Szlema uciekają od nadmiaru obowiązków wobec mediów, ona siadała na wykładzinie wprawiając dziennikarza w osłupienie i skinieniem głowy oznajmiała, że chętnie poświęci 10 minut na ciekawą rozmowę.

Zaskoczyła swoją koleżankę, dobrą deblistkę, Australijkę Rennae Stubbs. Rennae wygrała 60 turniejów w debla, a w 2001 roku wraz z Toddem Woodbridgem triumfowała w finale miksta US Open. "Stubbsie" kręciła głową w szatni kiedy słuchała wywiadu Todda Woodbridge’a z Kim Clijsters. - Nie wierzę, że to zrobiłaś! Nie znam drugiej tenisistki, która opowiadałaby tak otwarcie o ciąży i tak uroczo zrugałaby eksperta od gry podwójnej, Todda Woodbridge’a - rzekła Stubbsie. Todd był na tyle ciekawski, że podczas turnieju w Brisbane, podzielił się swoimi spostrzeżeniami z Rennae Stubbs. Woodbridge napisał smsa do Stubbsie, w którym dziwił się powiększonym piersiom Kim, częstym zmianom nastroju i niebanalnym grymasom. Sugerował, że Kim jest w ciąży. Stubbsie pokazała tego smsa Clijsters podczas jednej z pogawędek jakie obie przyjaciółki ucięły sobie w szatni. Ot, zwykła rozmowa pań o istotnych rzeczach, które determinują życie rodziny. Stubbsie w najśmielszych snach nie przypuszczała, że Kim wykorzysta smsa jako pretekst do rozmowy na korcie centralnym w Melbourne Park. - Mężczyźni to okropni plotkarze. Todd, naprawdę myślałeś, że jestem w ciąży? Przecież mogłeś mnie o to zapytać, a nie wysyłać smsa do Stubbsie. A jak sądzisz, jestem brzemienna czy nie? - uroczo dworowała sobie Kim, a Todd stał osłupiały i nie wiedział czy zdąży z returnem.

Bliźnięta. Dwie natury. Tak jakby połączyć piasek pustyni rozciągającej się wokół Alice Springs z rafą koralową nieopodal Port Douglas. Kim, przebogata w warstwie emocjonalnej. Zadziwiła belgijskiego dziennikarza, który zapytał ją o koniec kariery Justine Henin. Kim odparła, że nie wiedziała o tym, że jej rodaczka zakończyła przygodę z tenisem. Dziennikarz wyznał, że miała prawo nie wiedzieć, bo gdy Justine ogłosiła, że finiszuje z białym sportem, była 3 nad ranem w Europie. Przedziwny jest ten świat. Kim łatwiej było porozmawiać z Australijką Stubbsie o pieluchach, macierzyństwie, zakupach, drugim dziecku, pogodzie i plaży aniżeli ze sławną rodaczką. Sport indywidualny, w którym nikt nie lubi przegrywać. Szacunek dla wielkiej rywalki (Justine) jest przeogromny, tego Kim nigdy nie ukrywała, ale nie można myśleć o tym, aby być zbyt blisko koleżanki z reprezentacji.

Mistrz Wimbledonu z 1987 roku, Australijczyk Pat Cash, znany prześmiewca, wyznał swego czasu, że „najlepszą rzeczą jaka przydarzyła się Lleytonowi Hewittowi była znajomość z Kim Clijsters”. To cudne, delikatnie zjadliwe, australijskie spojrzenie. Ten sam Cash szepnął na ucho reporterce "The Age", znanego dziennika wychodzącego w Melbourne, że ma ciekawy pomysł na pierwszą stronę gazety. Podczas trwania Aussie Open 2011, Pat zainspirował Lindę Pearce, aby umieściła intrygujący nagłówek. Po konsultacjach przerywanych przez salwy śmiechu, zrodził się tytuł kłujący w oczy. "Czy ktoś jest w stanie powstrzymać Kim Clijsters w drodze po tytuł AO’2011? Caroline Wozniacki mówi, że ona jest w stanie zagrozić Belgijce, ale ona twierdzi też, że kangur pogryzł ją w parku". Cash zaśmiewał się do łez kiedy usiadł do porannej lektury. Z tym większą ochotą przystąpił do wygrywania na gitarze melodii. Znów mógł poczuć się jak Mark Knopfler…

Kim nikt nie zagroził w drodze po tytuł Aussie Open’2011. Agnieszka Radwańska miała szansę w ćwierćfinale, nękała Belgijkę, krakowianki nie rozpraszały nawet przelatujące nad Rod Laver Arena samoloty, ale po kapitalnej walce Polka przegrała z Belgijką w dwóch setach.

Zielony strój, hołd dla Evonne Goolagong, która oddałaby wszystko, byleby wprowadzić dzieci w stan szczęścia. Zupełnie jak Kim. Aussie Kim. Publiczność z rozkoszą przyjęła triumf Clijsters, bo jej bezceremonialność jest rzadko spotykana w świecie, w którym długość uśmiechu jest surowo wyznaczana przez sponsorów i pilnujące poprawności politycznej federacje. Kangury lubią kiedy sportowcy mają odwagę mówić co chcą, a przy tym nie ukrywają, że są tylko ludźmi, którzy muszą się podrapać w intymnym miejscu, kiedy coś ich uwiera, walczą do upadłego i mają poczucie humoru. Kim. Na odważne pytanie Alicii Molik czy zostanie oglądać mecz w sesji wieczornej z udziałem Lleytona Hewitta, Clijsters odpowiedziała z błyskiem w oku: - O, Boże, naprawdę uważasz, że mam w sobie tyle determinacji i wytrzymam do 4.34 nad ranem? Kim, która w drodze na korty Flushing Meadows potrafiła popłakać się przy nostalgicznym numerze Barry’ego White’a, ulubionego artysty swojego taty, świętej pamięci Leo Clijstersa, a 10 minut później w okamgnieniu otarła łzy i wyszła na kort gotowa walczyć o każdą piłkę. Romantyczka, a za chwilę wojowniczka z krwi i kości, która posyła piłkę z gracją równej legendzie australijskiego krykieta, sir Dona Bradmana. Nie chce, żeby jej córeczka przechodziła przez te same katusze co ona. Kim chce, żeby Jada Ellie Lynch miała normalne urodziny jak każda 12-latka na świecie, a nie jak mama, która w przyczepie kempingowej łatała dziury w budżecie podróżując z turnieju na turniej. Owszem, ona kocha tenis, lubi rywalizację, ale pragnie podarować córce cud jakim jest smak beztroskiego dzieciństwa. Bez rozmyślania o punktach, kontuzjach, Wielkich Szlemach, wywiadach. Jaką frajdę miała Kim kiedy mogła pospacerować po ulicach Melbourne w 2011 roku, dochodziła 3 nad ranem, a ona nie chciała wracać do hotelu, bo wolała włóczyć się bez precyzyjnie opracowanej marszruty. Córka smacznie spała, a ona bez presji umykającego czasu, ale z mężem, byłym koszykarzem, Brianem Lynchem, mogła przemierzać ulice skryte pod kołdrą nocy. Towarzystwa dotrzymywali bracia bliźniacy z Kalifornii, Mike i Bob Bryanowie… Na promie odpływającym z Melbourne przez cieśninę George’a Bassa do Tassie (czytaj Tasmanii) krzątała się obsługa, ludzie wałęsali się po plaży…

A niespełna 2 lata później Brytyjka urodzona w Melbourne, leworęczna Laura Robson, mistrzyni juniorskiego Wimbledonu (2008) i wicemistrzyni olimpijska w mikście z Londynu (2012), wykonała "Mission Kimpossible" i pokonała Belgijkę na Flushing Meadows. Czy trudno wymarzyć sobie piękniejszy moment na zakończenie kariery?

Tomasz Lorek

P.S. Kim grając w parze z Bobem Bryanem zagrała swój ostatni profesjonalny mecz. W II rundzie miksta US Open Kim i Bob ulegli parze rosyjsko - brazylijskiej: Jekaterina Makarowa - Bruno Soares.

Ciąg dalszy nastąpi…

http://www.sportowefakty.pl/tenis/30831 ... e-smutniej