mtenis.com.pl

Real Madrid C. F., its President and its Board of Directors wish to express their admiration and affection for one of the greatest legends of Spanish and world sport of all time.

Jacques D. pisze: ↑10 paź 2024, 13:41 To chyba czas na odrobinę autodiagnozy

05 - 08: niechęć jakiej nie odczuwałem w tenisie do nikogo prócz Sereny (ale w stosunku do niej te uczucia nigdy w żaden sposób nie ewoluowały), trochę zaprzeczenia, od finału Wimbledonu 2008, czyli oficjalnej daty śmierci tenisa, staje się dla mnie kimś w rodzaju Orwellowskiego Wielkiego Brata lub też Goldsteina, w zależności od punktu widzenia.

08 - 17: uczucia może mniej intensywne, ale wciąż żywe, głównie obrzydzenie i odraza plus kibicowanie właściwie każdemu, kto z nim gra, rosnąca świadomość, że to postać już historyczna, niestety przełomowa w tenisie i że będzie trzeba z tym żyć.

17 - 22: obojętność doskonała, wszystko już i tak zaprzepaszczone, więc kolejne osiągnięcia powodują wzruszenie ramion, niejako obok tego rosnący szacunek jako do jednego z dwóch ostatnich wielkich tenisowych mistrzów, tym większy, im bardziej kompromitują się kolejne pokolenia.

22 - 24: sentyment, nostalgia, syndrom sztokholmski

no-handed backhand pisze: ↑10 paź 2024, 15:49 No dobra, nie sądziłem, że mnie to tak walnie. Żegnaj, byczuś.

DUN I LOVE pisze: ↑10 paź 2024, 16:03 Nikt tak nie przerażał.

Robertinho pisze: ↑10 paź 2024, 14:34

Jacques D. pisze: ↑10 paź 2024, 13:41 To chyba czas na odrobinę autodiagnozy

05 - 08: niechęć jakiej nie odczuwałem w tenisie do nikogo prócz Sereny (ale w stosunku do niej te uczucia nigdy w żaden sposób nie ewoluowały), trochę zaprzeczenia, od finału Wimbledonu 2008, czyli oficjalnej daty śmierci tenisa, staje się dla mnie kimś w rodzaju Orwellowskiego Wielkiego Brata lub też Goldsteina, w zależności od punktu widzenia.

08 - 17: uczucia może mniej intensywne, ale wciąż żywe, głównie obrzydzenie i odraza plus kibicowanie właściwie każdemu, kto z nim gra, rosnąca świadomość, że to postać już historyczna, niestety przełomowa w tenisie i że będzie trzeba z tym żyć.

17 - 22: obojętność doskonała, wszystko już i tak zaprzepaszczone, więc kolejne osiągnięcia powodują wzruszenie ramion, niejako obok tego rosnący szacunek jako do jednego z dwóch ostatnich wielkich tenisowych mistrzów, tym większy, im bardziej kompromitują się kolejne pokolenia.

22 - 24: sentyment, nostalgia, syndrom sztokholmski

04-24:

Postać kortowa - obrzydzenie, od przebierania się za dzikusa, przez odgłosy, miny i gesty, grzebanie w tyłku, plucie i rozcieranie, różne umiarkowanie sportowe zachowania, generalnie eksponat zoologiczny.

Gra w tenisa - miał potencjał, żeby grać całkiem znośnie, Wujek wybrał 22 WS, więc obrzydzenie, ale z szacunkiem dla efektywności.

Osoba poza kortem - raczej bardzo spoko gość, możny by pewnie miło pogadać o piłce, wędkowaniu, płci pięknej itp, więc życzę wszystkiego dobrego po zakończeniu kariery.

Generalnie wybił mi z głowy zainteresowanie tenisem, nie mówiąc o jakiejś przyjemności, więc dobrze, że wreszcie się to kończy.

Jacques D. pisze: ↑10 paź 2024, 22:51

Robertinho pisze: ↑10 paź 2024, 14:34
Osoba poza kortem - raczej bardzo spoko gość, możny by pewnie miło pogadać o piłce, wędkowaniu, płci pięknej itp, więc życzę wszystkiego dobrego po zakończeniu kariery.

Piłka i wędkowanie to wiem, ale nie wiedziałem, że Rafa miał jakieś ciekawe refleksje o kobietach.

Spoiler:

When Did You Start Watching Rafa?

Jacques D. pisze: ↑10 paź 2024, 22:51
Piłka i wędkowanie to wiem, ale nie wiedziałem, że Rafa miał jakieś ciekawe refleksje o kobietach. Co ciekawe, ja jakoś zupełnie go w tym 04 ominąłem i dopiero rok później zaznaczyło się to jakoś mocniej w mojej świadomości, że ktoś taki jest i że źle wygląda... Dla osób, które się na ten czas nie załapały, to pewnie nie jest tak jaskrawe, w obliczu ewolucji Djokovicia, Murraya i wszystkich nędznych klonów tej trójki w latach późniejszych, ale kiedy Rafa pojawił się w tourze, taki image i taki styl gry, w kontekście wciąż nieodległej, mocno klasycznej tenisowej przeszłości, naprawdę czynił go postacią mocno ambiwalentną czy wręcz kontrowersyjną, choć w zupełnie inny sposób niż Safin, Kafielnikow, Hewitt czy wcześniej McEnroe. Wizerunek nadobnego mistrza przyszedł dużo później.

Bombardiero pisze: ↑11 paź 2024, 10:33 @DUN I LOVE, czy ma to też wersję anglojęzyczną?