WINTER PARK 2011/2012

[Robertinho]

Wielkie brawa dla Justyny, niesamowity bieg w jej wykonaniu, straty odrobione i jutro walka o wszystko na finałowym wzniesieniu, normalnie jak w pasjonującej kolarskiej etapówce. Bardzo też ucieszyła mnie strata Johaug, to sobie zawiązała koalicję przeciw Justynie.

[Sempere]

Mi sie przypomniało Vancouver, chociaż tym razem Justyna dużo łatwiej wygrała. Nie ważne, czy Kowalczyk jutro zwycięży i tak jest w najlepszej formie w karierze. Cztery razy pokonać Bjoergen to coś niesamowitego. Puchar Świata też można jeszcze zdobyć.

[Joao]

Justysia pierwsza w plebiscycie Przeglądu Sportowego i TVP. Drugą pozycję zajął Bartek Kurek, a trzecią Adam Małysz. Na 10. miejscu zameldował sie Kamil Stoch.

[DUN I LOVE]

Trzeci z rzędu sukces Justyny w Tour de Ski!

Prawie pół minuty przewagi nad Marit, brawo!

[Joao]

Klasyfikacja dzisiejszego biegu:

http://www.fis-ski.com/uk/604/610.html? ... ceid=19205

[Robertinho]

Piękna walka, kolejny wielki bieg Justyny. Po wczorajszym byłem w sumie dość spokojny, cieszę się bardzo że nasza zawodniczka kolejny raz pokazała klasę. Alpe Cermis jest naprawdę niesamowite, aż sobie bieg panów zobaczę.

[DUN I LOVE]

Justyna to zdecydowanie najlepsza zawodniczka Tour de Ski u podstaw tego turnieju. Polka wygrała 3 z 6 pierwszych edycji, a dziś wyprzedziła na liście wszech czasów Virpi Kuitunen (2 zwycięstwa). Brakujący tytuł znajduje się na koncie Charlotte Kalli (2008).

Dziś Justyna wygrała swój 11 etap w historii startów w Tour de Ski:
1. Justyna Kowalczyk 11
2. Virpi Kuitunen 7
3. Petra Majdič 6
3. Marit Bjørgen 6

Miło.

[Jacuszyn]

Ja przedstawię męski poczet zwycięzców:

2012 - Dario Cologna
2011 - Dario Cologna
2010 - Lukas Bauer
2009 - Dario Cologna
2008 - Lukas Bauer
2007 - Tobias Angerer

[Sempere]

Nie da się opisać tego słowami, co zrobiła Justyna przez cały Tour de Ski! Nie mam wątpliwości, iż Polka jest w życiowej formie. Tyle razy przegrywała z Bjoergen, a na Tourze wygrała z Nią aż pięciokrotnie! Wreszcie skończył się kompleks Norweżki, w tym sezonie Marit czeka ciężka walka o Puchar Świata. Już nie będzie wygrawać tak łatwo, jak to czyniła w zawodach poprzedzających 11-dniowy narciarski maraton. Justyna napewno odblokuje się psychicznie, przecież Bjoeregn nie jest z innej planety i spokojnie można ją pokonąć (a nawet trzeba ). W tamtym roku byłem strasznie zły na Kowalczyk, że tak ciągle przegrywa. Wynagrodziła mi te porażki podczas ostatnich 11 dni. Mam tylko nadzieję, iż Polce dopisze zdrowie i boląca noga nie będzie przeszkodą do kolejnych triumfów. Justyna chyba po raz pierwszy w historii stawała na podium wszystkich biegów (po 3 razy zajmowałą każde z miejsce na podium). Liczyłem czasy netto biegów handicapowych (2, 7 i 9 etap).

Winiki samego podbiegu pod Alpe Cermis (kolumna Climb time):
http://www.fis-ski.com/pdf/2012/CC/2569 ... 2569AO.pdf

Cieszę się też, że wśród mężczyzn wygrał Dario Cologna. Podobnie jak Justyna nie pochodzi z mocnego w biegach kraju. Lubi też bardziej biegać klasykiem, choć przecież jest mistrzem olimpijskim na 15 km łyżwą. Narazie nie ma medalu w MŚ, ale pewnie w przyszłym roku na trasach właśnie w Val di Fiemme coś zdobędzie.

Wyniki podjeścia pod Alpe Cermis (dla mnie trochę kosmiczne ):
http://www.fis-ski.com/pdf/2012/CC/2570 ... 2570AO.pdf

[Sempere]

Hlava przewieziony do szpitala w Pradze



Czech Lukas Hlava, który upadł w pierwszej serii ostatniego konkursu 60. Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen, został przewieziony z kliniki austriackiej do szpitala w Pradze. Przebywa na oddziale chirurgii szczękowo-twarzowej.

Czeski skoczek ma złamany nos i liczne obrażenia kości twarzy oraz lewej ręki. Na razie nie wiadomo, kiedy opuści szpital, bo czekają go kolejne operacje. Będą one mogły być przeprowadzone dopiero po zejściu opuchlizny.

27-letni Hlava wylądował na 123,5 m, ale po chwili, przy dość dużej prędkości się przewrócił. Z obiektu trafił do szpitala. Konkurs był rozgrywany w trudnych warunkach, a pierwsza seria była kilka razy przerywana z powodu silnego wiatru i opadów śniegu.

- Czuję się dobrze. Nie boli mnie już głowa, ale kontuzjowana ręka daje o sobie znać - powiedział Hlava.

Jego menadżer Jan Baier dodał, że skoczek chętniej niż do sali operacyjnej udałby się na trening, ale to na razie niemożliwe. - Wierzę jednak, że powróci do skakania. Wszystko zależy od decyzji lekarzy - dodał Baier.

http://www.sportowefakty.pl/zimowe/2012 ... -w-pradze/

[Sempere]

"Nie patrz w górę", czyli ostatni etap Tour de Ski - Alpe Cermis - oczami i nogami reportera Sport.pl

Spoiler:

- Zaufajcie. I nie róbcie tego. Nie patrzcie w górę - rada Justyny Kowalczyk przed wspinaczką na Alpe Cermis postawiła mi włosy dęba - pisze Radosław Leniarski, dziennikarz Sport.pl i Gazety Wyborczej, który postanowił zmierzyć się z trasą ostatniego etapu Tour de Ski. Na swoim koncie ma już bieg w zbroi za Maratonu do Ateny, sparing z Tomaszem Adamkiem czy wjazd na rowerze pod słyną z Tour de France górę Mont Ventoux.

Dwie i pół godziny przed startem kobiet na ostatni etap Tour de Ski ruszył Rampa con i Campioni, bieg około 300 amatorów, wśród nich ja, by sprawdzić, czy w ogóle da się to zrobić, i dowiedzieć się czegoś o fizycznych możliwościach człowieka czy raczej fizycznych i psychicznych słabościach. Ja, czyli osoba z ery przedłyżwowej, bo ostatni raz jeździłem ostro na radzieckich drewnianych striełkach 30 lat temu. Wśród amatorów była też Petra Majdić i Katerina Neumanova, Fulvio Valbusa i były skoczek Andreas Goldberger, ale po trzech sekundach straciliśmy ze sobą kontakt wzrokowy.

Campioni - wiadomo, mistrzowie. Ale Rampa? Co to jest rampa? Pochylnia, pomost jakiś. Nie brzmi poważnie, zwłaszcza jak na pomysł zrodzony w saunie, bo tam podobno biegacze, a teraz menedżerowie Vegaard Ulvang i Jürg Capol wymyślili Tour de Ski i etap inny niż wszystkie, szaleństwo w czystej postaci - bieg pod górę po trasie zjazdowej w Cavalese w rejonie Trentino.

Zrobili to po prostu, aby wyróżnić swoje dziecko spośród innych zawodów Pucharu Świata, nie zważając na protesty zawodników i zawodniczek. I jeszcze uznali, że najlepiej będzie, jak podbieg stanie się próbą ostatnią i ostateczną, jakby ktoś miał wątpliwości.



Rady od zawodowców

Rada od Kikkan Randall, wysoko w klasyfikacji: - Trzeba wziąć dużo batonów.

Od Aino-Kaisy Saarinen, jednej z najlepszych: - Po prostu cieszcie się biegiem. Przynajmniej spróbujcie.

Wstrząsa nami Justyna Kowalczyk po zwycięstwie na 10 km klasykiem ze swoim "nie patrz w górę". Faktycznie, nocą światła stacji Alpe Cermis wyglądają jak gwiazdka na niebie.

Wstrząs jest poważny - mówi do ciebie najlepsza biegaczka świata. Później zresztą dodała kilka szczegółów. Gdybym je znał, nie próbowałbym jechać. - Bałam się. Nie rywalek, ale bałam się góry, tego, że źle rozłożę siły, że gdzieś osłabnę - mówiła już za metą w niedzielę.

Trener Aleksander Wierietielny mówił: - Ja do końca nie byłem pewny zwycięstwa. Justyna mogła zemdleć gdzieś w połowie podbiegu. To jest krańcowy wysiłek. Na przykład obudziła się o piątej nad ranem i zaczęła śpiewać.

- To był ostatni etap paniki przedstartowej - stwierdziła Kowalczyk.

Oboje wiele razy pomysł wdrapywania się na górę uznawali za pokraczny, bo wczołgiwanie się na górę nie ma nic wspólnego z biegiem.

Zaczyna się spokojnie.

My z Rampa con i Campioni stoimy i patrzymy: zawodnicy Pucharu Włoch startujący przed nami znikają za pierwszym zakrętem, a potem - jak skutery śnieżne - prują w górę długo i wytrwale. Na mapie-profilu jest to zaledwie pagórek, 30 metrów przewyższenia. Ale zaraz po starcie odbiera mi siły jak wejście na Kasprowy z maską przeciwgazową na twarzy. Dodatkowo widzę cień. Gruby i powolny - to mój cień, 102-kilogramowego mężczyzny. Co to waga na podbiegu, nie mówiąc o porcji tłuszczu? Trener Wierietielny wyjaśnił potem, dlaczego Kowalczyk na podbiegu nie musi tak bardzo obawiać się Björgen. Bo "Norweżka ma więcej ciała i potrzebuje więcej tlenu, aby odżywić mięśnie", a najlepszy czas na tym etapie miała oczywiście Therese Johaug, kieszonkowa zawodniczka nawet jak na standardy biegów narciarskich.

Drugi podbieg jest dłuższy i trudniejszy, 40 metrów w górę. Ale to wszystko i tak jest zabawka i ta myśl dręczy mnie podczas długiego zjazdu.

Wszystko, co ważne, zaczyna się dokładnie po 5700 m biegu. Skręt w lewo i wtedy wiem, że rada Kowalczyk jest bezcenna. Szkoda, że nie posłuchałem, skoro nawet ona nie patrzy w górę.

Najtrudniejszych chwil nie pamiętam

Patrzę w górę i widzę przed sobą ścianę śniegu, pod lasem z obu stron ludzi, wyżej ludzików. Według mapy i profilu to ta łagodniejsza część trasy. Johaug - ta, na która mówią "maszyna do szycia", ze względu na gęsty ścieg biegu - na szczycie tego pierwszego wzniesienia ma tętno 183, czyli jak na jej wiek idzie na niemal 100 proc.

Wyżej jest może 100 m łagodniejszego podbiegu, ale potem - półtora kilometra prawdziwego nieszczęścia. Nachylenie jest takie, że kibice chodzą w karplach i rakach, aby się nie przewrócić i nie zjechać do Cavalese. Biegacze idą łyżwą w poślizgu, choć bardzo skróconym krokiem, ale pełnym szwungiem, pełna siłą, bez chwili zawahania, zmiany rytmu. Ja już tylko ordynarną jodełką jak wielu innych obok, pochylony, pot kapie kropla za kroplą. Jest tak stromo, że litość wzięła nawet organizatorów - można iść trawersem, czyli zakosami, trasa wytyczona. To właśnie tam, na wysokości 1050 m, po półtora kilometra podbiegu, Kowalczyk wzmocniła tempo i - jak później powie trener Wierietielny - guma trzymająca Marit Bjorgen tuż za Polką pękła. Dla mnie zakosy to moment wytchnienia.

Teraz, gdy myślę jeszcze raz o podbiegu, uświadamiam sobie, że tych najtrudniejszych chwil po prostu nie pamiętam - a właśnie dochodzimy do miejsca, gdzie było najtrudniej.

Fulvio Valbusa, którego spotkaliśmy dzień wcześniej, właśnie ostatni kilometr uznał za najgorszy (mistrz olimpijski z Turynu w 2006 roku w sztafecie przyjechał później na metę jako 21. - 40 min i 24,8 s). Wysiadają uda, stają się sztywne i gorące, mięśnie układające się wzdłuż kości piszczelowych cisną, ręce już od dawna nie odbijają jak należy. Po raz pierwszy staję - jest 1130 m n.p.m. i 260 m pionowo w górę. Ja pękam - mój stoper wskazuje tętno 185, powinienem spasować, ale jestem usprawiedliwiony, przecież prawie w tym samym miejscu pęknie też Bjorgen w "wyścigu Iniemamocnych", jak trzy dni temu pisaliśmy w Sport.pl o rywalizacji Justyny i Marit. - Próbowałam mocniej i mocniej. Ale nie dało się, Justyna była silniejsza - powiedziała za metą Bjorgen, trzykrotna mistrzyni olimpijska, ośmiokrotna mistrzyni świata, która drugi raz była na szczycie druga. A potem dodała: - Jak skończę karierę, to na pewno nie będę wbiegać tu jeszcze raz. Nie wystartuję w Rampa.

Ścianka przed szczytem

Tuż przed szczytem niezwykły moment. Niemal pionowa ścianka - 20 m w górę, 30 m w poziomie. I to już jest dobijanie nieszczęśników. Przede mną leży człowiek, kiwa tylko głową, żebym szedł dalej, a gdy mijam go, wstaje (a później wyprzedza). Ludzie krzyczą, żebym się nie poddawał, są tacy, co mają listę startową i dopingują: "Radoslaw, Radoslaw!", próbuję się uśmiechnąć i coś inteligentnie odkrzyknąć, ale nie potrafię, coś tam bełkoczę. Wydobywam się na ostatni odcinek - to wypłaszczenie w porównaniu z poprzednimi kawałkami, niemal równo - na 300 m prawie 20 w pionie. Ale nogi się nie słuchają. Próbuję ruszyć znów krokiem łyżwowym, ale nie potrafię. W pompowanej bramie oznaczającej 100 m do mety dopytuję sędziego: "Naprawdę to ostatnie 100 m?". Jak idiota. Za metą padam. Uda nie są w stanie mnie utrzymać na nogach.

Godzinę później Marit Bjorgen mija linię mety. Wsparła się na kijkach, nie chciała upaść, widać było, że walczyła, aby nie pokazać Justynie słabości - jest to lustrzane odbicie niechęci do upadku przed największą rywalką, jaką czuje w takich sytuacjach Kowalczyk. Ale uda - czego jak czego, ale ud Marit pozazdrościłby sztangista - trzęsły się nienaturalnie, nie przesadzam, jak przerażająca galareta, i Marit upadła. Podbiegli Norwegowie, zdjęli jej z nóg narty, dość rzadki obrazek u najlepiej wytrenowanych biegaczy na świecie.

Najlepszy amator Rampa con i Campioni osiągnął czas o pół minuty lepszy od Kowalczyk - ponad 34 min.

Mój czas, jakby ktoś był ciekawy? Stoper pokazał 1 godz. 27 min.

http://www.sport.pl/zimowe/1,64996,1093 ... e_Ski.html

[Sempere]

Budny: Mordęga? Nie dla Kowalczyk



Wspinaczka pod Alpe Cermis, gdzie największy kąt nachylenia wynosi 28 proc. uznawana jest za morderczy podbieg, który jest zbyt wymagający nawet dla zawodowych sportowców. - Bzdura. Kowalczyk na mecie nawet nie padła na śnieg - nie zgadza się Edward Budny, trener biegów narciarskich.

W niedzielę Justyna Kowalczyk zapewniła sobie zwycięstwo w Tour de Ski. Polska biegaczka świetnie poradziła sobie z Alpe Cermis, narzuciła tempo, którego nie wytrzymała Marit Bjoergen i jako pierwsza minęła linię mety. Wiele mówi się, że finałowa wspinaczka pod "potworną górę", jak określa się Alpe Cermis powinna jednak zostać zakazana, ponieważ jest zbyt wymagająca.

- Bzdura. Widział pan, że Kowalczyk na mecie nawet nie padła na śnieg. Parę minut później uśmiechnięta udzielała wywiadu po angielsku. Wcale nie była taka umęczona. To pan Jóźwik z TVP tak podbija bębenek, że to mordęga i inne bzdury. My żeśmy z Józkiem Łuszczkiem biegali na lodowiec i nikt nie umarł. Oczywiście, to jest męczące, ale absolutnie do zniesienia dla zawodowych sportowców - powiedział w wywiadzie dla dziennika "Polska, Edward Budny, trener biegów narciarskich, twórca sukcesów Józefa Łuszczka.

http://sport.wp.pl/kat,1832,title,Budny ... omosc.html

Pan Jóźwik to przecież wielki specjalista od biegów narciarskich.

[Sempere]

Co z kolanem Kowalczyk? "Lekarze mówią, że..."



Kolano Justyny Kowalczyk na szczęście wytrzymało trudy Tour de Ski, ale tak czy inaczej najpóźniej po zakończeniu sezonu nasza gwiazda będzie musiała poddać się operacji. - Mam nadzieję, że kolano pozwoli mi dokończyć sezon - powiedziała Kowalczyk w rozmowie z polskimi dziennikarzami.

To właśnie problemy z kolanem były jednym z powodów, dla których trener Polki Aleksander Wierietielny pewny jej zwycięstwa w TdS był dopiero wtedy, gdy minęła ona linię mety na Alpe Cermis.

- Nawet 200 m przed metą, kiedy miała przewagę nad Bjoergen, czekałem, aż minie metę. Bo np. mogło zablokować się bolące kolano - powiedział Wierietielny.

Przez ostatni tydzień Kowalczyk okładała kolano lodem. Na szczęście ból nie był na tyle silny, by wyeliminować Polkę z walki o zwycięstwo w Tour de Ski. W następnej części sezonu częstotliwość startów w porównaniu do TdS znacząco spadnie, co powinno Kowalczyk umożliwić walkę z Bjoergen o triumf w Pucharze Świata do samego końca.

- Mam nadzieję, że kolano pozwoli mi dokończyć sezon. A jeśli tak się stanie, to prosto z finału PŚ w Falun jadę do szpitala i robimy operację - zdradziła Kowalczyk.

- Lekarze nas ostrzegają, że w pewnym momencie tak się zblokuje, że nie będzie mogła go zginać - to wyjaśnienia trenera Wierietielnego.

Kowalczyk wyznała, że problemy z kolanem to efekt ciężkich letnich treningów z Maciejem Kreczmerem, czołowym polskim biegaczem narciarskim. - Bardzo mu dziękuję za to, że zgodził się ze mną pracować. (...) Latem biegaliśmy po górach. Od tego moje kolano nadaje się do operacji, ale są efekty - powiedziała.

http://sport.wp.pl/kat,1832,title,Co-z- ... omosc.html

[Sempere]

Zawody kombinacji norweskiej we francuskim Chaux Neuve wygrał po raz pierwszy w karierze 22-letni Włoch Alessandro Pittin. Miał wprawdzie 4. czas biegu, ale przez większą część dystansu zajmował czołowe lokaty w dużej grupie zawodników. Dopiero na ostatnim okrążeniu (2,5 km) reprezentant Italii zaatakował i zdobył przewagę nad pupilem gospodarzy Jasonem Lamy Chappuis. Pittin w tym sezonie jest jednym z najlepszych biegaczy i zanosi się na to, że wreszcie na dobre dołączy do czołówki kombinatorów. Włoch ze względu na swoją niską posturę przypomina mi swoją rodaczkę Stefanię Belmondo (świetna biegaczka narciarska), a także Therese Johaug. Znakomicie spisał się też mało znany Niemiec Fabian Riessle, który zameldował się na 3. pozycji. Także doskonały występ zaliczył kolejny Włoch Lukas Runggaldier, plasując się na 4 miejscu. Wreszcie przyzwoicie zaprezentował się Amerykanin Bill Demong (8. lokata). Najlepszy w biegu Norweg Mikko Kokslien zajął dopiero 10. pozycję.

[Sempere]

Wczoraj w Innsubrucku rozpoczęły się pierwsze w historii Zimowe Igrzyska Młodzieży.

Zdjęcia z ceremonii otwarcia:
http://www.sport.pl/zimowe/5,123940,109 ... lonal.html

[asiek]

Bardzo ciekawe zdarzenie dzisiaj na skoczni w Kulm. Schliri został zdyskwalifikowany za poklejony taśmą kombinezon, mimo tego, że zaliczył najlepszy wynik i miał zostać nowym liderem PŚ. Pozytywnie zaskoczyli mnie sędziowie, że tak surowo ukarali swoją maskotkę. Decyzja jednak całkowicie sprawiedliwa Dzięki temu zamieszaniu Stoch wskoczył na podium w zawodach i 5. miejsce w generalce.

[Lleyton]

I bardzo dobrze, teraz czekamy na Zakopane.

[Sempere]

Trzy zawody z rzędy w kombinacji norweskiej wygrał Alessandra Pittin. Następne zawody po dłuższej przerwie są w Val di Fiemme, więc pewnie Włoch powiększy swój dorobek.

[Sempere]

Groźny upadek Alessandro Pittina



Alessandro Pittin świętował w ostatni weekend trzy zwycięstwa w PŚ w kombinacji norweskiej. Po powrocie do Włoch tak radośnie już nie było - narciarz groźnie upadł na skoczni w Predazzo

Wypadek Alessandro Pittina, obecnie największej włoskiej gwiazdy w narciarstwie klasycznym, miał miejsce w trakcie wtorkowego treningu. W trakcie jednego ze skoków nagły powiew wiatru okazał się na tyle silny, że Pittin nie był w stanie już nic zrobić. Wypadek był groźny i czołowy kombinator norweski świata, zwycięzca trzech ostatnich konkursów Pucharu Świata w Chaux-Neuve, natychmiast trafił do szpitala, gdzie przeszedł badania.

Na szczęście te nie wykazały żadnej poważnej kontuzji i choć Pittin spędził ostatnią noc w lecznicy, to według lekarzy nie ma żadnych obaw o stan jego zdrowia. Narciarz doznał lżejszych urazów - odczuwa wprawdzie ból m.in. w lewym przedramieniu i lewym biodrze, jednak nie ma żadnych złamań. Wszystko wskazuje na to, że jeszcze w środę Pittin opuści szpital.

- Nie wiadomo na razie ile potrwa przerwa w treningach. Alessandro zdążył już jednak zażartować, że teraz w terminarzu PŚ są dwa tygodnie wolnego, więc skoro już musiał upaść w trakcie sezonu to wybrał na to najlepszy moment. Znam go dobrze, musi szybko odzyskać pewność siebie, bo w lutym czekają go skocznie, na których nie czuje się za dobrze z powodu ich technicznej konstrukcji. Mam nadzieję, że upadek nie będzie miał wpływu na jego wyniki - powiedział trener włoskiej kadry, Fabian Ebenhoch.

http://www.sportowefakty.pl/inne/2012/0 ... o-pittina/

[Sempere]

Cuche zakończy karierę po tym sezonie



37-letni szwajcarski narciarz alpejski Didier Cuche po tym sezonie zakończy karierę. O swej decyzji poinformował na konferencji prasowej w austriackim Kitzbuehel, gdzie w weekend wystartuje w zawodach Pucharu Świata.
Największym osiągnięciem Cuche'a jest srebrny medal igrzysk olimpijskich zdobyty w supergigancie w Nagano (1998). Szwajcar sięgnął także po tytuł mistrza świata w tej samej konkurencji w 2009 roku w Val d'Isere, stając się w wieku 34 lat najstarszym zawodnikiem, który tego dokonał.

Ponadto zdobył w Val d'Isere srebrny medal w zjeździe, co powtórzył dwa lata później w Garmisch-Partenkirchen. W 2007 roku sięgnął po brąz w slalomie gigancie w mistrzostwach świata w szwedzkim Aare.

Cuche czterokrotnie zdobył małą Kryształową Kulę w zjeździe - w 2007, 2008, 2010 oraz 2011 roku, a także raz w slalomie gigancie (2009) oraz supergigancie (2011).

W bieżącym sezonie Szwajcar plasuje się na ósmej pozycji w klasyfikacji generalnej alpejskiego PŚ - 343 punkty. Do prowadzącego Austriaka Marcela Hirschera traci ich 382.

http://www.sportowefakty.pl/zimowe/2012 ... m-sezonie/