Forum fanów tenisa ziemnego, gdzie znajdziesz komentarze internautów, wyniki, skróty spotkań, statystyki, materiały prasowe, typery i inne informacje o turniejach ATP i WTA.
https://www.mtenis.com.pl/
http://www.rolandgarros.com/en_FR/news/ ... 63789.htmlMen’s preview: A Novak Slam or a Rafa record?
How big is big, exactly? Around the courts of Roland Garros 2012, some speak of the Big Four. Yet there is louder talk of the Big Three… not to mention increasing chatter of a scant Big Two. And everybody is wondering about the Big One.
There are times in sport when elite competition quivers on its axis, and men’s tennis is arriving at just such a seminal moment. Few can see a winner here beyond the top four seeds – Novak Djokovic, Rafael Nadal, Roger Federer and Andy Murray. Plenty cannot even see as far as the Scot, given that he has not got beyond the quarter-finals in any of his three clay court tournaments to date this season. Many discount Federer by the fact that the last three Grand Slam finals have been the exclusive preserve of Djokovic and Nadal.
The Spaniard is aiming for a record-breaking seventh title on the Parisian clay. Few achievements in tennis could render such a feat bizarrely ordinary by comparison… but even Nadal’s most ardent fans are wondering if they might witness sporting history this fortnight. If Djokovic lifts the trophy here, he will reach heights no man has equalled since Rod Laver 43 years ago in 1969 – he will hold all four major titles simultaneously. A Grand Slam in all but year. The big one.
In 2011 – the year of his astonishing winning streak - the absence of this trophy was all that denied Djokovic the Slam in the same calendar year. It is absurdly simple to say, as if with just a little more effort it might easily have been his. But he was denied by an extraordinary semi-final defeat at the hands of Federer, who was then himself vanquished by Nadal to equal Bjorn Borg’s record of six titles at Roland Garros.
Coming to Paris, Nadal has acquired what American political strategists call “the big mo” – momentum, courtesy of two wins over Djokovic on the clay of Monte Carlo and Rome. He needed them, to obliterate his epic defeat in the Australian Open at the start of the year, at 5hr 53min the longest final in Grand Slam history. On arrival here, Federer and Djokovic both made a point of announcing that they regard Nadal as the perennial favourite in his private fiefdom of Roland Garros – but bear in mind that the mental battle counts for much in elite sport, and it may suit Djokovic particularly to declare Nadal the man in charge.
But what of other challengers? Many observers might well reply what indeed, for it is almost inconceivable that any bar the starriest names can really win here. Yet the key to the trophy is consistency over seven successive five-set matches, and those demands mean a shock defeat on the road to the final remains a lurking possibility. Among the most likely to inflict it would be the in-form and increasingly confident Tomas Berdych, along with local hero Jo-Wilfried Tsonga; while Richard Gasquet may already be relishing the thought of a fourth round clash with Andy Murray. What no one can envisage is a rank outsider parachuting in to take the crown in the manner of Gustavo
Kuerten in 1997 when he was ranked 66th. At Roland Garros 2012, anyone outside the top four counts as a rank outsider.
What comes to mind when contemplating this year’s tournament is the old Chinese proverb: “May you live in interesting times.” That much is surely guaranteed. History is at stake. Whether it is a Big Four, a Big Three or a Big Two you believe in, Roland Garros 2012 is all set to be big stuff.
Tegoroczny turniej będzie nacechowany historią w sposób szczególny. Hiszpański dominator, Rafael Nadal, zagra bowiem o rekordowy, siódmy tytuł na paryskich kortach. W ostatnich 7 latach triumfował pod paryskim niebem aż 6 razy (w 2009 roku przegrał ze znakomitym Robinem Soderlingiem i z kłopotami natury osobistej), czym doszlusował do innej legendy Roland Garros – Bjorna Borga. Słynny Szwed grał w Paryżu 8 razy. W swoim debiucie, w 1973 roku 17-letni Borg dotarł do 4 rundy. W dwóch kolejnych latach nie miał sobie równych, a pogromcę znalazł dopiero w roku 1976 (przegrał w ¼ finału z Adriano Panattą). Kolejne 4 tytuły szwedzki heros dołożył w latach 1978-1981. Trudno powiedzieć, ile paryskich skalpów mógłby dziś mieć Borg, gdyby nie przedwcześnie zakończona kariera i rok 1977. Będący wtedy w szczytowym punkcie kariery Borg nie przyjechał na Roland Garros. Jego wyczyn sześciu triumfów w omawianym turnieju wielkoszlemowym, był bardzo długo niezagrożony. 
Dopiero w 2005 roku w świecie tenisa pojawił się Rafael Nadal – waleczny Hiszpan z morzem ambicji. Dziś, pomimo młodego wieku i wciąż trwającej kariery, nazywany jest on „Królem kortów ziemnych”, a w opinii wielu już dziś jest najlepszym tenisistą, jaki kiedykolwiek podjął się zawodowej gry w tenisa na tym podłożu. Nadal zadebiutował na Roland Garros w 2005 roku i od razu sięgnął po najwyższy laur. W chwili triumfu miał zaledwie 19 lat i 2 dni. W kolejnych latach popularny Rafa skutecznie bronił zdobytego wówczas tytułu. W 3 następnych latach pokonywał w finale Rogera Federera, a czwarty tytuł w roku 2008 był pokazem niesamowitej potęgi Hiszpana na kortach ziemnych – wygrał on tamten turniej bez straty seta, a w finale oddał swojemu wielkiemu rywalowi zaledwie 4 gemy! Spektakularna droga chwały Nadala na Roland Garros została chwilowo wyhamowana w 2009 roku, kiedy to Hiszpan zmagał się z problemami zdrowotnymi. Ból kolan, w połączeniu z niesamowitą formą Robina Soderlinga, zatrzymał serię kolejnych zwycięstw 23-letniego wówczas Hiszpana na 38 wygranych meczach w Paryżu. Szwed jest po dziś dzień jedynym zawodnikiem, który pokonał Rafę Nadala w nadsekwańskim Szlemie. Ostatnie 2 edycje bowiem stały pod znakiem dalszej serii sukcesów chłopaka z Manacor. W 2010 roku płakał jak dziecko, kiedy wygrał turniej po raz piąty, po drodze ponownie nie gubiąc nawet seta. W finale udanie zrewanżował się Robinowi Soderlingowi, przełamał też ponad roczną wielkoszlemową posuchę. Przed rokiem udało mu się wyrównać osiągnięcie Borga i wygrać nad Sekwaną po raz szósty. To zwycięstwo nie było optycznie tak łatwe i oczywiste jak dwa wcześniejsze. Hiszpan miał poważny mentalny kryzys trakcie imprezy i groźnego rywala w postaci Novaka Djokovicia, z którym przegrał 4 wcześniejsze mecze. Ze swoich problemów Nadal jednak wybrnął obronną ręką, a Djokovicia ujarzmił Federer. Ponownie doszło do „klasycznego” finału i ponownie zakończył się on sukcesem Rafy. 25 lat, 10 wielkoszlemowych tytułów, 6 w Paryżu – fantastyczny dorobek.Rafael Nadal – mączka 2012:
Bilans gier: 16-1
Tytuły/Finały: 3/0 (Monte Carlo, Barcelona, Rzym)
Najpoważniejszym rywalem Hiszpana powinien być wspomniany Novak Djoković. Lider światowego rankingu też ma swój interes w zbliżającym się turnieju – zagra o czwarty z rzędu wielkoszlemowy tytuł, którego brakuje mu do skompletowania tzw. „Djoko/Nole Slam”. Serbski tenisista wygrywał 3 poprzednie Wielkie Szlemy: Wimbledon, US Open i styczniowe zmagania w Melbourne. Paryski turniej to jedyna wielka impreza, której Novak nie ma w swojej bogatej kolekcji. Jeżeli znajdzie sposób na Nadala, to dołączy do ekskluzywnego grona posiadaczy tzw. „karierowego Wielkiego Szlema”. Jak do tej pory, klub ten zawiera 7 nazwisk, w tym Nadala i Federera. Tegoroczny sezon nie jest dla Serba tak pomyślny jak wspaniały rok poprzedni. Udało się wprawdzie wygrać turnieje w Melbourne i Miami, ale dyspozycja mistrza z Belgradu pozostawia wiele do życzenia. Forma jest szarpana, są gigantyczne problemy z jej stabilizacją. Do gry wkradła się niepewność i coraz więcej nerwowości. Powrócił też obraz apatycznego, coraz częściej zmęczonego Novaka na korcie. Na efekty nie trzeba było długo czekać – Nole pozostaje bez tytułu w tym roku na kortach ziemnych i trudno oczekiwać na nagłą eksplozję formy w Paryżu. Niemniej, Serb nieraz już pokazał, że umiejętność znajdywania drogi do zwycięstwa jest jego największym atutem na korcie.Novak Djoković – mączka 2012:
Bilans gier: 10-3
Tytuły/Finały: 0/2 (Monte Carlo, Rzym)
Trzecim faworytem jest Roger Federer. W tym roku jednak, jak i w poprzednim, jego kandydatura traktowana jest po troszę „z przymrużeniem oka”. Paryska bezradność Króla Rogera w starciach z Rafaelem Nadalem, coraz większy napór Djokovicia i zaawansowany sportowo wiek Helweta, znacznie obniżają jego szanse na 17 wielkoszlemowy tytuł, drugi w Paryżu. Ewentualny jednak sukces Rogera w zbliżającej się imprezie także miałby szczególny na kartach historii wydźwięk. Federer zostałby wówczas trzecim tenisistą w dziejach, który co najmniej 2 razy świętowałby sukces w każdym z czterech Wielkich Szlemów. Ostatni raz w turnieju najwyższej tenisowej rangi Roger wygrywał przeszło 2,5 roku temu – w Australii. Od tamtego czasu jest skuteczny w mniej dotowanych imprezach (w ciągu ostatniego półrocza wygrał 7 zawodowych turniejów, w tym 3 imprezy Masters-1000 i londyńskie finały ATP). Przed 2 tygodniami wyszedł zwycięsko z rywalizacji na specyficznej mączce w Madrycie. Na klasycznej „cegle” pozostaje bez tytułu od pamiętnego sukcesu na Roland Garros 2009, chociaż w trwającym sezonie osiągnął półfinał w Rzymie. Zawiódł publikę w starciu z Novakiem Djokoviciem, ale w drodze do tego meczu pokazał naprawdę kawałek znakomitego tenisa.Trudno mówić o „czarnych koniach”, kiedy czołówka cały czas trzyma się piekielnie mocno swoich „stołków”, ale w tym roku w owym gronie dominują raczej te same nazwiska co wcześniej: Murray, del Potro, Berdych i jedyny nowicjusz – John Isner, który przed rokiem zmusił do gry 5-setwóki samego Rafę Nadala - dominatora.Roger Federer – mączka 2012:
Bilans gier: 8-2
Tytuły/Finały: 1/0 (Madryt)
Szczególnie w tym roku powinna interesować nas rywalizacja deblistów. Nasz eksportowy debel Marcin Matkowski i Mariusz Fyrstenberg nie mieli sobie równych podczas prestiżowych zawodów na hiszpańskiej ziemi: w Barcelonie i w Madrycie. W niedawno zakończonej rywalizacji w Rzymie do finału dotarł Łukasz Kubot. Tytułu sprzed roku bronić będą Białorusin Max Mirnyj i Kanadyjczyk Daniel Nestor.
Chociaż, kilka lat temu podobnie do tego podchodziłem. 
Źródło: http://www.sportowefakty.pl/tenis/28817 ... u-mezczyznRoland Garros: Analiza drabinki turnieju mężczyzn
127 zawodników podejmie próbę powstrzymania Rafaela Nadala przed zdobyciem rekordowego, siódmego tytułu w Paryżu. Wysoko stoją także notowania Novaka Djokovicia.
I ćwiartka
Novak Djoković rozpocznie swoją kampanię po czwarty wielkoszlemowy tytuł z rzędu od meczu z Potito Starace. W drugiej rundzie na Serba może czekać Lleyton Hewitt, o ile pokona on w swoim pierwszym s
tarciu Blaža Kavčicia. Ewentualny pojedynek Serba z "Rustym" z pewnością będzie elektryzował kibiców, jak zresztą przy każdej okazji, kiedy grają ze sobą wielcy mistrzowie. Trudno oczekiwać, by leciwy i nękany przez poważne kontuzje Australijczyk był w stanie postawić opór liderowi rankingu, ale ambicja, waleczność i nietuzinkowa osobowość Hewitta jest czymś, na co zawsze się chętnie patrzy. W najbliższej okolicy szczytu drabinki znajdują się także Jürgen Melzer (półfinalista z roku 2010), Andreas Seppi (zwycięzca niedawnego turnieju ATP w Belgradzie), Nikołaj Dawidienko (półfinalista z lat 2005 i 2007) i Fernando Verdasco. Druga połowa pierwszej ćwiartki powinna upłynąć pod znakiem rywalizacji reprezentantów gospodarzy: Gillesa Simona i Jo-Wilfrieda Tsongi. Warto też zwrócić uwagę na utalentowanych Ryana Harrisona (w pierwszym meczu zagra ze wspomnianym Simonem), Cedrika-Marcela Stebe, Thomaza Belluciego, Fabio Fogniniego (ćwierćfinalista ubiegłorocznej edycji) i oczywiście Briana Bakera, który w sobotę zagrał w finale turnieju ATP w Nicei, a kilka miesięcy temu wznowił swoją karierę po sześciu latach przerwy.
Typ: Novak Djoković
Mogą zaskoczyć: Jo-Wilfried Tsonga, Gilles Simon
II ćwiartka
Tę sekcję otwiera Roger Federer. 16-krotny mistrz imprez wielkoszlemowych zagra w pierwszej rundzie z objawieniem cyklu ATP Tour z 2010 roku, Tobiasem Kamke. Kibice ostrzą sobie apetyty na pojedynek II rundy, gdzie rywalem Helweta może być David Nalbandian. W czasach młodości Szwajcara była to jedna z wiodących rywalizacji w Tourze. Dość powiedzieć, że Argentyńczyk wygrał pięć pierwszych gier z Federerem, zanim wielki mistrz z Bazylei znalazł receptę na finalistę Wimbledonu 2002 i półfinalistę Roland Garros z lat 2004 i 2006. Pozostali tenisiści z pobliża światowego numeru trzy to Andy Roddick, Radek Štěpánek, Feliciano López, zdolna młodzież w postaciach Davida Goffina, Martina Kližana (najskuteczniejszy tenisista w Challengerach podczas sezonu na europejskiej mączce) i oczywiście nasz jedynak w turnieju głównym, Łukasz Kubot. Polak przed rokiem odniósł na Roland Garros bardzo cenne zwycięstwo, kiedy w pierwszej rundzie odrobił stratę dwóch setów do Nicolása Almagro. W tym roku los skojarzył 30-leniego Polaka ze Słowakiem Karolem Beckiem, który zastąpił w ostatniej chwili kontuzjowanego Keia Nishikoriego.
Ćwiartkę uzupełniają także inni tenisiści rozstawieni: Juan Martín del Potro (potencjalny mecz trzeciej rundy z Juanem Carlosem Ferrero), Marin Čilić, Kevin Anderson i Tomáš Berdych. To właśnie Czech, wraz ze wspomnianym Del Potro, powinni stanowić największe zagrożenie dla Federera w drodze do półfinału. Argentyńczyk pokonał Szwajcara w finale US Open 2009, a popularny "Berdia" święcił triumf w ćwierćfinale Wimbledonu 2010, a przed dwoma tygodniami w finale turnieju w Madrycie przegrał z Rogerem dopiero 5:7 w decydującym secie. Spotkania w tej części drabinki powinien uatrakcyjniać widowiskowy Francuz, Michaël Llodra.
Typ: Roger Federer
Mogą zaskoczyć: Tomáš Berdych, Juan Martín del Potro
III ćwiartka
Najwyżej rozstawiony zawodnikiem jest Andy Murray. Szkot cały czas walczy ze swoją formą i szuka optymalnej gry na korcie ziemnym. Pierwsze rundy powinien przebrnąć bez poważniejszych problemów (w trzecim meczu być może przeegzaminuje utalentowanego Bernarda Tomicia). W dalszej kolejności ubiegłorocznego półfinalistę może czekać spotkanie z Richardem Gasquetem, który niedawno pokonał Murraya na kortach Foro Italico. Francuski zawodnik, niegdyś kreowany na przyszłego mistrza wielkoszlemowego, by myśleć o meczu czwartej rundy, musi wcześniej uważać na takie nazwiska jak Grigor Dimitrow, Tommy Haas (pewnie przebrnął turniej eliminacyjny) czy Ołeksandr Dołgopołow.
Druga połowa omawianej ćwiartki powinna przynieść oczekiwanie na pojedynek Johna Isnera (rok temu jako pierwszy zawodnik w historii grał w Paryżu pięć setów z Rafaelem Nadalem) i Davida Ferrera. Znakomicie prezentujący się ostatnimi czasy Hiszpan wyrasta na faworyta tej części drabinki. W półfinale Rolanda Garrosa nie grał jeszcze nigdy i z pewnością chciałby w ten sposób ukoronować swoją znakomitą karierę, której fundamenty leżą na ceglanej mączce.
Typ: David Ferrer
Mogą zaskoczyć: Andy Murray, John Isner
IV ćwiartka
Rafael Nadal - na tym nazwisku spokojnie można rozpocząć i zakończyć dywagacje na temat ostatniej sekcji drabinki turniejowej. Hiszpan uczynił z Rolanda Garrosa swój prywatny turniej (obok Monte Carlo, Barcelony i Rzymu zresztą), a w tym roku zagra o rekordowy siódmy tytuł nad Sekwaną. Swój marsz po jedenasty wielkoszlemowy tytuł rozpocznie od meczu z Simone Bolellim. W trzeciej rundzie może trafić na Ivo Karlovicia lub Floriana Mayera (jeden z nielicznych graczy z szerokiej czołówki, którzy cały czas ma remisowy bilans gier wzajemnych z Rafą). Trochę "wyżej" los umiejscowił między innymi Miloša Raonicia i Juana Mónaco. W drugiej połowie ostatniego sektora znaleźli się Nicolása Almagro (w sobotę obronił tytuł w Nicei), Marcos Baghdatis, Phillip Kohlschreiber, rekonwalescent Julien Benneteau czy wyrazisty Janko Tipsarević.
Typ: Rafael Nadal
Mogą zaskoczyć: Janko Tipsarević, Nicolás Almagro, Miloš Raonić
Półfinały:
Novak Djoković - Roger Federer
David Ferrer - Rafael Nadal
Finał:
Novak Djoković - Rafael Nadal
Mistrz:
Rafael Nadal
Cięższe?robpal pisze:Pat Cash donosi, że organizatorzy poszli po rozum go głowy i w tym roku piłki są wolniejsze
Wieje nudą, a jedynym godnym odnotowania faktem jest, że Cilić po raz kolejny rozpoczyna turniej paryski w niedzielę i po raz kolejny daje się co chwila zaskakiwać dużo niżej notowanemu rywalowi. , ale jest najwolniej od lat. Będzie czyste rzeźbienie wyłącznie dla koneserów balonów.
![:]](./images/smilies/%5Bdblpt%5D%5D.gif ":]"){kind=small}
Już wiemy, czemu Wujek tak rzadko ostatnio zaglądał na forum.robpal pisze:Ewidentnie w ostatnich dniach ktoś majstrował przy Chatrier i przybyło mączki.
