Roger Federer. Hołd dla Mistrza.

[Kiefer]

Tak, ale pewnie bez kontuzji za te 2-3 by się zwinął, gdyby mu konkurencja mocno odjechała.

No gdyby coraz częściej grał 1-2 mecze i znowu lot na kolejny turniej, to pewnie dałby sobie też spokój. Tylko patrząc w jaki on sposób dostał się do semi AO...

[DUN I LOVE]

Na pewno sportowo miał cały czas mnóstwo do zaoferowania, ale organizm się zbuntował.

To co Mario pisał najlepiej widać przy tym słynnym trafieniu w oczko siatki. Mnóstwo czasu potrzebował Roger, żeby złożyć się do tego zagrania, a w prime pewnie by złapał to w pierwszym tempie i zagrał łatwego winnera. Nie było tam mowy o jakimkolwiek singlowym graniu.

[Kiefer]

To akurat oczywiste, widziałem powtórkę tego debla, przy sieci kilka razy się wykazał, ale bardzo uważał na siebie.

[DUN I LOVE]

Tak, sieć i serwis tylko.

Żenadą jest ten skrót meczu na kanale YT Laver Cup. Wstyd, żeby genialnego woleja na 7-7 i ostatniego asa w karierze nie pokazać.

[DUN I LOVE]

Było coś więcej - styl, emocje, ta cała otoczka. Zwycięstwa były podnoszone do rangi tenisowego Olimpu, porażki opisywane jako boleśniejsze niż de facto były. Rekordy wydawały się jakby ważniejsze i dużo więcej o nich mówiono i pisano, kiedy Roger wyznaczał standardy mijającej ery w tenisie (subiektywnie).

Kapitalny filmik, a ostatnie 30 sekund to wyżyny romantyzmu...gdyby ten się wydarzył w odpowiednim miejscu i czasu.