mtenis.com.pl

Dość powiedzieć, że ludzie urodzeni od 1989 roku począwszy (czyli dzisiejsi 33-latkowie i młodsi) wygrali 2 turnieje WS.



xDDDDD

Swoją drogą, to jest materiał na naprawdę złożoną i ciekawą analizę, że w dwóch tenisowych pokoleniach nie narodził się żaden tenisista choćby aspirujący do miana wybitnego (bo potencjalny w tym kontekście Alcatraz jest przecież od Żenów min.4 lata młodszy). Nie znam się zbytnio na innyc dyscyplinach niż tenis, ale tak na logikę, musi to być dość unikalna sytuacja w historii sportu.

Śmieszą mnie też te wszystkie epitety "ikoniczny", "legendarny" w odniesieniu do sukcesu Nadala. Ciekaw jestem, co ich autorzy będą mówić w następnych latach, kiedy Rafole będą kosili kolejne tytuły - przymiotników już chyba nie starczy, kiedy przy następnym RG jakiś w miarę prosto trzymający rakietę zawodnik się połamie, reszta placków podda mecze i jedyne w miarę poważne zawody Hiszpan zagra z Djokoviciem. Jest w tych określeniach jakaś wciąż bardzo naiwna wiara w to, że sukcesy Fabsterii to jedynie przeszłość i, jeszcze na chwilę, teraźniejszość, tymczasem nie ma absolutnie żadnego powodu by nie stwierdzić, że ich panowanie to również przyszłość tenisa.

Jacques D. pisze: ↑09 cze 2022, 20:13 Śmieszą mnie też te wszystkie epitety "ikoniczny", "legendarny" w odniesieniu do sukcesu Nadala. Ciekaw jestem, co ich autorzy będą mówić w następnych latach

Ostatnio też o tym myślałem, już od dłuższego czasu w kontekście kolejnego tytułu Rafy słyszę, że to jest jego "najwspanialszy", "najważniejszy", "najtrudniejszy" tytuł. Można odnieść wrażenie, że ten Wimbledon 08 i AO 09 są zupełnie nieistotne.

Kiefer pisze: ↑09 cze 2022, 20:19

Jacques D. pisze: ↑09 cze 2022, 20:13 Śmieszą mnie też te wszystkie epitety "ikoniczny", "legendarny" w odniesieniu do sukcesu Nadala. Ciekaw jestem, co ich autorzy będą mówić w następnych latach

Ostatnio też o tym myślałem, już od dłuższego czasu w kontekście kolejnego tytułu Rafy słyszę, że to jest jego "najwspanialszy", "najważniejszy", "najtrudniejszy" tytuł. Można odnieść wrażenie, że ten Wimbledon 08 i AO 09 są zupełnie nieistotne.

Ano. Wszystkie tego typu podjarki opierają się zapewne na szoku, że gość od 1000 lat gra w ten sposób i się nie rozpada. Tylko ile można robić na to wielkie oczy i nie dowierzać, podczas gdy on w finale swojego najsłabszego wynikowo WS pokonuje w 5.setach o dekadę młodszego rywala, wyglądając na koniec fizycznie dużo lepiej od niego, a parę miesięcy po tym wygrywa po raz 150. RG.

W sumie wypowiedź sprzed 15 lat, kiedy jeszcze Rafole dopiero zaczynali budować swoją wielkość, ale zajebiście powiedział to Fed imo (od 5:30):

Złota łopata jutuba już ma swojego tryumfatora.

Nic innego poza wspominkami mi już nie zostało.

Przez to co stało się rok poźniej trochę niedoceniany jest ten finał z 2007. Jaki ja wtedy byłem wqurwiony. I jeszcze przez to do hotelu dojechałem po kolacji i musiałem się prosić, żeby mi coś wydali. Zresztą Rafa, gdzieś niedawno czytałem, że gdyby mógł coś zmienić to w pierwszej kolejności wynik tego meczu. A Roger? Chyba mimo wszystko po finale USO 2007 się nie spodziewał co mu zgotują w przyszlości obaj rywale.

Nasz Wujek wiedział wszytko.

Wujek Toni pisze: ↑16 lip 2011, 0:35 Brakuje niestety w tej kolekcji Olimpijskiego Złota w singlu, jednak po dłuższym przemyśleniu zgadzam się z opinią że jest to najwybitniejszy tenisista jaki się do tej pory urodził chociaż jego legenda na pewno otrzyma wezwanie do konfrontacji od Rafy Nadala.

DUN I LOVE pisze: ↑11 cze 2022, 7:09 Nasz Wujek wiedział wszytko.

Wujek Toni pisze: ↑16 lip 2011, 0:35 Brakuje niestety w tej kolekcji Olimpijskiego Złota w singlu, jednak po dłuższym przemyśleniu zgadzam się z opinią że jest to najwybitniejszy tenisista jaki się do tej pory urodził chociaż jego legenda na pewno otrzyma wezwanie do konfrontacji od Rafy Nadala.

Gdy zawitałem na mtenis Wujek był już zupełnie innym człowiekiem.

Finał Wimbledonu 07 idealnie pokazywał rozwój Nadala jako tenisisty, ale też rozwój mentalny i wtedy już stało się jasne, że to on będzie miał większe szanse, by dopaść Federera w jego twierdzy, a nie odwrotnie. Podczas gdy Hiszpan z roku na rok, po byciu dość solidnie obitym na Wim 06, poprawił w zasadzie każdy element swojego trawiastego rzemiosła, podczas gdy Federer na RG 07 zaprezentował w dużej mierze to samo, co w finale rok wcześniej. W 08 zaś znów narracja wielkich nadziei, RF zatrudnia Higuerasa i wymyśla z nim magiczną metodę na pokonanie Nadala, bo "znalazł jego słabość". Co było w rzeczywistości wszyscy wiemy - potwierdziła ona Nadalowy rozwój i Federerową bezsilność.

Tak poza tym, zdecydowanie jeden z najlepszych Fedali, takie top5 tej rywalizacji.

W styczniu 2008 skończył się prime Federera, więc równie dobrze mógł zatrudnić Papę Smerfa na cegłę 08 i konfrontację ze szczytowo napompowanym Rafą. Na Wimbledonie cudem było to, że nie spłynął gładko 0-3, tylko złamał serce @DUN I LOVE tworząc jedno z bardziej epickich spotkań w historii.

Przecież to akurat było naturalne, Rafa co logiczne stawał się lepszy i bardziej uniwersalny niż kiedy miał lat 19 i 20, a Fed słabszy (nawet w tym 2007 nie był już aż tak mocarny jak w 2005 i 2006, ale oczywiście dalej gigant).

Doskonale można było więc obserwować jak ich peak się zwyczajnie mija i Fed ma coraz mniejszą przewagę na trawie, a Rafa coraz większą na mączce.

Tak oto już mocno średni jak na tamte standardy Fed skrzyżował się z peakiem Nadala w roku 2008, na RG stać go było na ugranie 4 gemów, a z kolei na Wilmbledonie owszem był w stanie jeszcze stworzyć niezapomniane widowisko (po słabych pierwszych dwóch setach), ale wywinąć się z uścisku Hiszpana już nie zdołał.

Szkoda, bo lepiej było przegrać 46 46 67, ale gdzieś zdołał z siebie tego maksa jeszcze wykrzesać, kiedy już był na straconej pozycji. Oczywiście gdyby to Federer wyrwał ten mecz Nadalowi w takich okolicznościach, to Hiszpan mógłby naprawdę mocno się podłamać, a Roger choćby w takiej Australii grałby z zupełnie innym nastawieniem.

Niestety to jest klasyczny Federer w starciu z najlepszymi tenisistami, wypuszczał spotkania mając dużą optyczną przewagę, lub mecz niemalże na tacy i już nie potrafił tego zamienić na swoją korzyść. Natomiast kiedy przegrywał i był ewidentnie słabszy, to potrafił wynik podgonić, w dodatku często do stanu w którym naprawdę wydawało się, że to jest do odwrócenia (choćby Wimbledon 2008 i 2014), ale tylko po to by na koniec on i jego fajni zebrali liścia. I tak przez całą karierę, dlatego gardzę tym człowiekiem.

Federer prezentuje najbardziej wszechstronny tenis spośród big 3. Zdobywał tytuły aż na 4 nawierzchniach z czego na trzech powyżej 10 % wygranych. Djokovic natomiast jest najbardziej wymiarowy - hard dał mu aż ponad 70 % tytułów. Gdy przychodzi co do czego i trzeba zmodyfikować swój tenis aby wygrać gdzie indziej tak to wygląda :
Nadal poza cegłą - 31.5 %
Federer poza hard - 31.1 %
Novak one-trick pony Djokovic poza hard - 28.7%

Rafa najbardziej wszechstronnym i wielowymiarowym z tenisistów, bardzo się zgadzam.

Jacques D. pisze: ↑14 cze 2022, 18:13 Rafa najbardziej wszechstronnym i wielowymiarowym z tenisistów, bardzo się zgadzam.

Agassi.

Jacques D. pisze: ↑14 cze 2022, 18:13 Rafa najbardziej wszechstronnym i wielowymiarowym z tenisistów, bardzo się zgadzam.

Zapomniałeś się przelogować.

no-handed backhand pisze: ↑14 cze 2022, 18:32

Jacques D. pisze: ↑14 cze 2022, 18:13 Rafa najbardziej wszechstronnym i wielowymiarowym z tenisistów, bardzo się zgadzam.

Zapomniałeś się przelogować.

Śmierdzi @Robertinho albo @DUN I LOVE . @Jacques D. nigdy mi nie wysyłał serduszek.