mtenis.com.pl

Nie, u mnie regularne oglądanie live dalekich faz PO umarło wraz z końcem bostońskiego BIG 3. Ale ten drugi widzę jest o 2, więc może w niedzielę podejmę próbę.

Mario pisze:Monfils ma jeden półfinał Szlema i trzy finały mastersów.

Ale co najpierw zrobił, bo to chcę wykazać?

Najpierw półfinał, ale to dlatego, że akurat wtedy wyskoczył z formą, to był pierwszy turniej (nie licząc CH w Maroku), w którym wszystko zaskoczyło po tych kontuzjach na przełomie 2007-08. Nie bardzo pasuje mi pod tezę, że łatwiej o SF Szlema.

Hankmoody pisze: JD, zgadzam się z tym co napisałeś, sam pisałem że Belg spokojnie zajmie miejsce w Top10 ze swoją grą, ale nie akceptuję tego. Lubię WTA, więc w razie czego mam alternatywę, zresztą już więcej Pan oglądam. Kyrgiosa jakoś też nie pokochałem, ale się przekonałem, bo przynajmniej takimi ofermami jak Belg będzie wycierał kort.

No i widzisz, słusznie prawisz - my zawsze mamy alternatywę, nawet jeśli daleką od ideału - reszta narzekaczy nie ma żadnej.

Co do wypowiedzi Roberta o średniakach - od 6 lat, czyli momentu, kiedy zaczęły się pierwsze, nieśmiałe jeszcze wówczas symptomy zmęczenia ciągłą dominacją dwóch tych samych graczy, mamy nadzieje związane ze średniakami. Serio, nie jestem w stanie wymienić choćby jednego tenisisty, który pojawiłby się w okresie 2010 - 2016 i mógłbym z czystym sumieniem powiedzieć, że jego tenisowy całokształt na pewno wybija się ponad przeciętność.

Jacques D. pisze:Serio, nie jestem w stanie wymienić choćby jednego tenisisty, który pojawiłby się w okresie 2010 - 2016 i mógłbym z czystym sumieniem powiedzieć, że jego tenisowy całokształt na pewno wybija się ponad przeciętność.

Pojawił się nowy tenisista. STAN Wawrinka.

Jacques D. pisze: No i widzisz, słusznie prawisz - my zawsze mamy alternatywę, nawet jeśli daleką od ideału - reszta narzekaczy nie ma żadnej.

Wtedy dopiero (gdyby tak przenieść nas do WTA) poznalibyśmy nowy wymiar narzekania.

DUN I LOVE pisze:

Robertinho pisze:Tu bym mimo wszystko polemizował.

Thiem, Dimitrov, Cilić, Monfils to pierwsze przykłady z brzegu. Marin i DelPo to w ogóle wygrali najpierw szlema, a cały czas pozostają bez mastersa. Łatwiej zrobić semi czegokolwiek, bo fabsterzy nie stawiają się już w komplecie w tej fazie, a finał jednak 2 z nich zrobi.

Jerzy Janowicz.

Jerzy akurat się nie liczy, bo on najpierw zrobił finał M1000.

DUN I LOVE pisze:Jerzy akurat się nie liczy, bo on najpierw zrobił finał M1000.

No więc właśnie. Ja uważam, że mimo wszystko łatwiej o to, niż semi w Szlemie. Dymitrow, Cilic, Monfils, których z taką pogardą wymieniłeś, to moim zdaniem jednak wyższa półka, niż Isner, czy Janowicz. A, przecież Raonic ma trzy finały M1000.

Jerzyk mógłby już wracać, bo nie ma się na kogo denerwować. Jak pogoda w Paryżu?

Lleyton pisze: Jak pogoda w Paryżu?

Nie pada

Dziękuje informatorze. Zawsze gotowy co?

Lleyton pisze:Dziękuje informatorze. Zawsze gotowy co?

Zajmuje się amatorsko prognozami, także sprawdzenie aktualnej pogody zajmuje mi dosłownie chwilę.

Gaela z pogardą? Ja?

Jacques D. pisze:Serio, nie jestem w stanie wymienić choćby jednego tenisisty, który pojawiłby się w okresie 2010 - 2016 i mógłbym z czystym sumieniem powiedzieć, że jego tenisowy całokształt na pewno wybija się ponad przeciętność.

Kyrgios, Thiem, Zverev, pewnie jeszcze ktoś z najmłodszego pokolenia, ale nie czas na wróżenie z fusów.

Chyba, że szukamy drugiego Federera, to wtedy faktycznie słabo.

Mario pisze: Chyba, że szukamy drugiego Federera, to wtedy faktycznie słabo.

Gasquet i Dimitrov.

Czy był choć jeden dzień w historii ATP, w którym Dimitrov zasygnalizował, że będzie kimś więcej, niż tenisowym alfonsem?

Pytam poważnie, bo według mnie tam nigdy czysto tenisowego talentu nie było. Gość grając w super słabych czasach nie zbliżył się nawet do poziomu Federera sprzed 2003 roku.

Ten krótki moment między Acapulco 2013 i wypuszczeniem szansy na finał Wimbledonu nie był zły.

Aż przejrzałem historię jego występów na stronie ATP. Rzeczywiście, jak na współczesnego 22-23 latka zupełnie dobre rezultaty. Tylko znowu. Czy on w tym czasie stanowił realne zagrożenie dla czołówki?

Zagrał mecz życia z żałosnym Djokoviciem i ledwo wygrał (choć dobre i to), ogolił wracającego po kontuzji Murraya na Wimblu, a poza tym mamy jednak serię głównie gładkich porażek z Gladiatorami, plus pokaźną liczbę lekko żałosnych wtopek.

Przy całej sympatii, to nie był nawet poziom późniejszego Del Po.

Kropi z lekka za oknem...