Re: T7: Rotterdam, Buenos Aires, Nowy Jork 2018
: 16 lut 2018, 14:36
Jakieś jaja z tymi odwiedzinami Rafy.
Problem właśnie w tym, że wcale nie ode mnie. Ja stoję, tam gdzie stałem, Wy tam, gdzie stało ZET. Teraz rozumiem konserwatywnych symetrystów, którzy po przejęciu władzy przez "swoich", nie chcieli zostać propagandystami, są więc krytykowani z obu stron.DUN I LOVE pisze:Ok. Up to you.
Mnie jest po prostu wstyd, jak widzę, co tu się od roku wypisuje. Nagle męczernie z jednym z największych nieudaczników, jakich widzieliśmy w rozgrywkach, to całkiem fajny mecz. Prawdopodobnie drugi-trzeci najgorszy w karierze występ w finale WS, jest też całkiem niezły. A to przecież tylko czubek góry lodowej pudrowania trupa ATP.
Dwa typki nie są zdolne do gry, po niewiarygodnie sprzyjających okolicznościach osiągnięcia życiowego wyniku - młodzież pokazała siłę! Wszyscy(dosłownie) młodzi bohaterowie ubiegłego sezonu się kompromitują - to zrozumiałe, płacą za morderczy wysiłek zagrania kilku na krzyż turniejów na jakimś poziomie.
Głównie media piszą o dramatycznych kryzysie męskiego tenisa, albo nie piszą o nim w ogóle - kibicujemy, żeby facet lat 36, został jak najszybciej numerem jeden rankingu.
A kiedy ktoś napisze kilku słów prawdy o tym cyrku, to albo się go zbywa, albo(po znajomości zapewne), jedynie upupia jako ględzącego marudę, którego "coś ugryzło", jego nerwy na coś tam źle reagują itp. Niech już faktycznie Fed odzyska jedynkę, może kilka nadgarstków nie wytrzyma radości i będzie trochę spokoju.
