mtenis.com.pl

Popiersie syna najpierw niech wyśle DHLem do Canberry.

Najlepiej pełnowymiarowy odlew dzierżący puchar Wimbledonu. Będzie Nikuś bliżej niż był w meczu.

DUN I LOVE pisze: ↑10 lip 2022, 21:57

Ale jaka presja? Ze strony żenów? xD

Odsiadka w australijskim więzieniu z pewnością na moment go wybiła z rytmu, ale jak widać całkiem szybko doszedł do siebie, a teraz po tym jak postawił na swoim będzie tylko mocniejszy mentalnie.

Kamileki pisze: ↑10 lip 2022, 22:06 Ale jaka presja? Ze strony żenów? xD

Odsiadka w australijskim więzieniu z pewnością na moment go wybiła z rytmu, ale jak widać całkiem szybko doszedł do siebie, a teraz po tym jak postawił na swoim będzie tylko mocniejszy mentalnie.

Tu bez przesady, ciężkie psychicznie musiały być dla niego te ostatnie miesiące bez dwóch zdań. Wtopka na IO, i o wiele boleśniejsza w meczu o klasyka, potem zadyma na AO i cały ten ideologiczno-polityczny syf, który się wokół niego wylał, potem porażka z Nadalem na RG, wciąż perspektywa bycia wykluczonym z kolejnego Szlema. Mimo wszystko dla każdego chyba nie byłoby to łatwe, nawet w obliczu kompletnie śmieciowej konkurencji na korcie.

Na pewno nikt poza Novakiem by sobie z tym nie poradził patrząc jakie pierdoły potrafią załamać młodsze pokolenie. Tzn. być może jeszcze Nadal, ale Hiszpan nigdy w podobnej sytuacji nawet nie będzie bo do głowy by mu nie przyszło aby się nie szczepić i tym samym rzucić sobie kłody pod nogi. A Djoko zaryzykował, przetrzymał najtrudniejszy okres i zapewne wygrał kolejną ważną bitwę, dla niego pewnie najważniejszą.

JD, proszę Cię, porażka z Czekinato, porażka z Cilicem po meczowych, a wcześniej Kwary, Wawrinka, Istomin, Berdych, Chung nie pzeszkodziły mu w wygraniu WM 2018.

Czym innym jest szukanie formy, a czym innym kiedy przegrywasz kluczowe mecze i jeszcze stawiają Tobie kłody pod nogi, zabraniając grać w większości turniejów. W 2018 po prostu akurat nastąpił przełom na Wimbledonie po dwóch ciężkich dla niego latach.

Moim zdaniem te wydarzenia okołotenisowe (pandemiczno - polityczne) musiały odcisnąć piętno na nim. Nie wierzę, żeby było inaczej, skoro przeciętny Kowalski ponosi koszty tego, że przez kilka tygodni był zmuszony siedzieć w domu.

Kiefer pisze: ↑10 lip 2022, 22:57 Czym innym jest szukanie formy, a czym innym kiedy przegrywasz kluczowe mecze i jeszcze stawiają Tobie kłody pod nogi, zabraniając grać w większości turniejów. W 2018 po prostu akurat nastąpił przełom na Wimbledonie po dwóch ciężkich dla niego latach.

Raz, że chyba mieszasz wątki bo Serb przegrywał kluczowe mecze kiedy tej formy chyba nie musiał szukać ani nikt go nie banował z turniejów, dwa, co to ma do rzeczy z punktu widzenia psychicznego poradzenia sobie z problemami. Tak przed WM 18 jak i tegorocznym można go zaklasyfikować jako pognębionego pod tym kątem. I w obu przypadkach poradził sobie równie dobrze.

lake pisze: ↑10 lip 2022, 22:48 JD, proszę Cię, porażka z Czekinato, porażka z Cilicem po meczowych, a wcześniej Kwary, Wawrinka, Istomin, Berdych, Chung nie pzeszkodziły mu w wygraniu WM 2018.

Naprawdę właśnie porównałeś psychologiczny wpływ porażek na korcie, które są z definicji wpisane w życie zawodowego tenisisty, nawet spod znaku Rafole i bardzo niecodziennej, czy wręcz ekstremalnej w kontekście życia codziennego sytuacji, natury politycznej a nie sportowej, w której masz bardzo niewielki czy wręcz zerowy wpływ na własny los? ;] Nawet z tym wtopionym klasykiem nie da się ich zestawić, kompletnie inna stawka, inne oczekiwania i nadzieje, inny poziom zawodu i żalu do siebie po przegranej.

No i generalnie przypisywanie bolesnym porażkom gigantycznego wpływu na stan psychiczny takiej klasy sportowca to jakieś grubsze s-f w tych czasach. Może kiedyś przegrany finał WS kończył karierę/początkował depresję, ale w przypadku raków wygląda to trochę tak, że następnego dnia rano są gotowi do ponownej próby sił.

DUN I LOVE pisze: ↑10 lip 2022, 23:00 Moim zdaniem te wydarzenia okołotenisowe (pandemiczno - polityczne) musiały odcisnąć piętno na nim. Nie wierzę, żeby było inaczej, skoro przeciętny Kowalski ponosi koszty tego, że przez kilka tygodni był zmuszony siedzieć w domu.

Nie, nie... Gdyby to był Nadal to tak, jak najbardziej, ale to jest Novak i wiadomo wszystko wygląda inaczej wtedy. xd

DUN I LOVE pisze: ↑10 lip 2022, 23:41 No i generalnie przypisywanie bolesnym porażkom gigantycznego wpływu na stan psychiczny takiej klasy sportowca to jakieś grubsze s-f w tych czasach. Może kiedyś przegrany finał WS kończył karierę/początkował depresję, ale w przypadku raków wygląda to trochę tak, że następnego dnia rano są gotowi do ponownej próby sił.

Dokładnie. Gość, który poskładał Federera w paru spotkaniach broniąc piłek meczowych, potrafił całymi seriami dominować Nadala, miałby mieć traumę, bo zdarzyło mu się będąc w biednej formie wtopić z Istominem.

Kiedyś Wujek Toni powiedział (kiedy zatroskani fani przypisywali Rafałowi trwały spadek formy), że jeżeli nie wyjdzie mu kolejny turniej, chyba w IW/Miami, to Rafa będzie próbował w Monte Carlo, a później w Barcelonie, następnie w Madrycie, Rzymie, Paryżu.

Raczej nikt dziś nie zawraca sobie głowy pojedynczymi porażkami. Przy ich osiągnięciach i tym, co jest na szali, nie zwyczajnie po co zaprzątać sobie głowę takimi śmieciami. Koncentracja na kolejnym celu i jazda.

DUN I LOVE pisze: ↑10 lip 2022, 23:51 Kiedyś Wujek Toni powiedział (kiedy zatroskani fani przypisywali Rafałowi trwały spadek formy), że jeżeli nie wyjdzie mu kolejny turniej, chyba w IW/Miami, to Rafa będzie próbował w Monte Carlo, a później w Barcelonie, następnie w Madrycie, Rzymie, Paryżu.

Raczej nikt dziś nie zawraca sobie głowy pojedynczymi porażkami. Przy ich osiągnięciach i tym, co jest na szali, nie zwyczajnie po co zaprzątać sobie głowę takimi śmieciami. Koncentracja na kolejnym celu i jazda.

I właśnie to może być tym kluczem do ostatnich drzwi ich sukcesu w tych najbardziej zaciętych meczach, w przeciwieństwie do Federera, który wygląda na takiego z mechanizmem rozpamiętywania porażek i mentalnego zatrzymywania się nad nimi właśnie.

Tego nie wiem, ale pisząc jeden z poprzednich postów zainspirowałem się wypowiedzią RF po AO09.

"Pierwsze godziny po porażce były straszne, ale następnego dnia rano byłem zmotywowany, żeby zagrać z nim ponownie".

Jacques D. pisze: ↑10 lip 2022, 23:39

lake pisze: ↑10 lip 2022, 22:48 JD, proszę Cię, porażka z Czekinato, porażka z Cilicem po meczowych, a wcześniej Kwary, Wawrinka, Istomin, Berdych, Chung nie pzeszkodziły mu w wygraniu WM 2018.

Naprawdę właśnie porównałeś psychologiczny wpływ porażek na korcie, które są z definicji wpisane w życie zawodowego tenisisty, nawet spod znaku Rafole i bardzo niecodziennej, czy wręcz ekstremalnej w kontekście życia codziennego sytuacji, natury politycznej a nie sportowej, w której masz bardzo niewielki czy wręcz zerowy wpływ na własny los? ;] Nawet z tym wtopionym klasykiem nie da się ich zestawić, kompletnie inna stawka, inne oczekiwania i nadzieje, inny poziom zawodu i żalu do siebie po przegranej.

Ty tak poważnie? Zbierany wpierdziel za wpierdzielem, głownie od randomów, dwa lata bez szlema, gdzie nie zagrał w jednym, chcesz porównać do przegrania finału na ostatniej prostej do klasyka, dnia w biurze na RG z jednym pobranym setem plus wykluczenie z AO? Owszem to ostatnie na pewno miało wpływ na Serba i jego poczynania. Tak jakoś do Rzymu. Ale do Wibly przystępował z dużo lepszym nastawieniem niż w 2018. Wystarczy spojrzeć na wydarzenia od porażki w Paryżu. W 2018 brednie na konfie, że nic już nie ma sensu i rozpaczliwe poszukiwanie formy w Queens. Co mieliśmy w tym roku? Trochę łez na hiszpańskiego oszukiste w Paryżu i wejście w Wibla na pewniaka bez podprowadzenia. Ślepy by się zorientował, w którym roku Serb był bardziej rozbity przed startem Wimbledonu.

To tylko domysły, bo jednak w tym roku zaszył się po porażce na RG w Czarnogórze i trudno powiedzieć w jakim był humorze - po porażce z Nadalem i ze świadomością, że jak mu się powinien noga w Londynie, to zakończy rok bez szlema.

Ale ja tego nie neguję. Po prostu nie robiłbym akurat z tego Szlema K2 w kontekście psychicznej wspinaczki. Jedyny krztusiec, to chyba Norrie, jak już Serb wiedział, że jedyny rywal się wypisał z turnieju.