mtenis.com.pl

Serb sinks Russian with dominant three-game opening to Australian Open final

You never know when the pivotal moment in a match is going to happen, when one player seizes momentum and never relinquishes it. Novak Djokovic won 12 of the first 15 points of the Australian Open final against Daniil Medvedev, holding for 3-0 in the first set with an ace followed by a serve/volley point that ended with a supremely confident Sampras-like jumping overhead winner at the net.

The start and finish of this match were happening at the same time.

Djokovic’s dominant start was underpinned by a massive difference in the players’ forehands: As the Serb raced to a 3-0 lead after eight minutes, he put all 11 forehands he cleanly struck into the court. On the other side of the net, Medvedev’s forehand was hemorrhaging errors as Djokovic went for the kill on that wing early on.

Djokovic would run away with the final 7-5, 6-2, 6-2, with this initial period of the match setting the tone and flow of baseline exchanges. After three games, Medvedev had hit 18 forehands and 11 backhands. Djokovic locked in on Medvedev’s forehand, extracting seven errors from it in the first three games. The first four times Medvedev hit a forehand groundstroke or return in the match, he yielded three errors. Medvedev did hit one forehand winner during this run, but it was inconsequential.

You May Also Like: Dominant Djokovic Seals Historic Ninth Australian Open Crown
Medvedev made the first nine backhands he struck of the match in the opening three games, but the pressure from the overloaded forehand helped to contribute to two straight backhand errors, including one on break point in his opening service game.

Djokovic had a masterful game plan of ripping apart Medvedev’s forehand before the Russian could assert any strategy of his own, sowing the seeds of anger and disappointment that Medvedev could not shake off for the rest of the match.

Overall, Medvedev would finish with 11 forehand winners, but also contribute 33 forehand errors. Djokovic, by comparison, had much cleaner numbers off the forehand wing, with eight winners and only 16 errors. Medvedev may very well have gone into this match thinking it was going to be a battle royale of the two best backhands in the game. That narrative didn’t exist in the Djokovic playbook.

Everywhere you looked on the match stats sheet, Djokovic asserted his strategic superiority.

Baseline Points Won
• Djokovic = 53% (46/87)
• Medvedev = 38% (35/92)

Net Points Won
• Djokovic = 89% (16/18)
• Medvedev = 62% (8/13)

Serve & Volley Points Won
• Djokovic = 100% (2/2)
• Medvedev = 0% (0/0)

The average rally length for the final was 5.2 shots, which was the longest for either player for the tournament. It didn’t matter if the rallies were short or long, Djokovic had an answer.

Rally Length - Points Won
• 0-4 Shots = Djokovic 52 / Medvedev 43
• 5-8 Shots = Djokovic 20 / Medvedev 12
• 9+ Shots = Djokovic 15 / Medvedev 13

An ironic match metric is that Medvedev got dominated on the scoreboard, but actually finished the match with more winners, hitting 24 to Djokovic’s 20. But this match was never about winners. It’s the error count that made up most of the points, with Medvedev racking up 67 to Djokovic’s 44. This is where separation between the two players occurred.

The match started with an eight-minute mauling of Medvedev’s forehand. There would be no recovery.

Wyłamanie się z tendencji dało efekt. Australian Open 2021 był turniejem, jakiego sympatycy tenisa nie doświadczyli od bardzo dawna. Był powiewem świeżości.
Marcin Motyka
Marcin Motyka
22 Lutego 2021, 08:26
Novak Djoković, mistrz Australian Open 2021
PAP/EPA / JAMES ROSS / Na zdjęciu: Novak Djoković, mistrz Australian Open 2021


Novak Djoković znów pokazał moc w Melbourne! Danił Miedwiediew rozbity w finale Australian Open
Nie, nawiązując do świeżości, nie mam na myśli triumfatora turnieju, Novaka Djokovića, który wygrał dziewięć z ostatnich 13. edycji Australian Open. Jego sukces to żadne nowum. Serb po raz kolejny pokazał, że na obiektach Melbourne Park czuje się jak ryba w wodzie. Choć tym razem musiał dostosować się do nieco innych okoliczności.
Zmora


Korty przygotowane na Australian Open 2021 były wyjątkowo szybkie, jak na współczesne standardy. Wprawdzie organizatorzy nie poinformowali oficjalne, jaki był ich indeks prędkości (Court Pace Index), ale jeśli dane podane dziennik "El Pais" w trakcie turnieju były prawdziwe i CPI oscylował w granicach 50, to oznaczało, że po raz pierwszy od wielu lat impreza rangi Wielkiego Szlema odbywała się na naprawdę szybkiej nawierzchni.

Tym samym Australijczycy wyłamali się z będącej zmorą rozgrywek tendencji do zwalniania nawierzchni. W tym względzie w ostatnich latach dochodziło absurdów. Tenisiści twierdzili, że przy słonecznej pogodzie paryska mączka jest szybsza niż wimbledońska trawa. Absolutne kuriozum.

ZOBACZ WIDEO: #dziejesiewsporcie: Połamał hokejowy kij na głowie rywala

ZAMKNIJ
Djoković najlepiej wykorzystał możliwości


Szybsze podłoże daje więcej możliwości tenisistom preferującym ofensywną oraz urozmaiconą grę. Aby wygrywać w Melbourne, gracze musieli wykazywać się większą kreatywnością oraz umiejętnością wykorzystywania całej geometrii kortu. Nie wystarczyło "okopać" się za linią końcową i cierpliwie przebijać piłkę. Trzeba było pokazać coś więcej. Większość meczów wygrywali ci nastawieni bardziej ofensywnie. Również finał, w którym Djoković był bardziej skłonny do przejmowania inicjatywy i zmian rytmu wymian niż Danił Miedwiediew.

Co ciekawe, a tego też od dawna w męskim tenisie nie było, po tytuł wielkoszlemowy sięgnął tenisista, który w ciągu całego turnieju zaserwował najwięcej asów. Djoković w siedmiu meczach w Melbourne posłał 103 podania nie do odbioru dla rywali. Z tego powodu szczególną dumę powinien czuć Goran Ivanisević. Chorwat został zatrudniony przez Serba zwłaszcza po to, by poprawić skuteczność jego serwisu. Bo jeśli gdzieś szukać rezerw u belgradczyka, to właśnie w elementach gry z powietrza (serwis, wolej, smecz).

Wiatr ze wschodu

Choć u nieco starszych czytelników określenie "wiatr ze wschodu" może przywołać ponure wspomnienia, tu pada w pozytywnym kontekście. Asłan Karacew w Australian Open 2021 napisał historię, jakiej w erze zawodowego tenisa jeszcze nie było. Rosjanin został pierwszym graczem, który w wielkoszlemowym debiucie dotarł aż do półfinału. Pokazał, że nawet w wieku 27 lat można wejść na największą tenisową scenę. W nagrodę pierwszy raz awansuje do czołowej "50" rankingu i otrzyma największą wypłatę w karierze.


Podkreślając wyczyn 27-latka z Władykaukazu, nie można pominąć faktu, że był to bardzo udany turniej dla rosyjskiego tenisa. Po raz pierwszy w dziejach do 1/4 finału imprezy Wielkiego Szlema dotarło trzech singlistów z Rosji. Obok wspomnianych Karacewa i Miedwiediewa współautorem tego sukcesu został Andriej Rublow, który odpadł w ćwierćfinale.

Nieco świeżości i normalności

Australian Open 2021 dał także odrobinę normalności, jeśli chodzi o atmosferę zmagań. Turniej odbywał się z udziałem kibiców na trybunach. Tenisiści na każdym kroku podkreślali, jak to było dla nich ważne. Fani wpływali również na odbiór meczów w telewizji. Można było się o tym przekonać w czasie, kiedy z powodu lockdownu Melbourne Park został zamknięty dla sympatyków tenisa. Podczas spotkań raziła wtedy głucha cisza. Bo sztuczne brawa puszczane przez realizatora transmisji w niczym nie zastąpią naturalnych reakcji ludzi w trakcie widowiska sportowego.

Australijczycy poszli na przekór trendom i to im się opłaciło. Turniej w Melbourne był powiewem świeżości i ci, którzy patrzą na tenis w szerszym obrazie niż tylko końcowe rozstrzygnięcie, mogą po tych dwóch tygodniach odczuwać zadowolenie.