WTA - style gry wybranych zawodniczek

[Spain07]

Andrea Petković - STYL GRY



Gra Andrei Petković opiera się na forhendzie - zagrywanym zarówno po prostej, jak i po krosie, płasko i ze sporą siłą. Oburęczny bekhend to często kończące uderzenie wzdłuż linii (równie często zawodne) oraz rzadko używany kros. Serwis Niemki to duża dysproporcja pomiędzy pierwszym a drugim podaniem, w sile oraz w różnorodności kierunków. Rzadko podchodzi do siatki, prędzej skupia się na grze z linii końcowej. Stara się mieszać rytm i tempo wymian, dodając do nich slajsy (głównie w defensywie) i dość niemrawe dropszoty.

[Jacques D.]

Mona Barthel to jeden z największych talentów niemieckiego tenisa ostatnich lat wciąż nie spełnia pokładanych w nim nadziei. Mona Barthel wygrała w tym roku jeden mały turniej (Bastad), wartościowym wynikiem był również półfinał Luksemburga. Poza tym mnóstwo rozczarowujących wyników i porażek we wczesnych turniejowych fazach. Sezon Mona zakończyła na 42. miejscu w rankingu.

[Jacques D.]

Jana Cepelova jest jedną z najbardziej przeze mnie obecnie cenionych i najciekawszych tenisistek (haniebne zaniedbanie, że o niej zapomniałem w temacie o faworytkach WTA...). Niesłychanie sprytny tenis, niby bez sypiących się lawinowo winnerów, ale też i bez grama obskurnego przebijactwa. Bardzo inteligentna gra, mnóstwo ciekawych rozwiązań, dobra technika, świetnie wkomponowywane skróty, groźny return i bh, doskonały przegląd sytuacji na korcie. Pod względem taktycznym jedna z tenisistek o największym potencjale w całym WTA. Gdy jest w formie, wydaje się, że jest dosłownie wszędzie na korcie i może umieścić piłkę niemożliwą do odebranie w przeróżnych miejscach pola gry, bez większego wkładu siłowego. Pod względem stylu bardzo intrygująco komponuje się np. ze Switoliną. Kto się jeszcze nie przyjrzał, serdecznie polecam - na pewno jedna z najbardziej interesujących zawodniczek, nie tylko tych młodszego pokolenia.

[Jacques D.]

Kilka lat temu Coco Vandeweghe przeze mnie (i nie tylko) była postrzegana jako duża nadzieja amerykańskiego tenisa. Później słuch o niej trochę zaginął, ale w zeszłym roku powróciły, osiągając kilka wartościowych rezultatów i wygrywając pierwszy turniej w karierze (s'Hertogenbosh). Potężny serwis, silne uderzenia z głębi, czasami całe serie akcji s&v. Wielu jest rzekomo czekających na ciekawy, techniczny kobiecy tenis - seansem gry Coco powinni być chyba usatysfakcjonowani. Choćby z tego świeżego skrótu, z meczu z inną znakomitą techniczką, niejaką BZS.

[Jacques D.]

Margarita Gasparyan to jeden z największych talentów, jakie się od dłuższego czasu pojawiły, jeśli chodzi o techniczną stronę gry. Jednoręczny backhand, wszechstronność, bardzo rzadko dziś już spotykana swoboda i płynność uderzeń. W Baku, gdzie zdobyła dwa debiutanckie tytuły, zaprezentowała już trochę ze swoich możliwości, mam nadzieję, że to nie koniec w tym roku. Tak, wybijała się dość długo, ale przy tym zaawansowaniu technicznym i jednoręczności to nie aż tak szokujące.

Niewtajemniczonym serdecznie polecam ten skrót: