Australian Open 2021

[Jacuszyn]

Ale nie, podobno miał nie zawojować tego turnieju

Przepraszam w imieniu ludzi, którzy chcieli jeszcze normalnie podejść do tego bezsensownego sportu i zamiast uprawiania durnej jinxerki, próbowali oceniać na bazie tego co widać na korcie i jakiejś elementarnej logiki. To był niestety duży błąd.

Ja się kierowałem tym, co było w przeszłości. Nie wierzę w porażkę Novaka póki ona ostatecznie nie nastąpi.

[Bialas55]

Dominator, ale Nadala nie dogoni.

[Sowa]

Dominator, ale Nadala nie dogoni.

Stawiam, że dogoni na przyszłorocznym Wimbledonie.

[Bialas55]

Bardzo bym tego chciał.

[DUN I LOVE]

Współczesny tenis nie lubi tak romantycznych historii jak choćby zwycięstwo Bezręcznego w MTT AO.

[pascal]

Gratulacje dla Serba za kolejny skalp okraszony przekonującym zwycięstwem. Co do Daniła nie mam większych pretnesji, ba czasami forma nie dojeżdża na najważniejszy mecz a przeciwnik bezlitośnie eksponuje słabości przeciwnika. Biorąc pod uwagę konsystencję w grze i ostatnią serię zwycięstw z graczami z top 10 jeszcze łatwiej wybaczyć Rosjaninowi nienajlepszy występ. Z resztą to nie On z młodych był typowany do regularnego meldowania się w finałach wielkoszlemowych. Co do Serba, widać że paliwa w baku trochę zostało i walka z/o "historią" jeszcze trochę potrwa.

Jednak chciałem się głównie odnieść do "Berdychowego wątku" poruszonego podczas turnieju; niekoniecznie od strony czysto tenisowej- był wspomniany słaby bekhend i brak defensywy, bo tu nie potrafię rzetelnie porównać; bardziej z perspektywy kibicowskiej. Nie mówię , że Tomas był lepszy, ale nie wiem, czy ten temat zasługuje na tak jednoznaczny osąd pomimo lepszych cyferek u żenów. Mam bardzo żywe wspomnienia z Ao 2012 i byłem pod niesamowitym wrażeniem intensywności jego spotkania z Nadalem. I oczywiście można powiedzieć, że Hiszpan teraz lepiej eskponuje słabości przeciwników, lepiej taktycznie rozgrywa mecze, ma lepszą selekcję uderzeń etc. Tylko mecze z Fedem i Novakiem jasno pokazują, że to maskowanie słabości a nie całościowy upgrade. I szczerze mam wątpliwości, czy młodzi żeni byliby w stanie toczyć taki psychofizyczny bój z przeciwnikiem przekonanym o własnej "nieśmiertelnej kondycji'. Ponadto Czech osiągnął półfinały szlema na 3 różnych nawierzchniach, w tym na trawie, gdzie żeni się regularnie ośmieszaja(Thiema , Grekosa idzie usprawiedliwić, Daniła trochę też, ale RusoGermana już w żaden sposób). Dodatkowo z perspektwy fana Rogera zawsze nerwowo przeglądałem drabinkę w poszukiwaniu nazwiska Czecha. U młodych tylko Zverew wywoływał podobne nastroje. I choć obecnie Thiem, Grekos, Danił są pewnie poza zasięgiem Feda w best of five, to cały czas wątpię, by słabosilny Szwajcar z Ao 2012-14 przegrał z kimkolwiek z nich.

Tyle że to samo tyczy się Feda z Ao 2017, który postawiony przeciwko Nadalowi z Ao 2012 czy 2014 zakończyłby mecz najpewniej porażką w 4 setach a tak dostaliśmy emocjonujący pojedynek, który część fanów Helweta a nawet sportu będzie wspominała z łezką w oku. Dlatego jest nadzieja na życie po odejściu Rafole, bo zacięta rywalizacja oprócz dobrego odbioru , chcąc nie chcąc wpływa też na podniesienie poziomu przez uczestników tejże zabawy, dopóki nie przeszkadzają kontuzje, starość czy inne problemy osobiste.

Podczas dzisiejszego meczu uświadomiłem sobie jeszcze dobitniej wartość niezłomności/swoistej walki z wiatrakami w sporcie. Dlatego po odejściu Feda z większym rozrzewnieniem będę wspominał jego powrót do pojedynku w półfinale Ao 2016, powrót w IV secie w finale Wimbledonu 2014 czy nawet zeszłoroczny półfinał. Bardzo mi brakuje u młodych meczów, w których pokonaliby swoje obecne limity, dlatego tak bardzo kupił mnie mecz Daniła z Rafą. U Thiema do tej kategorii można podciągnąć spotkanie z Sympatycznym w Nowym Jorku.

Cały czas mocno kibicuję Alexandrowi i czekam z nadzieją na przełom w WS taki jak u Wawrinki w Ao 2013(i co ważne nie chodzi o zwycięstwo a o poziom tenisa, postawę, nastawienie, waleczność, bo wtedy wyniki to kwestia czasu). Co do Grekosa, niby ładny, techniczny tenis, niby charakter do gry, niby dobre wyniki jak na wiek, ale za żadne skarby nie potrafię się do niego przekonać. Z młodych tylko Danił i Zverew są w stanie kupić moje zaangażowanie w kibicowanie za a nie przeciwko.

[Mateusz]

Finał, finał i po finale. Co z niego zapamiętam? Ano to, że się odbył i nic poza tym. Z bardzo dużej chmury, malutki deszczyk, gdzieś tam jakiś wiosenny kapuśniaczek, a przecież miała być burza z piorunami.

[DUN I LOVE]

A w dupie mam ten tenis, oby w derbach Mediolanu Ibra zapakował hat tricka...

Można sobie wyobrazić fajniejszą niedzielę jednak.

Danił jako jedyny szczęśliwy po porażce.


AO Twitter

[CajraX]

Federer w przyszłym roku wjedzie na białym koniu... i wyjedzie na nim w IV rundzie.

[Wujek Toni]

Po komentarzach wnoszę, że powoli leczymy się z choroby "dajmy im czas", "a przecież Wawrinka w jego wieku" etc.
Trąbiłem o tym od lat, będąc oczywiście regualrnie zlewanym. Jeżeli ktoś ma być wielki, to będzie ten swój przyszły status sygnalizował od lat nastoletnich i nie osiągnie arcymistrzostwa bardzo mozolnym i powolnym podnoszeniem poziomu, jak Thiem, tylko nagłą eksplozją talentu i później ewentualnym obudowowywaniem swojego niesamowicie wysokiego poziomu bazowego w dodatkowe elementy warsztatowe.

[TennisUser]

Pod koniec roku ma wyjść film dokumentalny Djokovicia. Ma być kręcony przez kilka miesięcy i zawierać między innymi wszystko to, co działo sie z nim podczas tego turnieju, jak poradził sobie z kontuzja itp.

Zawsze jestem trochę sceptycznie nastawiony do tego typu dokumentów, bo wszystko jest robione pod kamerę.

[Damian]

Gone In 8 Minutes: Djokovic Sealed Medvedev's Fate Early

Spoiler:

Serb sinks Russian with dominant three-game opening to Australian Open final

You never know when the pivotal moment in a match is going to happen, when one player seizes momentum and never relinquishes it. Novak Djokovic won 12 of the first 15 points of the Australian Open final against Daniil Medvedev, holding for 3-0 in the first set with an ace followed by a serve/volley point that ended with a supremely confident Sampras-like jumping overhead winner at the net.

The start and finish of this match were happening at the same time.

Djokovic’s dominant start was underpinned by a massive difference in the players’ forehands: As the Serb raced to a 3-0 lead after eight minutes, he put all 11 forehands he cleanly struck into the court. On the other side of the net, Medvedev’s forehand was hemorrhaging errors as Djokovic went for the kill on that wing early on.

Djokovic would run away with the final 7-5, 6-2, 6-2, with this initial period of the match setting the tone and flow of baseline exchanges. After three games, Medvedev had hit 18 forehands and 11 backhands. Djokovic locked in on Medvedev’s forehand, extracting seven errors from it in the first three games. The first four times Medvedev hit a forehand groundstroke or return in the match, he yielded three errors. Medvedev did hit one forehand winner during this run, but it was inconsequential.

You May Also Like: Dominant Djokovic Seals Historic Ninth Australian Open Crown
Medvedev made the first nine backhands he struck of the match in the opening three games, but the pressure from the overloaded forehand helped to contribute to two straight backhand errors, including one on break point in his opening service game.

Djokovic had a masterful game plan of ripping apart Medvedev’s forehand before the Russian could assert any strategy of his own, sowing the seeds of anger and disappointment that Medvedev could not shake off for the rest of the match.

Overall, Medvedev would finish with 11 forehand winners, but also contribute 33 forehand errors. Djokovic, by comparison, had much cleaner numbers off the forehand wing, with eight winners and only 16 errors. Medvedev may very well have gone into this match thinking it was going to be a battle royale of the two best backhands in the game. That narrative didn’t exist in the Djokovic playbook.

Everywhere you looked on the match stats sheet, Djokovic asserted his strategic superiority.

Baseline Points Won
• Djokovic = 53% (46/87)
• Medvedev = 38% (35/92)

Net Points Won
• Djokovic = 89% (16/18)
• Medvedev = 62% (8/13)

Serve & Volley Points Won
• Djokovic = 100% (2/2)
• Medvedev = 0% (0/0)

The average rally length for the final was 5.2 shots, which was the longest for either player for the tournament. It didn’t matter if the rallies were short or long, Djokovic had an answer.

Rally Length - Points Won
• 0-4 Shots = Djokovic 52 / Medvedev 43
• 5-8 Shots = Djokovic 20 / Medvedev 12
• 9+ Shots = Djokovic 15 / Medvedev 13

An ironic match metric is that Medvedev got dominated on the scoreboard, but actually finished the match with more winners, hitting 24 to Djokovic’s 20. But this match was never about winners. It’s the error count that made up most of the points, with Medvedev racking up 67 to Djokovic’s 44. This is where separation between the two players occurred.

The match started with an eight-minute mauling of Medvedev’s forehand. There would be no recovery.

https://www.atptour.com/en/news/djokovi ... 2021-final

[Damian]

[Nomader]

King is Back! Wywiercił dziure w swoim przeciwniku. Coraz bardziej szanuje Del Potro za to że potrafił doprowadzić do taja i ogółem wygrać aż 12 gemów w tamtym pamiętnym finale na Uso sprzed 3 lat. Medziu niech się uczy grać bardziej ofensywnie a wróżę bardziej wyrównane mecze jemu.

[Piotrek]

Pod koniec roku ma wyjść film dokumentalny Djokovicia. Ma być kręcony przez kilka miesięcy i zawierać między innymi wszystko to, co działo sie z nim podczas tego turnieju, jak poradził sobie z kontuzja itp.

Zawsze jestem trochę sceptycznie nastawiony do tego typu dokumentów, bo wszystko jest robione pod kamerę.

Zwłaszcza, że taki marny aktor występuje - nie wiem czy nie jest na równi z charyzmą, co Ryży, a to już wyczyn.

[DUN I LOVE]

Finał AO na ES. Weszli że skrótem przy stanie 7-5 2-1.

[Kiefer]

Finał AO na ES. Weszli że skrótem przy stanie 7-5 2-1.

Uznali, że od tego stanu jest najciekawszy fragment.

[Robertinho]

Szkoda, że tak się skończyło. Piękny turniej, naprawdę fajne dwa tygodnie z tenisem, a na koniec wielka smuta. Nie pamiętam kiedy ostatnio dyskusje wygasły już w dniu finału.

[Damian]

Marcin Motyka: Powiew świeżości

Spoiler:

Wyłamanie się z tendencji dało efekt. Australian Open 2021 był turniejem, jakiego sympatycy tenisa nie doświadczyli od bardzo dawna. Był powiewem świeżości.
Marcin Motyka
Marcin Motyka
22 Lutego 2021, 08:26
Novak Djoković, mistrz Australian Open 2021
PAP/EPA / JAMES ROSS / Na zdjęciu: Novak Djoković, mistrz Australian Open 2021


Novak Djoković znów pokazał moc w Melbourne! Danił Miedwiediew rozbity w finale Australian Open
Nie, nawiązując do świeżości, nie mam na myśli triumfatora turnieju, Novaka Djokovića, który wygrał dziewięć z ostatnich 13. edycji Australian Open. Jego sukces to żadne nowum. Serb po raz kolejny pokazał, że na obiektach Melbourne Park czuje się jak ryba w wodzie. Choć tym razem musiał dostosować się do nieco innych okoliczności.
Zmora


Korty przygotowane na Australian Open 2021 były wyjątkowo szybkie, jak na współczesne standardy. Wprawdzie organizatorzy nie poinformowali oficjalne, jaki był ich indeks prędkości (Court Pace Index), ale jeśli dane podane dziennik "El Pais" w trakcie turnieju były prawdziwe i CPI oscylował w granicach 50, to oznaczało, że po raz pierwszy od wielu lat impreza rangi Wielkiego Szlema odbywała się na naprawdę szybkiej nawierzchni.

Tym samym Australijczycy wyłamali się z będącej zmorą rozgrywek tendencji do zwalniania nawierzchni. W tym względzie w ostatnich latach dochodziło absurdów. Tenisiści twierdzili, że przy słonecznej pogodzie paryska mączka jest szybsza niż wimbledońska trawa. Absolutne kuriozum.

ZOBACZ WIDEO: #dziejesiewsporcie: Połamał hokejowy kij na głowie rywala

ZAMKNIJ
Djoković najlepiej wykorzystał możliwości


Szybsze podłoże daje więcej możliwości tenisistom preferującym ofensywną oraz urozmaiconą grę. Aby wygrywać w Melbourne, gracze musieli wykazywać się większą kreatywnością oraz umiejętnością wykorzystywania całej geometrii kortu. Nie wystarczyło "okopać" się za linią końcową i cierpliwie przebijać piłkę. Trzeba było pokazać coś więcej. Większość meczów wygrywali ci nastawieni bardziej ofensywnie. Również finał, w którym Djoković był bardziej skłonny do przejmowania inicjatywy i zmian rytmu wymian niż Danił Miedwiediew.

Co ciekawe, a tego też od dawna w męskim tenisie nie było, po tytuł wielkoszlemowy sięgnął tenisista, który w ciągu całego turnieju zaserwował najwięcej asów. Djoković w siedmiu meczach w Melbourne posłał 103 podania nie do odbioru dla rywali. Z tego powodu szczególną dumę powinien czuć Goran Ivanisević. Chorwat został zatrudniony przez Serba zwłaszcza po to, by poprawić skuteczność jego serwisu. Bo jeśli gdzieś szukać rezerw u belgradczyka, to właśnie w elementach gry z powietrza (serwis, wolej, smecz).

Wiatr ze wschodu

Choć u nieco starszych czytelników określenie "wiatr ze wschodu" może przywołać ponure wspomnienia, tu pada w pozytywnym kontekście. Asłan Karacew w Australian Open 2021 napisał historię, jakiej w erze zawodowego tenisa jeszcze nie było. Rosjanin został pierwszym graczem, który w wielkoszlemowym debiucie dotarł aż do półfinału. Pokazał, że nawet w wieku 27 lat można wejść na największą tenisową scenę. W nagrodę pierwszy raz awansuje do czołowej "50" rankingu i otrzyma największą wypłatę w karierze.


Podkreślając wyczyn 27-latka z Władykaukazu, nie można pominąć faktu, że był to bardzo udany turniej dla rosyjskiego tenisa. Po raz pierwszy w dziejach do 1/4 finału imprezy Wielkiego Szlema dotarło trzech singlistów z Rosji. Obok wspomnianych Karacewa i Miedwiediewa współautorem tego sukcesu został Andriej Rublow, który odpadł w ćwierćfinale.

Nieco świeżości i normalności

Australian Open 2021 dał także odrobinę normalności, jeśli chodzi o atmosferę zmagań. Turniej odbywał się z udziałem kibiców na trybunach. Tenisiści na każdym kroku podkreślali, jak to było dla nich ważne. Fani wpływali również na odbiór meczów w telewizji. Można było się o tym przekonać w czasie, kiedy z powodu lockdownu Melbourne Park został zamknięty dla sympatyków tenisa. Podczas spotkań raziła wtedy głucha cisza. Bo sztuczne brawa puszczane przez realizatora transmisji w niczym nie zastąpią naturalnych reakcji ludzi w trakcie widowiska sportowego.

Australijczycy poszli na przekór trendom i to im się opłaciło. Turniej w Melbourne był powiewem świeżości i ci, którzy patrzą na tenis w szerszym obrazie niż tylko końcowe rozstrzygnięcie, mogą po tych dwóch tygodniach odczuwać zadowolenie.

https://sportowefakty.wp.pl/tenis/92532 ... -komentarz

[Damian]