Piłkarska Reprezentacja Polski

[Lucas]

W ZDF ekspertami przed meczem z Polską będą Jens Novotny, Gerald Asamoah i Franciszek Smuda.

Mnie Szczęsny denerwuje od zawsze, trzymam kciuki, by Fabian zagrał dobrze i grał już do końca turnieju.

[Robertinho]

Lepszym niż Szczęsny, lepszym niż Boruc czy both? Bo co do aury to ustępuje obu.
Pazdan.. Ale kto za niego? Salamon nie zgrany, Cionek nadawał się tylko na Irlandię. Jędza do środka i Warzywniak na lewą obronę? 3-5-2 raczej nie zagramy. Albo jeszcze lepiej za Kapustkę Grosik, za Pazdana Jędza, a za Jędze na LO... Kapustka

Niż Boruc na pewno, gra nogami Artura jest średnia, a i forma już nie ta. Od Wojtka jest uważniejszy, raczej nie zrobi błędu z braku przewidywania jak Szczęsny, technicznie nic mu brak, tylko tej pewności czasem... Oby go trener i koledzy natchnęli.

Obrona raczej bez zmian. A Kapustkę... ja bym go zostawił, on się tak mobilizuje na kadrę że szok, umiejętności ma, a Grosicki to jest cały mecz biegania bez sensu i może będzie jedna dobra akcja, a może nie. Ale może zaprzeczy tym słowom. No i chyba jednak Jodłowiec powinien wyjść koło Krychowiaka.

[lake]

No z Grosikiem się zgodzę. Jeździec bez głowy. Działa na słabych ale na mocnych to już tylko bieganina. Może ominąć 3 ale czwartego już nie potrzeba, wystarczy słup i się na nim zabije albo w niego trafi piłką. Oby była ta akcja i nie przy 2 w plecy. Kapustka raczej jako Joker.

[Lucas]

Ja bym dał Kapuchę od początku, grał dobrze, niech to kontynuuje. Ta charakterystyka Grosika jaką zrobiliście przypomina mi Krasica. Serb kiedyś kopał w Juve, teraz kopie w Lechii.

[Emu]

Grosicki to taki Sterling/Navas dla ubogich.

[lake]

Euro 2016. Dziennikarz ARD/ZDF: To Polska była lepsza

http://sportowefakty.wp.pl/euro-2016/wi ... yla-lepsza
Dożyliśmy czasów że Niemcy po przebiegu meczu uznają remis z nami za dobry wynik.
Ależ oni się boją Makaronów na turnieju...

[lake]

Mniej niż 26 h do meczu o medal. Szanse? Przewidywania?

[DUN I LOVE]

Coraz lepsze przeczucia mam, im bliżej meczu.

1-0.

[lake]

A ja mam obawy. W końcu postanowiłem ruszyć tyłek i obejrzeć w Pubie. Nigdy nie wygraliśmy, przy takiej okazji. Zwłaszcza, że mniej więcej w tym samym gronie cztery lata temu karnąłem się do Wrocławia.
A już tak bardziej poważnie, tak na papierze jak i po tym co do tej pory obie drużyny pokazały na pewno dużo bliżej nam do Portugalii niż Gejzerom do Angoli, zwłaszcza w tym pierwszym aspekcie. To co martwi to nieporównywalne doświadczenie na tym etapie turnieju i jednak świadomość szansy i oczekiwań w narodzie, oraz granie jedną 11.

[Ferenc]

Jeżeli szczęście znowu będzie przy nas to nie jesteśmy na straconej pozycji.

[lake]

Antoni Piechniczek: nie zagłaskajmy ich na śmierć.

Od ostatniego meczu Biało-Czerwonych na francuskich boiskach minęło już pięć dni. Dobry moment na pierwsze refleksje na temat ich występu. A zatem?

Wielkie gratulacje należą się całemu zespołowi i oczywiście Adamowi Nawałce. Występ Polaków na Euro zelektryzował ogromne rzesze kibiców w kraju. Skupili na sobie uwagę wszystkich bez wyjątku mediów i portali internetowych; również tych politycznych, z których eksperci piłkarscy wyparli na jakiś czas wszelkich innych specjalistów. Z zainteresowaniem czekam teraz na zapowiadane na połowę lipca spotkanie sztabu szkoleniowego z szerokim gronem polskich szkoleniowców, na którym będzie okazja do zapoznania się nie tylko z jego analizą turnieju, ale też z bardzo ciekawymi i szczegółowymi raportami Komisji Technicznej UEFA. Bo te ostatnie zawierają mnóstwo informacji i statystyk, które zwykłemu śmiertelnikowi, oglądającemu mecz, po prostu uciekają; specjalistom za to mogą powiedzieć bardzo dużo. By uzmysłowić ich szczegółowość, podam przykład dotyczący Grzegorza Krychowiaka. W jednym ze spotkań miał ponad 70 zagrań, co wskazuje na bardzo dużą aktywność. Do Roberta Lewandowskiego zagrał jednak tylko dwie piłki. To oznacza, że bardzo rzadko szukał rozwiązań w postaci ofensywnych prostopadłych zagrań.




Takie analizy to rzeczywiście "danie dla smakoszy"; kibice - stęsknieni wielkiego sukcesu Biało-Czerwonych, którego nie było od czasu "ery Piechniczka" - zadowalają się samym zaspokojeniem głodu zwycięstw. A tenże został zaspokojony już awansem do ćwierćfinału.

Który oczywiście jest wynikiem godnym zauważenia i oklaskiwania. Przyłóżmy jednak właściwą miarę do tegoż sukcesu. Jeśli czytam dziś określenia "najlepsza defensywa w historii występów Polaków na dużych imprezach", to mam prawo zadać pytanie, czy gdyby redakcja "Sportu" wybierała dziś duet stoperów wszech czasów w naszej piłce, postawiłaby na Glika i Pazdana, czy raczej Gorgonia ze Żmudą albo Żmudę z Janasem? Używanie określeń ponadczasowych - nawet w chwilowej euforii - zawsze jednak wymaga sięgnięcia do faktów z przeszłości. We Francji po pięciu meczach mieliśmy bilans bramkowy 4:2. W Hiszpanii - w 1982 roku - na tym samym etapie ten bilans brzmiał 8:1...

We Francji Biało-Czerwoni nie przegrali jednak meczu!

W Hiszpanii - a wcześniej w Niemczech w 1974 roku - reprezentacja też nie poniosła porażki w żadnym z pięciu pierwszych spotkań! Przegrywała dopiero w szóstym meczu. A we Francji nasi - niestety - szóstego spotkania już nie zagrali; choć pewnie oddaliby wiele, by je rozegrać, nawet za cenę porażki, tak jak 34 i 42 lata temu... Proszę mnie dobrze zrozumieć: nie chodzi mi wcale o wykazywanie przewagi tamtych ludzi nad tymi obecnymi. Każdego z podopiecznych Adama Nawałki ściskam serdecznie za emocje, jakie nam zafundowali; z każdym z nich wiązałem i wiążę wielkie nadzieje. Nie idźmy jednak w ślepe uwielbienie. Bo ta drużyna ma jeszcze spore rezerwy.

Gdzie?

To akurat proste do wykazania, statystyki mówią same za siebie. Gdyby Arkowi Milikowi udało się strzelić w całym turnieju trzy bramki - a miał na to wystarczająco dużo okazji; gdyby Robert Lewandowski trafił cztery razy, bylibyśmy co najmniej w półfinale, a może i finale. W 1974 roku Grzegorz Lato - zostając królem strzelców mundialu - zdobył siedem goli. Andrzej Szarmach - pięć, a Kazimierz Deyna - trzy. Czyli trzeci wtedy snajper Polaków strzelił więcej bramek niż Milik i "Lewy" razem wzięci we Francji. I wcale nie chcę powiedzieć, że oni zawiedli; że byli w słabszej formie. Po prostu takich snajperów trzeba dobrze obsłużyć - jak Deyna obsłużył Szarmacha centrą na "główkę" w meczu z Włochami. Mając w składzie takich tuzów, jak Arek i Robert, trzeba mieć też ludzi, którzy ich odpowiednio obsłużą. We Francji - moim zdaniem - ich potencjał nie został wykorzystany w stu procentach.

Pomocnika - kreatora akcji - na miarę Deyny szukamy w polskiej piłce od czterech dekad...

Szukać trzeba nieustannie; ale oni nie rodzą się na pniu. Jeżeli go nie ma, wykorzystywać trzeba potencjał tych, którzy są do dyspozycji. "Lewy" świetnie radzi sobie w grze tyłem do bramki. To doskonały asumpt do tego, by z drugiej linii na piłkę zagraną do niego i przez niego odegraną wchodził zawodnik z drugiej linii i albo uderzał zza "szesnastki", albo szukał dla siebie miejsca między obrońcami rywali. Kuba Błaszczykowski i Kamil Grosicki grają bardzo szeroko, więc takich wejść bardziej spodziewałbym się ze strony Krzysztofa Mączyńskiego, Grzegorza Krychowiaka czy nawet cofniętego Arka Milika. Niech każdy z nich zaryzykuje jedno-dwa takie zagrania na połowę, wówczas zrobi się z tego 6-8 podobnych akcji w całym meczu. Jeden gol w ten sposób paść powinien. Sęk w tym, że myśmy takich akcji nie grali praktycznie wcale! Podkreślam: tu nie chodzi o personalia, ale o sposób gry!


Kto był najlepszym z Polaków na Euro?

Specjalny plebiscyt "Przeglądu Sportowego"
Zobacz więcej
Zawodnicy po meczu z Portugalią podkreślali swe rozczarowanie faktem, że tego spotkania nie rozstrzygnęli w regulaminowym czasie gry. Słusznie?

Oczywiście. Jeżeli w drugiej minucie obejmujesz prowadzenie, musisz wykorzystać nokdaun, który zadałeś rywalowi. Pamięta pan słynny finał Ligi Mistrzów Milan - Liverpool? Benitez w przerwie, przy stanie 3:0 dla Włochów, przekonywał swych podopiecznych, że jeśli po przerwie szybko zdobędą pierwszą, a zaraz potem drugą bramkę, "dopadając" lekko zamroczonego przeciwnika, są w stanie odrobić straty. I tak było. Mecz z Portugalią też trzeba było rozstrzygnąć przy stanie 1:0.

Może takie było jednak założenie: jeżeli obejmujemy prowadzenie, pilnujemy go uważnie?

Nie sądzę, by trener przyjął taką koncepcję. Na naszej ławce było mnóstwo ludzi z wiedzą i doświadczeniem; nie wierzę, że tam ktoś przeforsował taktykę: "gramy na utrzymanie" od trzeciej minuty. Może natomiast w podświadomości samych zawodników tkwiła ta zachowawcza gra?

Widzieliśmy ją dwukrotnie; jaskrawo uwidoczniła się zwłaszcza w meczu ze Szwajcarią, kiedy po przerwie w ogóle niemal nie myśleliśmy o ofensywie...

Stara prawda piłkarska mówi, że przerwa należy do trenerów obu rywali; pytanie, kto lepiej wykorzysta ten kwadrans... Wydaje mi się, że - pomijając już wielką klasę rywali, którzy po prostu postawili wszystko na jedną kartę - rozwiązanie zagadki drugiej połowy meczu ze Szwajcarią tkwi w mentalności drużyny. Trener może swoje powiedzieć, ale piłkarz bardzo często wie swoje; łącznie z tym, jak się sam czuje fizycznie.

A propos; nie zabrakło panu czasem ryzyka postawienia w końcówkach meczu na zawodników "drugiego planu"? Mieliśmy w naszej drużynie całkiem spore grono "turystów"...

Ja należę do tych trenerów, którzy przywiązują wagę do stabilności składu. Nie uważam, że ci grający regularnie - lekko zmęczeni - są gorsi od zmienników. Wiem, że mieliśmy w kadrze kilku młodych perspektywicznych zawodników, którzy przyjęliby występ na Euro z satysfakcją. Ale czy wnieśliby coś kreatywnego do naszej gry? Nie wiem. Adam Nawałka stawiał na maksymalną siłę; stąd ograniczone grono piłkarzy, z jakich korzystał. Proszę zresztą spojrzeć na Hiszpanów. W meczu z Chorwacją, po dokonaniu trzech zmian, zapłacili wysoką cenę; konsekwencją bramki straconej w samej końcówce, po roszadach, była konieczność gry z Włochami w 1/8 finału.

Kiedy i gdzie jednak ci "młodzi perspektywiczni" - tak ich pan określił - mają do siebie przekonywać selekcjonera?

W meczach drużyn klubowych - to po pierwsze. Dlaczego Adam zaufał Michałowi Pazdanowi? Bo tenże jeszcze jesienią miał serię dobrych występów w Legii, gdzie się rozwinął w meczach pucharowych. Po drugie - na zgrupowaniach. I nie chodzi wcale wyłącznie o pracę na boisku, ale i postawę w każdym momencie tegoż zgrupowania. No a na koniec muszą jeszcze czekać na... obniżkę formy tych, którzy są przed nim. Choć tego oczywiście sobie nie życzymy. Stępiński, Starzyński, Zieliński... - piłkarskie życie zweryfikuje ich przydatność do kadry, zdolność do gry na poziomie oczekiwanym przez trenera. Ja tylko dodam, że każdy z selekcjonerów mógłby przytoczyć przykłady graczy, którzy w "jego" kadrze nigdy nie spełnili nadziei pokładanych w nim przez kibiców. Ja na przykład miałem wyrzuty sumienia, że zbyt mało szans dostaje ode mnie bożyszcze Wielkopolski, Mirosław Okoński. Ale jak odstawić Włodka Smolarka, który strzelał gole i był motorem akcji? No i statystyki: "Oko" zdobył w kadrze 1 bramkę...

Wróćmy do teraźniejszości. "Polskie" Euro już za nami; jakie perspektywy widzi pan przed obecną kadrą?

Nie zagłaskajmy chłopaków na śmierć za dotarcie do ćwierćfinału Euro 2016; miejmy z tyłu głowy świadomość, że już za chwilę rozpoczynają się eliminacje do rosyjskiego mundialu. Doskonalmy te schematy, które na pewno kadra ma opracowane - pokazały to bramki zdobywane w meczach z Irlandią Północną czy Szwajcarią - ale które stosujemy wciąż jeszcze zbyt rzadko. Wychodźmy na murawę z takim nastawieniem, jak na pierwszą połowę spotkania z Irlandią Północną: pewność siebie, dominacja, błyskawiczny odbiór piłki - to było nasze najlepsze 45 minut w turnieju! Oczywiście ta drużyna może przegrać jeszcze niejeden mecz - i pewnie przegra. Ale mnóstwo już potrafi, więc dla żadnego rywala mecz z nami nie będzie już "imieninami u cioci". Każdy przeciwnik, by nas pokonać, będzie musiał włożyć w swój występ maksimum wysiłku.

Rozmawiał Dariusz Leśnikowski, "Sport

Można się w wielu wypowiedziach nie zgadzać z "leśnym dziadkiem" od czasu zakończenia kariery trenerskiej, ale akurat ta trafia w punkt IMHO.

[DUN I LOVE]

Wepchnął Kapustka. Walka o mundial w Rosji rozpoczęta.

[lake]

Te patałachy zaraz mi kupon położą jak już zdecydowałem się zagrać.

[Robertinho]

Euro ciąg dalszy, dwadzieścia minut gry w latach piłkę, potem męki. Tylko rywal trochę inny...

[lake]

Milik tradycyjnie, już sety zmarnowane.

[Emu]

Miernota, czemu nie spróbować Teodorczyka...

[Robertinho]

Zaledwie trzy. Ale ogólnie strasznie to wygląda.

[Emu]

Nie mogę oglądać reprezentacji jak ten wafel jest na boisku bo powoduje to we mnie agresje.

[lake]

No trzy, trzy, zjadłem gdzieś liczebnik

[DUN I LOVE]

Milik tradycyjnie, już sety zmarnowane.

Higuain polskiej piłki.