ATP Finals 2023

[Art]

[Art]

[Jacuszyn]

Dajesz Novak! dwa szybkie i można iść do pubu świętować z kolegami.

[Nowitzki]

[Nowitzki]

[Damian]

Wygląda na to, że w Turynie na dłużej zabawimy.

[Jacuszyn]

Kumpel był na połówce Sinnera z Daniłem. Mówił że takiej atmosfery i otoczki to na żadnym turnieju nie widział a był na Rolandzie, w Rzymie, Rotterdamie, Wimblu i na finałach w Londynie.

[Damian]

[5] Marcel Granollers / Horacio Zeballos 3 - 5 [6] Rajeev Ram / Joe Salisbury



Adel Nour

[Marcelo]

Wspaniały to był rok tenisowy i wszyscy, którzy z wypiekami na twarzy śledziliśmy rozgrywki, możemy cieszyć się z umiejętnego ulokowania naszych kibicowskich upodobań w białym sporcie.

Najwybitniejszy sportowiec wszech czasów, Novak Djokovic, był niekwestionowanym bohaterem, będąc blisko zdobycia legendarnego Wielkiego Szlema. W finałowym pojedynku Wimbledonu zabrakło raptem jednego seta. Jego rywalizacja z Carlosem Alcarazem była największą ozdobą mijającego sezonu. Mimo pojedynczej, acz bolesnej porażki, Serb wykazał się większą skutecznością, pokonując przeciwnika trzykrotnie. Zdobył trzy tytuły wielkoszlemowe, a z dwudziestym czwartym trofeum w karierze oddalił się znacznie od swoich największych rywali, Rafaela Nadala i Rogera Federera. W Paryżu zwyciężył w czterdziestym turnieju z cyklu Masters, a już w poniedziałek rozpocznie czterechsetny tydzień na szczycie rankingu. Te liczby już teraz przyprawiają o zawrót głowy, ale z zapartym tchem czekamy na więcej.

Oprócz wspomnianego Alcaraza warto pochwalić Jannika Sinnera, który nie tylko dokonał znaczącego postępu jakościowego w swojej grze, lecz także wykazał się nieskazitelną postawą w trzecim meczu grupowym przeciwko Holgerowi Rune. Mógł przegrać, co oznaczałoby wyeliminowanie Djokovica, lecz nie kalkulując, odniósł zasłużone zwycięstwo. Poszedł w ślady Mistrza, który rok wcześniej był w podobnej sytuacji. Serb w 2022 przystąpił do ostatniego meczu grupowego, mając zapewnioną pierwszą lokatę i awans do półfinału. Mimo komfortowej sytuacji wdał się w trzygodzinną wymianę ciosów z Daniłem Miedwiediewem, a mógł oszczędzać siły na fazę pucharową. Ani przez ułamek sekundy nie przyszło mu do głowy, żeby odpuścić. Dziś Włoch spotka się Serbem w finale ATP Finals. Aby pokonać GOAT-a, nie tylko trzeba dorównać mu umiejętnościami czysto sportowymi, ale również sprostać jego standardom w warstwie etycznej i aksjologicznej. Dlatego Jannik Sinner zasługuje na zwycięstwo, choć nie dostanie nic za darmo.

W tym miejscu przywołać należy Huberta Hurkacza, który zdobył kolejny tytuł Masters, tym razem w Szanghaju, udowadniając po raz kolejny, że sukces w Miami 2021 nie był dziełem przypadku. Nie można także przejść obojętnie obok liczby ponad tysiąca asów zaserwowanych w sezonie, co robi ogromne wrażenie.

Równie fantastyczny był sezon w tenisie żeńskim. Obserwowaliśmy pasjonującą rywalizację naszej kochanej 1guni z Aryną Sabalenką. 1ga Świątek zdobyła w Paryżu swój czwarty skalp wielkoszlemowy i w fenomenalnym stylu niemal „rzutem na taśmę” odzyskała pozycję liderki rankingu, dorzucając w Pekinie i Cancun dziesiąty i jedenasty duży tytuł w karierze.

Rzeczywiście jesteśmy wyjątkowymi szczęściarzami. Przez ostatnie prawie dwadzieścia lat mieliśmy przywilej śledzenia osiągnięć najwybitniejszego sportowca w historii i jego rywalizacji z innymi legendarnymi tenisistami. Novak Djokovic nie zamierza zwalniać, a kolejny rok zapowiada się jeszcze ciekawiej. Do gry wraca jego największy konkurent Rafael Nadal, który podejmie próbę pobicia swojego rekordu w liczbie zwycięskich turniejów na kortach Rolland Garros, gdzie odbędą się również zmagania olimpijskie. Nadchodzący sezon zapowiada się rewelacyjnie, czego życzę zarówno sobie, jak i wszystkim fanom tenisa.

[Art]

[Robertinho]

Wspaniały to był rok tenisowy i wszyscy, którzy z wypiekami na twarzy śledziliśmy rozgrywki, możemy cieszyć się z umiejętnego ulokowania naszych kibicowskich upodobań w białym sporcie.

Najwybitniejszy sportowiec wszech czasów, Novak Djokovic, był niekwestionowanym bohaterem, będąc blisko zdobycia legendarnego Wielkiego Szlema. W finałowym pojedynku Wimbledonu zabrakło raptem jednego seta. Jego rywalizacja z Carlosem Alcarazem była największą ozdobą mijającego sezonu. Mimo pojedynczej, acz bolesnej porażki, Serb wykazał się większą skutecznością, pokonując przeciwnika trzykrotnie. Zdobył trzy tytuły wielkoszlemowe, a z dwudziestym czwartym trofeum w karierze oddalił się znacznie od swoich największych rywali, Rafaela Nadala i Rogera Federera. W Paryżu zwyciężył w czterdziestym turnieju z cyklu Masters, a już w poniedziałek rozpocznie czterechsetny tydzień na szczycie rankingu. Te liczby już teraz przyprawiają o zawrót głowy, ale z zapartym tchem czekamy na więcej.

Oprócz wspomnianego Alcaraza warto pochwalić Jannika Sinnera, który nie tylko dokonał znaczącego postępu jakościowego w swojej grze, lecz także wykazał się nieskazitelną postawą w trzecim meczu grupowym przeciwko Holgerowi Rune. Mógł przegrać, co oznaczałoby wyeliminowanie Djokovica, lecz nie kalkulując, odniósł zasłużone zwycięstwo. Poszedł w ślady Mistrza, który rok wcześniej był w podobnej sytuacji. Serb w 2022 przystąpił do ostatniego meczu grupowego, mając zapewnioną pierwszą lokatę i awans do półfinału. Mimo komfortowej sytuacji wdał się w trzygodzinną wymianę ciosów z Daniłem Miedwiediewem, a mógł oszczędzać siły na fazę pucharową. Ani przez ułamek sekundy nie przyszło mu do głowy, żeby odpuścić. Dziś Włoch spotka się Serbem w finale ATP Finals. Aby pokonać GOAT-a, nie tylko trzeba dorównać mu umiejętnościami czysto sportowymi, ale również sprostać jego standardom w warstwie etycznej i aksjologicznej. Dlatego Jannik Sinner zasługuje na zwycięstwo, choć nie dostanie nic za darmo.

W tym miejscu przywołać należy Huberta Hurkacza, który zdobył kolejny tytuł Masters, tym razem w Szanghaju, udowadniając po raz kolejny, że sukces w Miami 2021 nie był dziełem przypadku. Nie można także przejść obojętnie obok liczby ponad tysiąca asów zaserwowanych w sezonie, co robi ogromne wrażenie.

Równie fantastyczny był sezon w tenisie żeńskim. Obserwowaliśmy pasjonującą rywalizację naszej kochanej 1guni z Aryną Sabalenką. 1ga Świątek zdobyła w Paryżu swój czwarty skalp wielkoszlemowy i w fenomenalnym stylu niemal „rzutem na taśmę” odzyskała pozycję liderki rankingu, dorzucając w Pekinie i Cancun dziesiąty i jedenasty duży tytuł w karierze.

Rzeczywiście jesteśmy wyjątkowymi szczęściarzami. Przez ostatnie prawie dwadzieścia lat mieliśmy przywilej śledzenia osiągnięć najwybitniejszego sportowca w historii i jego rywalizacji z innymi legendarnymi tenisistami. Novak Djokovic nie zamierza zwalniać, a kolejny rok zapowiada się jeszcze ciekawiej. Do gry wraca jego największy konkurent Rafael Nadal, który podejmie próbę pobicia swojego rekordu w liczbie zwycięskich turniejów na kortach Rolland Garros, gdzie odbędą się również zmagania olimpijskie. Nadchodzący sezon zapowiada się rewelacyjnie, czego życzę zarówno sobie, jak i wszystkim fanom tenisa.

[Art]

[Art]

[DUN I LOVE]

Finals.

Spoiler:

10.Indian Wells 2022 1253
11.Indian Wells 2019 1243
12.Madryt 2022 1234
13.ATP Finals 2023 1233 (Finals)

[Barty]

[no-handed backhand]

Dlatego oglądanie sportu w 2023 roku jest tak męczące. Jak się Helmuty z Austriakami podłożyli na Mundialu, to cały świat chciał ich zaj...ć, odium wstydu wędrowało za kopaczami bardzo długo.
XXI wiek i dominująca narracja "ale głupol Sinner".
Czysty rzyg. Albo to jest sport albo polityka, zdecydujcie się.

Miałem to pisać.

+1

No. Sam pamiętam Radwańską, która wolała grać w finale z Williams, bo jak wygrywać, to z najlepszymi, i to mi imponowało. Ale tu gość przegrywał z Serbem do tej pory wszystko jak leci, i miałby wygrać teraz dwa razy w ciągu tygodnia? Nie wierzę w to, że on w to wierzy. Wierzysz mi, że nie wierzę, że on wierzy?

[jaccol55]

Wierzę.

Ale co to ma do rzeczy? Podkładanie się, żeby wyeliminować rywala z dalszej rywalizacji jest zachowaniem perfidnym i godnym pożałowania.

[Damian]

Ram /Salisbury triumfują w pierwszym secie.

[no-handed backhand]

Wierzę.

Ale co to ma do rzeczy? Podkładanie się, żeby wyeliminować rywala z dalszej rywalizacji jest zachowaniem perfidnym i godnym pożałowania.

Możliwe, że takim zachowaniem mógłby wykazać się na przykład ktoś taki, kto kiedyś nie wyszedł na mecz debla o olimpijski brąz.
Sinnerowi na pewno też jego ludzie powiedzieli, żeby po prostu robił swoje.

[Kamileki]

Wierzę.

Ale co to ma do rzeczy? Podkładanie się, żeby wyeliminować rywala z dalszej rywalizacji jest zachowaniem perfidnym i godnym pożałowania.

Możliwe, że takim zachowaniem mógłby wykazać się na przykład ktoś taki, kto kiedyś nie wyszedł na mecz debla o olimpijski brąz.
Sinnerowi na pewno też jego ludzie powiedzieli, żeby po prostu robił swoje.

A gdzie etyka, gdzie aksjologia ?