Winter Park 21/22

[Robertinho]

Polska może pilnie wycofać się z TCS! Kryzysowa narada. "To są jaja"

https://www.sport.pl/skoki/7,65074,2795 ... #s=BoxOpMT

Lol

[Nando]

[Kiefer]

Polska może pilnie wycofać się z TCS! Kryzysowa narada. "To są jaja"

https://www.sport.pl/skoki/7,65074,2795 ... #s=BoxOpMT

Lol

Ja wiem czy lol, obecnie o nic już nie walczą, jeśli drugi konkurs okaże się tak samo wujowy, to będzie trzeba reagować. Małysz swego czasu po części Niemieckiej również się zawinął i przyniosło to pozytywny skutek, choć koniec końców nie na tyle, by bić się w Turynie o medale.

[DUN I LOVE]

Nie lubię, bo zaczął zagrażać sportowo wielkości Małysza i jest nabijaczem statów jak Djoković przy Federerze. Tłumaczę, bo zaraz ktoś pomyśli, że nie lubię go tylko dlatego, że jest Polakiem.

Bzdury. Takie porównania z dupy dobitnie pokazują, że nie masz pojęcia o tym sporcie.

Widzę sporo podobieństw pomiędzy tenisem, a skokami ostatniej dekady. Oczywiście nie 1 do 1, bo takiej patologicznej posuchy jak w tenisie to nie było chyba w żadnym sporcie, ale korowe założenia mogą się na siebie nakładać. Małysz przez praktycznie całą karierę mierzył się z wielkimi skoczkami, reprezentującymi różne generacje. Zaczynał od Schmitta, chwilę później był Hannawald, Ammann, następnie Morgenstern i Schlierenzauer. Przez wszystkie lata ramię w ramię stawał też Ahonen, ścisły top wszech czasów. Kamil, podobnie jak Novak zresztą, długo był takim trochę chłopcem do bicia, na pewno nie tylko dlatego, że ustępował w/w skoczkom, zapewne też długo dojrzewał do wygrywania i jest to całkowocie zrozumiałe - różnie się te kariery układają. On wprawdzie miał na drodze Prevca, Freunda czy końcówkę Gregora, ale w mojej ocenie to nie był tak mocarny układ jak w pierwszej dekadzie XXI wieku. Prevc, nie wiem w sumie dlaczego, przestał dobrze skakać, Freund się połamał, Gregor - jak wielu cudownych młodych kozaków - się wypalił wcześnie, doszły przeliczniki, które eliminowały w znacznym stopniu wpływ przyrody i sprzyjały seryjnemu wygrywaniu i siłą rzeczy mój odbiór tego sportu musi być inny. Podobnie jak w tenisie, kolejni rokujący mistrzowie urodzili się po 1995 roku i tu znowu może się zrobić ciekawie, bo widzę gdzie w Ryoyu i Granerudzie nawiązanie do Saszy i Daniła (w takiej kolejności). To mogą być ludzie, zwłaszcza Japończyk, o mocarnym CV.

I tak trochę rozszerzając ten wpis - pod nabijanie statsów można podłączyć przypadkowy tytuł mistrza świata/medal, gdy kariera jest już na wyczerpaniu i trzeba polegać na idealnym złożeniu się kilku czynników jak Schmitt w 2009 roku w Libercu, a nie wygrana w imprezie typu Turniej Czterech Skoczni, której przypadkowo po prostu nie da się wygrać. Może dlatego Twoi rodacy czekają już 20 lat...

Nigdzie nie napisałem, że wygrał coś przypadkowo, postawiłem jedynie tezę, że miał łatwiej w seryjnym wygrywaniu niż Małysz. Djoković, do którego porównałem Stocha, też niczego nie wygrał przez przypadek, ani też nie jest wykluczone, że wygrywałby równie dużo, gdyby miał 2 młodszych rywali na takim poziomie jak Rafole zamiast starszego 6 lat Federera i coraz słabszego Nadala, ale tego się już nie dowiemy.

Inaczej też interpretuję termin "nabijanie statsów" - przypadkowy tytuł to przypadkowy tytuł, a nabijanie liczb to czynność powtarzana regularnie, do bólu skutecznie, bez większego oporu konkurencji bądź w skutek jej słabszego poziomu (jedno nie wyklucza drugiego w sumie). Rano wrzucaliśmy twitty Adama Bucholza (mam nadzieję, że nie przekręciłem nazwiska) o historycznych wynikach TCS i w zasadzie był Stoch, czasami równie skuteczny w maksymalizowaniu szans Kraft, Weissflog i cała generacja Adama Małysza, bardzo wymowne. Jasna sprawa, że większość rywali 'ery Kamila' dalej skacze i mogą swoje wygrać, ale nie ma co się czarować - większość się zwinęła po 2-3 latach dobrego skakania (Freitag, Wellinger, Prevc czy nawet ci sprzeciętniali Norwegowie).

Moi rodacy, jak to nazwałeś, czekają na TCS 20 lat i nie można temu się dziwić. Nie przez zawrotny poziom światowych skoków, a przez przeciętność rodzimych zawodników. Wellinger, Freitag, Eisenbichler czy Geiger (no ten się wybił ponad poziom pozostałych) to są w gruncie rzeczy bardzo chimerycznie i zbyt słabi sportowo zawodnicy, żeby gwarantować złotego orła. Mogą powalczyć, być w serokim gronie faworytów, ale nie dają gwarancji. Coś jak Rubliow vs Djoković w walce o WS. Freund już tak, ale nie wygrasz wszystkiego. Zdarza się.

Ogólnie takie posty jak Twój to jest takie stare boomerskie pisanie na zasadzie kiedyś to było, dlatego już nawet nie chce mi się zabierać głosu w temacie skoków, bo takie januszerskie rozkminy konkretnie zniechęcają i faktycznie tak jak @Mario napisał - radziłbym Ci się zastanowić w jakim kierunku ten Twój trolling idzie.

Na pewno starsi ludzie żyją wspomnieniami i nostalgią dawnych czasów, ale to uparte twierdzenie ludzi dekadę młodszych, że każdy, kto podważa obecne czasy jest przegranym życiowo boomerem jest jeszcze bardziej irytujące. Ja tam też swoje wiedziałem najlepiej, ale jednak jak ktoś starszy mówił o królu futbolu Pele, o fenomenie Maradony, o słynnym Marco Van Bastenie, to człowiek słuchał, brał pod uwagę i minimalnie szanował punkt widzenia kogoś, kto coś tam w życiu zdążył zobaczyć. Dzisiaj wy niby chcecie rzeczowej, merytorycznej polemiki, a przy pierwszej konfrontacji rzucacie się do gardła (w tym gorszym sensie niestety) i ucinacie wszystko frazesem" "ok, boomer". To jest jednak tylko jedna z zmian w podejściu kolejnych pokoleń, jest ich wiele więcej, co też przekłada się na zawodowy sport (brak zacięcia, chęci do ciężkiej pracy, rezygnacja ze wszystkiego po co trzeba się schylić bądź zadać ciut więcej trudu) i to jest fakt, a kiedy to się połączy z brakiem emocjonalnego przekazu (Szaranowicz nie znał się na skokach, ale jednak budował niesamowitą narrację, a Błachut z Rudzińskim co konkurs prowadzą korepetycje z matematyki dla gimnazjalisty) to jest jak jest. Trudno wyrzucić przekonanie, że dobrze już było. Nawet te często zaburzające obraz i kłamliwe statystyki są po stronie skoczków z pierwszej dekady XXI wieku, a dodajmy, że oni jednak notorycznie - rywalizując ze sobą - wkładali sobie kije w szprychy.

A co do tej "znajomości tego sportu", co często poruszasz to ja mam swoją opinię, zgodnie z którą 95% fanów skoków nie może dobrze się znać na tej dyscyplinie. Za mało skoków, za duża prędkość ich oddawania, zbyt mała wiedza ogólna ludzi na temat biomechaniki, fizyki i biologii. Dodatkowo bardzo mocno ograniczona możliwość amatorskiego skakania. Tenis, piłka czy koszykówka to inna bajka - raz, że sam możesz pójść na kort, poodbijać 1,5 godziny i dojść do własnych wniosków, a dwa, że podczas jednego meczu zawodnik wykonuje setki/tysiące odbić, a tych spotkań w ich wykonaniu możemy oglądać całą masę. Jest zupełnie inny materiał do analizy i inny poziom "łatwości" w wyciąganiu wniosków. W skokach to naukowcy, trenerzy, skoczkowi i naprawdę nieźle wtajemniczeni w technikalia mają ekspercką wiedzę. Pozostali to lepiej lub gorzej/mniej lub więcej oglądający i czytający wiki. Ja oglądam czasami studio przed konkursami i powiem Ci, że po 7 latach przerwy, kiedy skoki oglądałem bardzo okazjonalnie, nie są zapraszani tam eksperci nie są w stanie mnie czymkolwiek zaskoczyć, nawet był całkiem niedawno krótki felieton i poziomie wiedzy technicznej nt. skoków i dominował wniosek, że bardzo mało prawdopodobnym jest, żeby statystyczny komentator miał większą wiedzę na ten temat.

Reasumując, jestem januszem skoków, jak miażdżąca większość. 4 godziny czytania wiki/oglądania YT i nie będę odstawał. W tenisie czy w piłce to nie przejdzie - możesz się dokształcać przez 3 dni, a koniec końców zawsze wyjdzie w dyskusji, kto czuje i ogląda, a kto udaje albo dopiero zaczął.

[Robertinho]

LÖVE

[DUN I LOVE]

LÖVE

Zapraszam do dyskusji. Doałem przed chwilą akapit o januszerii, możesz się odnieść, może uważasz inaczej.

[Kiefer]

Dunaj zebrał się w sobie.
O, widzę, że nawet dodał, co chciałem sam przekazać o mitycznej znajomości skoków narciarskich. Litości, skoki to tak dynamiczna dyscyplina, że często skoczkowie i trenerzy nie wiedzą dlaczego coś kliknęło, a dlaczego nie, a co dopiero Janusze sprzed tv.

Ja bym jednak poruszył inną kwestią, która odróżnia Małysza od Stocha, zupełnie inna presję z jaką obaj mieli do czynienia. Małysz przede wszystkim był dobrem narodowym, kimś kto dźwigał sport zimowy tylko na swoich barkach (żeby nie powiedzieć, że sport w ogóle), a każdy jego kryzys wywoływał ogromne poruszenie. W czasach Stocha mamy tych sukcesów w sporcie nieporównywalnie więcej, sam Kamil ma kolegów odnoszących również niemałe sukcesy dzięki czemu te oczekiwania nie rozkładają się tylko na jednego zawodnika.

Stoch już teraz jest w sumie bardziej utytułowanym skoczkiem, a przynajmniej ma bardziej bogatą kolekcję (oczywiście cały czas jest w pobliżu remisu), pytanie ile mógłby osiągnąć Małysz gdyby miał tak cieplarniane warunki, już nie dlatego, że o złoto IO walczył z kosmicznym Ammannem, a nie 40-letnim Kasaim.

[DUN I LOVE]

Ja bym jednak poruszył inną kwestią, która odróżnia Małysza od Stocha, zupełnie inna presję z jaką obaj mieli do czynienia. Małysz przede wszystkim był dobrem narodowym, kimś kto dźwigał sport zimowy tylko na swoich barkach (żeby nie powiedzieć, że sport w ogóle), a każdy jego kryzys wywoływał ogromne poruszenie. W czasach Stocha mamy tych sukcesów w sporcie nieporównywalnie więcej, sam Kamil ma kolegów odnoszących również niemałe sukcesy dzięki czemu te oczekiwania nie rozkładają się tylko na jednego zawodnika.

No i miał to coś w sobie Adam dodatkowo, czym zjednywał ludzi. To było nieprawdopodobne jak on potrafił tymi swoimi skokami zjednoczyć tak skory do podziałów naród. Jeszcze większym paradoksem jest to, że Stoch takiego statusu nigdy się nie dorobił, mimo że z PR-owego punktu widzenia był dużo większym sreberkiem niż Adam - Kamil i lepiej wygląda, i ma większą kulturę słowa, zna angielski, jest bystrym i inteligentnym facetem. Nie był jednak pionierem i tu też leży chyba klucz. Naprawdę sporo podobieństw do Federera i Djoko tutaj.

[Fighter]

Fakt, że napiszesz jeden rzeczowy, sensowny, bardzo dobry post lub kilka w przekroju roku nie przykryje setki bezmyślnego spamu z postami typu nawet z dziś: "Wiecie dlaczego Stoch tak słabo dziś?", nie zadając sobie najmniejszego trudu, żeby sprawdzić czy to prawidłowość, czy przypadek, bądź też "Joju pozamiatał" nie zwracając uwagi, że bynajmniej nie skakał on dzisiaj na swoim optymalnym poziomie, a fakt, że jest obecnie najlepszym skoczkiem w stawce, a jednocześnie otrzymał jako jeden zaledwie z dwóch skoczków na 80 prób konkursowych minusowe oczka za wiatr odegrał niebagatelne znaczenie przy tych wrażliwych kombinezonach i tak zbliżonym poziomie, co wydatnie pomogło mu w dzisiejszym sukcesie patrząc chociażby na wyniki drugiego dziś Graneruda. I właśnie takie z pozoru znikome niuanse, na które regularnie nie zwracasz uwagi to znak czasów, żeby nie powiedzieć ignorancja.

[Kiefer]

Ja bym jednak poruszył inną kwestią, która odróżnia Małysza od Stocha, zupełnie inna presję z jaką obaj mieli do czynienia. Małysz przede wszystkim był dobrem narodowym, kimś kto dźwigał sport zimowy tylko na swoich barkach (żeby nie powiedzieć, że sport w ogóle), a każdy jego kryzys wywoływał ogromne poruszenie. W czasach Stocha mamy tych sukcesów w sporcie nieporównywalnie więcej, sam Kamil ma kolegów odnoszących również niemałe sukcesy dzięki czemu te oczekiwania nie rozkładają się tylko na jednego zawodnika.

No i miał to coś w sobie Adam dodatkowo, czym zjednywał ludzi. To było nieprawdopodobne jak on potrafił tymi swoimi skokami zjednoczyć tak skory do podziałów naród. Jeszcze większym paradoksem jest to, że Stoch takiego statusu nigdy się nie dorobił, mimo że z PR-owego punktu widzenia był dużo większym sreberkiem niż Adam - Kamil i lepiej wygląda, i ma większą kulturę słowa, zna angielski, jest bystrym i inteligentnym facetem. Nie był jednak pionierem i tu też leży chyba klucz. Naprawdę sporo podobieństw do Federera i Djoko tutaj.

Gdzieś mi mignęło, że Małysz ponoć w dalszym ciągu jest marketingowo większy od Stocha i zarabia od niego więcej pieniędzy, ale nie wiem, czy to prawda i szczerze mówiąc aż trudno mi w to uwierzyć.

[DUN I LOVE]

Fakt, że napiszesz jeden rzeczowy, sensowny, bardzo dobry post lub kilka w przekroju roku nie przykryje setki bezmyślnego spamu z postami typu nawet z dziś: "Wiecie dlaczego Stoch tak słabo dziś?", nie zadając sobie najmniejszego trudu, żeby sprawdzić czy to prawidłowość, czy przypadek, bądź też "Joju pozamiatał" nie zwracając uwagi, że bynajmniej nie skakał on dzisiaj na swoim optymalnym poziomie, a fakt, że jest obecnie najlepszym skoczkiem w stawce, a jednocześnie otrzymał jako jeden zaledwie z dwóch skoczków na 80 prób konkursowych minusowe oczka za wiatr odegrał niebagatelne znaczenie przy tych wrażliwych kombinezonach i tak zbliżonym poziomie, co wydatnie pomogło mu w dzisiejszym sukcesie patrząc chociażby na wyniki drugiego dziś Graneruda. I właśnie takie z pozoru znikome niuanse, na które regularnie nie zwracasz uwagi to znak czasów, żeby nie powiedzieć ignorancja.

Oczywiście, oba posty pisałem prosto z sali konferencyjnej.

A to tłumaczenie wszystkiego warunkami (wpływ przeliczników) bardzo mocno odrzuca od oglądania i dyskutowania o tym sporcie.

[Kiefer]

Bardzo wrażliwe kombinezony i ujemne punkty, można dojść do wniosku, że w obecnych czasach mimo bonfikat jest większa losowość niż 10-20 lat temu.

Dobrze, że w narciarstwie alpejskim nie ma bonifikat, bo narciarzowi zawiało, albo, że wyszło słońce i szczęśliwcy zaczęli uzyskiwać większe prędkości.

Sobie sprawdziłem, że Joju skoczył od Graneruda 4,5m dalej i zyskał 1,5pkt za styl, to razem 9,6pkt przewagi, a wygrał raptem o 2,8, bonifikaty zniwelowały więc prawie 7 punktów różnicy, ale jak widać dalej za mało.

Swoją drogą dzisiejsze zawody naprawdę dobrze mi się oglądało, wysoki poziom najlepszych i naprawdę emocjonująca końcówka. Szkoda tylko, że postanowili mieszać belkami, ale aż tak bardzo tym tego nie zepsuli.

[Fighter]

Bardzo wrażliwe kombinezony i ujemne punkty, można dojść do wniosku, że w obecnych czasach mimo bonfikat jest większa losowość niż 10-20 lat temu.

Nie, po prostu masz jak na dłoni dane, z których można wyciągać proste logiczne wnioski, ale jak widać dla ludzi waszego pokolenia jest to nie do ogarnięcia.

Tyle z mojej strony, bo nie czerpie satysfakcji z pisaniem z hermetycznymi mastermindami.

[Mario]

mam swoją opinię, zgodnie z którą 95% fanów skoków nie może dobrze się znać na tej dyscyplinie. Za mało skoków, za duża prędkość ich oddawania, zbyt mała wiedza ogólna ludzi na temat biomechaniki, fizyki i biologii. Dodatkowo bardzo mocno ograniczona możliwość amatorskiego skakania. Tenis, piłka czy koszykówka to inna bajka - raz, że sam możesz pójść na kort, poodbijać 1,5 godziny i dojść do własnych wniosków, a dwa, że podczas jednego meczu zawodnik wykonuje setki/tysiące odbić, a tych spotkań w ich wykonaniu możemy oglądać całą masę. Jest zupełnie inny materiał do analizy i inny poziom "łatwości" w wyciąganiu wniosków. W skokach to naukowcy, trenerzy, skoczkowi i naprawdę nieźle wtajemniczeni w technikalia mają ekspercką wiedzę. Pozostali to lepiej lub gorzej/mniej lub więcej oglądający i czytający wiki. Ja oglądam czasami studio przed konkursami i powiem Ci, że po 7 latach przerwy, kiedy skoki oglądałem bardzo okazjonalnie, nie są zapraszani tam eksperci nie są w stanie mnie czymkolwiek zaskoczyć, nawet był całkiem niedawno krótki felieton i poziomie wiedzy technicznej nt. skoków i dominował wniosek, że bardzo mało prawdopodobnym jest, żeby statystyczny komentator miał większą wiedzę na ten temat.

Ostatnio chyba razing całkiem sensownie napisał, jeśli dobrze pamiętam. Tzn. ci ludzie sobie skaczą, bardzo się starają, ciężko trenują, są na diecie, a w zasadzie mało kto wie, dlaczego zawodnik X skakał w okresie A bardzo dobrze, w okresie B fatalnie, w okresie C znowu dobrze, a w okresie D przeciętnie. Rozszerzając nieco tę wypowiedź, równie ciężko na pierwszy rzut oka oszacować, kto nadaje się do tego sportu, kto zrobi wielką karierą, a kto nie podskoczy wyżej, przysłowiowej, dupy.

W tenisie możesz dostrzec, że facet kompletnie zgubił rytm, że psuje co drugi backhand, że serwuje na słabym jak na siebie poziomie, że gorzej się rusza, szybciej się męczy itd., a następnie na bazie tego spekulować, jak będą wyglądać jego najbliższe wyniki. Podobnie, łatwo zauważyć, czego danemu graczowi brakuje i wiedzieć, że nie zrobi on przez to większej kariery, bo jest za słaby motorycznie, bo ma kortowe IQ kostki brukowej, nie potrafi grać w biegu, za słabo serwuje, znowu można by mnożyć. W skokach czegoś takiego nie czuję, wielcy skoczkowie po kilku dobrych sezonach, nagle mają jakiś zupełny przestój i zamykają stawkę w drugiej serii (a za 1,5 roku znowu są wielcy), mimo że w zasadzie wciąż są młodzi, w sile wieku, tak samo trenują, a z ich otoczenia nie płyną sygnały o kompletnym olaniu przygotowań. Tak samo wyglądają, przynajmniej z mojej perspektywy, przypadki zawodników, którzy przez x czasu są zwykłymi przeciętniakami, by w kolejnym sezonie bić się o podium w każdym konkursie. Rzecz jasna, zamiast tenisa można dać przykład piłki, koszykówki i innych sportów nieco bardziej, nazwijmy to, skomplikowanych.

Żeby nie było, specjalnie nie chcę wchodzić tu w głębszą polemikę. Taki Fighter, do którego poniekąd się odnoszę, cytując wpis Love'a, prawdopodobnie przez ostatnie pół roku obejrzał i przeczytał na temat skoków więcej niż ja przez ostatnie dziesięć lat, za co należy się szacunek. Niemniej jednak, jak już zostało zauważone, o ile dość łatwo być takim konkretnym ekspertem w zakresie tenisa (tj. czytać to, co dla przeciętnego janusza jest niedostępne), tak w przypadku skoków zbytnio tego nie widzę. Ot jeden człowiek jest bardziej na czasie niż drugi, ale obaj nie są w stanie analizować rzeczywiście istotnych kwestii w zakresie tej dyscypliny. Wiedza ta jest dostępne pewnie dla 2-3% ludzi śledzących skoki, tj. pewnie dla jakiegoś 0,000076% światowej populacji.

[DUN I LOVE]

Przyznam szczerze, że nie sądziłem, że piszę w 100% prawdę tworząc poniższe.

Na pewno starsi ludzie żyją wspomnieniami i nostalgią dawnych czasów, ale to uparte twierdzenie ludzi dekadę młodszych, że każdy, kto podważa obecne czasy jest przegranym życiowo boomerem jest jeszcze bardziej irytujące. Ja tam też swoje wiedziałem najlepiej, ale jednak jak ktoś starszy mówił o królu futbolu Pele, o fenomenie Maradony, o słynnym Marco Van Bastenie, to człowiek słuchał, brał pod uwagę i minimalnie szanował punkt widzenia kogoś, kto coś tam w życiu zdążył zobaczyć. Dzisiaj wy niby chcecie rzeczowej, merytorycznej polemiki, a przy pierwszej konfrontacji rzucacie się do gardła (w tym gorszym sensie niestety) i ucinacie wszystko frazesem" "ok, boomer". To jest jednak tylko jedna z zmian w podejściu kolejnych pokoleń, jest ich wiele więcej, co też przekłada się na zawodowy sport (brak zacięcia, chęci do ciężkiej pracy, rezygnacja ze wszystkiego po co trzeba się schylić bądź zadać ciut więcej trudu) i to jest fakt, a kiedy to się połączy z brakiem emocjonalnego przekazu (Szaranowicz nie znał się na skokach, ale jednak budował niesamowitą narrację, a Błachut z Rudzińskim co konkurs prowadzą korepetycje z matematyki dla gimnazjalisty) to jest jak jest. Trudno wyrzucić przekonanie, że dobrze już było. Nawet te często zaburzające obraz i kłamliwe statystyki są po stronie skoczków z pierwszej dekady XXI wieku, a dodajmy, że oni jednak notorycznie - rywalizując ze sobą - wkładali sobie kije w szprychy.

[Kiefer]

Bardzo wrażliwe kombinezony i ujemne punkty, można dojść do wniosku, że w obecnych czasach mimo bonfikat jest większa losowość niż 10-20 lat temu.

Nie, po prostu masz jak na dłoni dane...

Skoro nie to na c**j o tym pie*dolisz?

4,5m przewagi, + 1,5 pkt za styl, a raptem 2,8pkt przewagi, a ten dalej "a bo wiater i ujemne punkty" Ty byś był zadowolony gdyby skoczek mógł wygrać odległością 100m, bo tak go pizgnęło w plecy, że dostał bonifikate 80 punktów. Granerurd niech się cieszy, że dzięki bonifikatom przegrał o 2,8, a nie prawie 10.

Swoją drogą inny Norweg może pluć sobie w brodę, że spieprzył tak lądowanie, bo mógł wygrać.

[Robertinho]

A ile to lat dzieli Kiefera od Fightera? Bo aż ciekaw jestem rozmiaru tej pokoleniowej przepaści.

[Kiefer]

Walczak z tego co widzę ma 26, a ja 32, zazdroszczę mu w sumie.

[DUN I LOVE]

Ja też.

[Robertinho]

Trójka z przodu, faktycznie, łączę się w bólu bracie.