Roland Garros 2013

[grzes430]

I jeszcze jedno. Fani Novaka wskazują na mało elegancki gest Nadala przy wpadnięciu na siatkę Serba. Być może dla nich było to chwytanie się brzytwy przez tonącego. Nie wiem. Ale na tym etapie turnieju w takim meczu jest to dla mnie zrozumiałe.

Tym bardziej że dla mnie jako fana Rafy znamienne było co innego. Gdzie w piątym secie przy masie efektownych winnerów Nadala, podziały się tak znane oklaski Djokovica dla przeciwnika? Takich jak we wcześniejszych setach, czy takich jak w WTF 2012, w tie-breaku pierwszego seta z Rogerem? No gdzie? Ano nie było, ani oklasków ani towarzyszącego im uśmieszku i kciuka do góry. Czemu o tym piszę? Bo nie mogę się oprzeć wrażeniu że Serb pozwala sobie na takie gesty po pierwsze ,we wcześniejszych fragmentach meczu, po drugie gdy czuję, że ma go przynajmniej po względną kontrolą (we wspomnianym meczu z Fedem po tych oklaskach Novaka pomyślełem on i tak czuję że wygra tego seta) Tutaj, w piątym secie walczył tak samo o życie jak Rafa. W rezultacie nawet Domański i Celt zwrócili na to uwagę że Novak nie klaszcze przy jednej z akcji kiedy Serb został na środku kortu przekonany że zagrał winera, a dostał zabójczą kontrę w forhendowy narożnik. Czego to ta moja tyrada dowodzi? Że po pierwsze Novak też czuł, że może przegrać...

1. akapit - Pierwszy raz czytam o czymś takim. Tutaj na palcach jednej ręki możemy policzyć fanów Serba i nie znalazłem nigdzie postu odnośnie "chamskiego zachowania" Rafy. Wskażesz mi proszę gdzie czytałeś takie opinie?


Czegoś nie rozumiem. Mamy ganić Djokovica za to, że w trakcie meczu za niektóre świetne uderzenia rywala oddaje mu szacunek w jaki sposób zdobył punkt? A czemu tego nie robił w 5. secie? Może od razu miał uklęknąć przed królem mączki i złożyć mu hołd przepraszając przy okazji, że zdobył te 2 sety? Nie widzę żadnej pogardy w "gestach" Novaka i na prawdę nie wiem jak można się do takiego czegoś przyczepiać.
Czuł, że może przegrać? No jasne, tak samo jak czuł to Rafael, że może tutaj przegrać po raz drugi. Widać to po meczowej piłce jaką ulgę odczuł Hiszpan.

[DUN I LOVE]

Bryanowie są jak Nadal, doczepią się do każdej okazji jak rzep do psiego ogona i w końcu zrobią co do nich należy. Francuzi zagrali rewelacyjnie i tak naprawdę nieudany backhand Llodry przy 4:2 w tiebreaku, a następnie popsuty wolej Mahut w kolejnym punkcie były jedynymi momentami słabości i Amerykanie to wykorzystali.

Załamka. Jeszcze nigdy tak nie przeżywałem meczu deblowego jak wczoraj. Z całych sił dopingowałem Mahuta (mam podobne przekonanie, że cały czas ma pod górkę, a szlem w deblu mógłby w pewnym sensie mu wynagrodzić bolesne rozczarowania na przestrzeni całej kariery). Byłem trochę poirytowany tym zagraniem Llodry, 5-2 było na wyciągnięcie ręki. Bryanowie jednak pokazali, dlaczego są tak utytułowanym deblem i w ostatniej chwili przechylili szalę zwycięstwa na swoją korzyść.

Szczerze mówiąc, po błędzie Llodry pomyślałem sobie: jak teraz nie wygrają punktu i zrobi się po 4, to Amerykanie mają tytuł. Niestety, nie pomyliłem się.

[Robertinho]

Dobrze, że jednak wygrali, mam ich w pociągu pewniaków, razem z Fafą. Trzeba być krytym

[Joao]

Ja się za to ogromnie cieszę z wygranej braci .

Bryanowie mają jeden z najlepszych sezonów w karierze. Wygrali trzy szlemy z rzędu, podczas Wimbledonu staną przed szansą zdobycia nieklasycznego szlema. Jeśli uda się wygrać w Londynie to klasyczny szlem także będzie możliwy. Czego bardzo im życzę .

[lake]

Już nie wspomnę o tym, że Federer gdyby chciał się mścić za wszystkie upokorzenia otrzymane z rąk Rafy, to nie starczyłoby by mu na to życia.

???

Chyba jednak mylisz pojęcie rewanżu w rywalizacji sportowej z gangsterskim filmem.

Właśnie, rewanż a nie wendeta. Poza tym Rafa ma chyba najlepszy bilans w historii z pierwszą dziesiątką ATP, więc spokojnie

Wiesz to trochę nie tak Rafa w dyskusji o meczu wspomniał o tym, że to był taki sam mecz jak w AO12, pięć setów, do końca na styku, o wyniku zadecydowała jedna może dwie piłki.

I myślę, że stąd wzięło się przywoływanie tamtego meczu. Ale czy można takie coś traktować jako rewanż ? Nie bardzo to widzę. Dla mnie to po prostu kolejny etap rywalizacji dwóch wielkich tenisistów. Szkoda, że Fed nie jest z 4 lata młodszy. Ależ by było miodnie wtedy.

Skoro go przywołał właśnie w tym momencie to moim zdaniem gdzieś go tam wciąż bolała ta porażka.

Czegoś nie rozumiem. Mamy ganić Djokovica za to, że w trakcie meczu za niektóre świetne uderzenia rywala oddaje mu szacunek w jaki sposób zdobył punkt? A czemu tego nie robił w 5. secie? Może od razu miał uklęknąć przed królem mączki i złożyć mu hołd przepraszając przy okazji, że zdobył te 2 sety? Nie widzę żadnej pogardy w "gestach" Novaka i na prawdę nie wiem jak można się do takiego czegoś przyczepiać.
Czuł, że może przegrać? No jasne, tak samo jak czuł to Rafael, że może tutaj przegrać po raz drugi. Widać to po meczowej piłce jaką ulgę odczuł Hiszpan.

W ostanim zdaniu napisałem dokładnie to samo co Ty, że obaj w głowie nie są cyborgami a zatem zgoda, że Rafał tak samo czuł że może przegrać.
Jeśli chodzi o zachowania Djoka nie oceniałem ich choć faktycznie nie przepadam za nimi. Nie uznaję ich za pogardę, raczej bardziej jako element budowania własnej pewności na korcie, na zasadzie ja mistrz wyrażam swoje uznanie dla pretendenta. Rafa buduje ją pompowaniem po własnych skrajnie trudnych zagraniach. Każdy ma swój sposób. A w piątym secie walczyli już tylko o życie.

[jonathan]

Klasyk srasyk. Gra badziewna długimi fragmentami, ale oczywiście propagandziści zrobią z tego kolejny "mecz sezonu".

Ale Ci Stopa dołożył (i nie tylko Tobie). Czyżby Pan Karol zaczął wreszcie wyjmować głowę zza chmur, o co tak go prosiłem? Przy okazji to kolejny dowód na to, że śledzi on spory fanów Federera, Nadala i Djokovicia na naszym forum.

Spoiler:

Odbite w lustrze

Przed losowaniem tegorocznego Roland Garros była to jedna z kluczowych kwestii. Eksperci oraz kibice zastanawiali się, do której połówki w drabince turnieju trafi w tym roku obrońca tytułu. Wyobraźnia podsuwała ludziom wizję jeszcze jednego, niezapomnianego finału w wielkim szlemie, meczu z udziałem Rafaela Nadala i Novaka Djokovica. Układ na szczycie rankingu ATP przypominał z kolei, że trzeba brać pod uwagę i inną opcję, spotkanie Hiszpana z Serbem rundę wcześniej. Los chyba sobie zakpił z tenisistów, organizatorów i wielu fanów dyscypliny. Dwójka, która miała ostatnio najwięcej do powiedzenia w czterech turniejach głównych trafiła na siebie już w półfinale.

W piątkowe popołudnie Stadion Philippa Chatrier szybko się przekonał, że ta para będzie ze sobą grać tak samo jak zawsze. Na paryskiej cegle nie miała znaczenia siedmiomiesięczna przerwa Nadala, spowodowana kontuzją kolana i nieporadności, oglądane w pierwszych jego meczach po powrocie, ani też przygniatające zwycięstwo Serba w finale Monte Carlo i złamanie hegemonii Hiszpana w Księstwie Monako. Obaj wciąż dysponują uderzeniami, jakie robią wrażenie na każdym przeciwniku. Choć znają się wyjątkowo dobrze i godziny spędzili na odprawach taktycznych, poświęconych temu, co robić, a czego unikać w takim pojedynku, ich język ciała sygnalizował bez przerwy, że zaskoczeniem są dla nich kolejne nokautujące ciosy, zadawane rakietą rywala. Ponieważ obaj to w pierwszym rzędzie wielcy wojownicy, gotowi do upadłego bić się o każdy punkt, dla ortodoksyjnych odbiorców ich mecze są czasem trudne do zaakceptowania. Bo tam jest wojna raczej niż finezja. Bo u nich błędy, niczym trup na polu walki, ścielą się gęsto, lecz nie ma to żadnego znaczenia, gdyż zawsze chodzi o to, aby przechytrzyć rywala, więcej od niego wytrzymać i samemu to piekło przeżyć. Ot, taka tenisowa szkoła przetrwania…

Steve Tignor z amerykańskiego magazynu „Tennis” nazwał ten pojedynek „lustrzanym odbiciem ich finału Australian Open 2012”. Tamto spotkanie, gdzie obaj doprowadzili się niemal do śmiertelnego zejścia, trwało prawie 6 godzin. Tym razem grali o półtorej godziny krócej. W Melbourne to Rafa wygrał dramatyczny tie-break w IV secie, a w V prowadził już 4-2, kiedy nastąpiła słynna kontra ze strony Nole’a. W Paryżu z kolei to Serb gonił i dogonił rywala w czwartym, a potem to on prowadził 4:3 w piątym i serwował. Były w tym meczu na Roland Garros sytuacje i błędy zdumiewające. Przeszkadzał im wiatr, sędzia karał za przekraczanie czasu pomiędzy punktami, dyskutowali, czy polewać kort wodą, czy nie na początku ostatniego seta. Pokonany przy bardzo ważnej piłce stracił punkt, bo po uderzeniu znad głowy, o dziwo, wpadł na siatkę. Potem zepsuł łatwy smecz po lobie, zagranym przez rywala odbiciem pomiędzy nogami, tzw. tweenerem. Kibice chętnie teraz do tych okoliczności wracają, żywo dyskutują, chętnie wytykają zawodnikom wszystkie ich potknięcia.

Trudno zrozumieć, czemu przy tak wielkiej okazji staramy się rozpamiętywać głównie słabości, a nie heroiczne wyczyny obu graczy. Jak słusznie zauważa cytowany publicysta, za 20 lat będziemy wspominać Hiszpana i Serba przede wszystkim, jako liderów tenisa i dwóch genialnych zawodników. Dokładnie tak, jak to dziś robimy w odniesieniu np. do Bjoerna Borga, Steffi Graf, Roda Lavera czy Martiny Navratilovej. „A przecież to nieprawda – pisze Tignor – że tamci starzy mistrzowie zawsze byli bezbłędni, nie mieli złych dni, chciało im się walczyć w każdym pojedynku. Z całą pewnością nie byli boskimi postaciami, które zstąpiły na ziemię pozbawione słabości. Jako istoty ludzkie, bardzo czasem błądzili.”

Tenisowy światek nie miał cienia wątpliwości, jak ocenić ten pojedynek i jakie noty przyznać jego bohaterom. Na twitterach zaraz po meczu dosłownie się zagotowało. Kilka wpisów warto sobie zapamiętać. Patrick McEnroe: „zdumiewające”. Janko Tipsarevic: „chyba mecz roku?”. Martina Navratilova: „nie mogę uwierzyć, Djokovic wbiegł na siatkę po smeczu, tak czy inaczej Rafa wielkim mistrzem”. Gustavo Kuerten: „co za gra, co za widowisko!”. Kim Clijsters: „niesamowity występ chłopaków, aż mi skoczyło ciśnienie”. Rennae Stubbs: „czyste szaleństwo”. Flavia Pennetta: „wielki Rafa, no po prostu wzór”. Milos Raonic: „ależ zakończenie, nie mogę odżałować początku, akurat byłem w podróży”. Justin Gimelstob: „niewiarygodny poziom, Rafa i Djoker mistrzami w każdym wymiarze”. Andy Murray: „został tam jeszcze na dzisiaj jakiś dobry mecz”.

Zajrzałem dla porównania i na rodzime fora tenisowe. Wizyta trwała krótko. Trafiłem na, jak zwykle skaczących sobie do oczu, fanów Nadala i fanów Djokovicia. W roli arbitrów występowali tradycyjnie fani Federera. Potem o niesamowitym paryskim półfinale przeczytałem zdanie, które mną wstrząsnęło: „gra badziewna długimi fragmentami, ale oczywiście propagandziści zrobią z tego kolejny „mecz sezonu”. Uznałem, że dalej szukać nie warto. Po latach nasz tenis doczekał naprawdę pięknych dni. Mamy grupę, która odnosi wielkie sportowe sukcesy, a za sprawą telewizji i internetu w miarę swobodny dostęp do wszystkich ważnych w tym sporcie wydarzeń. Na to jednak, byśmy się nauczyli rozumieć, co oglądamy i szanować czyjś wielki wysiłek na korcie, potrzeba będzie jeszcze dużo czasu.

http://rotacjawsteczna.blog.pl/2013/06/ ... w-lustrze/

[Rroggerr]

Czyżby Pan Karol zaczął wreszcie wyjmować głowę zza chmur, o co tak go prosiłem?

To nie ten wątek, ale Pan Karol zawsze był niesamowicie obiektywne, a Ty miałeś o nim mylne wrażenie. Tym artykułem to potwierdza.

Wg mnie, poza przestojami Djokovica i Nadala (sporo tego było, ale jednak), ten półfinał był nie tylko pod względem emocji bardzo dobry. Kiedy ostatnio Fafa zagrał tyle winnerów? W deciderze bodaj 22-13, a i tak musiał bronić w tym secie straty przełamania i zagrać z Djokovicem szesnaście gemów.

[przemusiowa]

Jonathan, jak zwykle jak coś udostępnisz to z wielkim hukiem

[robpal]

No to pozdrowienia dla Pana Karola

Naprawdę można się tu zarejestrować i normalnie podyskutować, przecież nikt nie gryzie, a jeśli ktoś pisze normalne, rzeczowe posty, to odpowiedzi zazwyczaj też takie są. Co więcej, tak doświadczona osoba, która zresztą sama deklaruje, że nie będzie się przez Internet kłócić z nieznajomymi, powinna wiedzieć, że tego typu wpisy to raczej zaklinanie rzeczywistości i nie należy ich traktować poważnie, a już z całą pewnością nie stawiać tego jako model zachowania "kibica rozpieszczonego przez Internet".

Przy okazji absolutnie każdego meczu w sieci pojawią się setki absurdalnych postów, twittów i wiadomości (na MTF jest 100 razy więcej i 100 razy gorzej niż tutaj), a ja z przyjemnością je potem po spotkaniu czytam, żeby się pośmiać. Trochę dystansu nie zaszkodzi, a jeśli dobrze pamiętam, to po ostatnim finale US Open Pan Karol też pisał, że "oglądał go z pewną irytacją", co jest dokładnie odpowiednikiem cytowanej we wpisie wypowiedzi, dopasowanym do poczytnego bloga, gdzie trzeba ważyć słowa. Na forum by było "co za puszerski badziew".

[DUN I LOVE]

Ale będę miał wydzielania.

Jonek, dzięki.

[Robertinho]

Widzę, że wieści o moim gwiazdorskim wyczynie rozchodzą się lotem błyskawicy. Telefony, dyskusje w internecie, prośby o wywiad. Na jutrzejszej okładce Wprost wielki napis "internauta zapłodnił Stopę", małym druczkiem po spodem "intelektualnie", obok zdjęcie oczywiście Fibaka, gdyż w redakcyjnej wyszukiwarce na hasło "polski tenis" wyskakują jedynie Wojtek, Agnieszka Radwańska, oraz męskie przyrodzenia. Pana Karola, niezmiennie mojego ulubionego komentatora tenisa, który jednak niestety kolejny raz pokazał z jaką łatwością przychodzi mu deprecjonowanie ludzi o odmiennych poglądach, oczywiście pozdrawiam i życzę więcej życzliwości dla bliźnich, oraz przyjemności z oglądania i komentowania cudownych batalii, jakie oferuje nam w hurtowych ilościach współczesny tenis i które Pan Karol z takim entuzjazmem i bez cienia frustracji i zgryźliwości komentuje.

[przemusiowa]

Wiedzę, że wieści o moim gwiazdorskim wyczynie rozchodzą się lotem błyskawicy. Telefony, dyskusje w internecie, prośby o wywiad.

Mogę prosić o autograf?

Cóż, pan Karol zaszalał tym ostatnim akapitem. Mnie rozbawił ten fragment:

Zajrzałem dla porównania i na rodzime fora tenisowe. Wizyta trwała krótko. Trafiłem na, jak zwykle skaczących sobie do oczu, fanów Nadala i fanów Djokovicia. W roli arbitrów występowali tradycyjnie fani Federera.

Co do reszty tekstu no to niestety, ale ma rację.

[Joao]

Poza tym Rafa ma chyba najlepszy bilans w historii z pierwszą dziesiątką ATP, więc spokojnie .

Borg ma najlepszy, Rafa jest na razie drugi.

[Robertinho]

Wiedzę, że wieści o moim gwiazdorskim wyczynie rozchodzą się lotem błyskawicy. Telefony, dyskusje w internecie, prośby o wywiad.

Mogę prosić o autograf?

Oczywiście, musisz jedynie wpaść na jeden z forumowych paneli dyskusyjnych, które dość regularnie odbywają się w Wawce.

[jonathan]

Tym bardziej że dla mnie jako fana Rafy znamienne było co innego. Gdzie w piątym secie przy masie efektownych winnerów Nadala, podziały się tak znane oklaski Djokovica dla przeciwnika?

To klaskanie w rakietę to bardzo ładne zachowanie ze strony Djokovicia. Novak często podnosi też ręce do góry po jakiejś udanej akcji słabszego przeciwnika, żeby trochę rozruszać znudzoną publiczność. Wydaje mi się, że dla jego rywali to jakiś powód do satysfakcji, że ich zagrania są doceniane przez najlepszego tenisistę na świecie. Ale nie oczekuj, że sprawa będzie wyglądać tak samo w piątym secie wielkoszlemowego półfinału. Ja na miejscu Nadala albo Federera po prostu nie życzyłbym sobie wtedy takich gestów Serba, bo w tych meczach na szczycie taka jedna, choćby nawet najpiękniej wygrana piłka, to wciąż tylko jeden z bardzo wielu punktów, jakie trzeba zdobyć, żeby odnieść zwycięstwo. Taka reakcja może też naprawdę zdekoncentrować. Ale oczywiście nie to jest zamiarem Djokovicia. On poza pogratulowaniem przeciwnikowi chce pokazać mu jeszcze, że nawet jego najbardziej udane akcje nie wyprowadzą go z równowagi i że jest gotowy na kolejną bitwę na korcie.

[przemusiowa]

Oczywiście, musisz jedynie wpaść na jeden z forumowych paneli dyskusyjnych, które dość regularnie odbywają się w Wawce.

Uważaj, ja mam półtorej godziny pociągiem do Wawy więc wiesz

[Joao]

Oczywiście, musisz jedynie wpaść na jeden z forumowych paneli dyskusyjnych, które dość regularnie odbywają się w Wawce.

Uważaj, ja mam półtorej godziny pociągiem do Wawy więc wiesz

Kto wie może zostaniesz pierwszą w historii forum moderatorką

[Federasta20]

Nadal vs Ferrer: statystyki
http://www.atpworldtour.com/News/Tennis ... errer.aspx

[Joao]

Jaka pogoda w Paryżu?

[robpal]

Jaka pogoda w Paryżu?

Pochmurno i ciężko, ale może nie będzie padać.